Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: έχω πολλούς στόχους

Επίσης: στα εύκολα και στα δύσκολα

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: έχω πολλούς στόχους


________________
1.


" Mια καλοκαιρινή, φιλική προς τον άνθρωπο πόλη". Ποια πόλη πιστεύεις ότι θα μπορούσε να ήταν;


Το 'καλοκαιρινή' εξαρτάται από το γεωγραφικό πλάτος. Το 'φιλική προς τον άνθρωπο' εξαρτάται από τα λεφτά που έχει ο άνθρωπος. Οι πολύ πλούσιοι δεν ξέρουν καν ότι υπάρχουν και πόλεις που δεν είναι 'φιλικές'.

________________
2.


Αγαπητή Αμπα, το πρόβλημα μου είναι ότι δεν ξέρω τι θέλω από τη ζωή μου. Πάντα είχα στόχους, να τελειώσω το σχολείο, το πανεπιστήμιο, να βρω δουλειά.. Είναι εκνευριστικό το γεγονός ότι όλα αυτά εν μέρει μου τα επέβαλλαν άλλοι, αλλά και πάλι δεν είχα παράπονο. Τώρα που τα έκανα όλα αυτά νιώθω μετέωρη. Είμαι 26 χρονών, έχω όλη τη ζωή μπροστά μου και δεν ξέρω τι θέλω και τι να κάνω. Έπαψα να έχω στόχους. Μου τελείωσαν. Και ενώ κανονικά θα έπρεπε να νιώθω ελεύθερη, να κάνω αυτό που θέλω τώρα που είμαι ανεξάρτητη, νιώθω εγκλωβισμένη. Δεν έμαθα να διαλέγω αυτό που θέλω, δεν ξέρω αν θέλω κάτι τελικά.. -Παράλογοοο??

Δεν ξέρεις, διότι οι στόχοι που είχες ως τώρα, δεν ξέρω πώς να σου το πω χωρίς να σε στενοχωρήσω, δεν ήταν κάτι σπουδαίο. «Τώρα που τα έκανα όλα αυτά;» Για άνθρωπο 26 χρονών είναι τα ελάχιστα που θα έπρεπε να έχεις κάνει.


Είναι δυνατόν να αναφέρεις ως στόχο να τελειώσεις το σχολείο; Μπορούσες δηλαδή και να το αφήσεις στη μέση; Είναι στόχος να βρεις δουλειά; Δηλαδή είχες και το περιθώριο να μην βρεις; Το πανεπιστήμιο είναι ένας στόχος, αλλά ήταν τόσο απρόσιτος; Πήγες εκεί που ήθελες, και βγήκες με την επιτυχία που ήθελες; Έμαθες αυτά που ήθελες, και ήταν αρκετά για να έχεις μια πετυχημένη επαγγελματική ζωή;


Νιώθεις μετέωρη γιατί ακόμη δεν έχεις νιώσει πώς είναι να στερείσαι κάτι που θέλεις πολύ, ούτε τη χαρά που αισθάνεται κάποιος όταν κατακτάει κάτι που δεν ήταν εύκολο, κάτι που φαινόταν να είναι πέρα από τις δυνάμεις του. Η χαρά και η λύπη έρχονται μέσα από την σκληρή προσπάθεια, η ζωή δεν σου χαρίζεται, και οι ωραίες στιγμές έρχονται σπάνια, μετά από πολλές απογοητεύσεις. Δεν θα μάθεις τι θέλεις αν δεν ξέρεις τι δεν μπορείς να έχεις. Δεν είχες ποτέ πραγματικούς στόχους, έναν τυφλοσούρτη σου είχαν δώσει, για να μην μείνεις απένταρη. Στόχος είναι να βρεις την πιο ενδιαφέρουσα, πιο καλοπληρωμένη, πιο αξιοζήλευτη δουλειά (ανάλογα με τον χαρακτήρα του καθενός), όχι 'να βρεις δουλειά'. Στόχος είναι να ταξιδέψεις σε τρεις ηπείρους μέχρι τα σαράντα. Στόχος είναι να μάθεις να φτιάχνεις φρέσκα μακαρόνια, να μάθεις κλακέτες, να κάνεις έναν άνθρωπο ευτυχισμένο με την ύπαρξή σου. Πριν καταφέρεις να βάλεις στόχο, πρέπει να ξέρεις και τι σημαίνει 'στόχος'.


________________
3.


Αγαπητή Α,μπα, είμαι σε σχέση με έναν υπέροχο άνθρωπο εδώ και 10 χρόνια. Είμαστε πολύ καλά μαζί και επικοινωνούμε σε ένα βαθύ επίπεδο. Εδώ και λίγο καιρό αποφασίσαμε να αρχίσουμε τις προσπάθειες για ένα παιδάκι. Το θέλουμε και οι δύο πάρα πολύ. Το μόνο θέμα μου είναι το εξής, Λόγω της δικής μου δουλειάς, (είμαι εκπαιδευτικός) τα 6 από τα 10 χρόνια τα ζήσαμε μακριά ο ένας από τον άλλο. Μείναμε μαζί και δυνατοί, φροντίζοντας να βρισκόμαστε σε κάθε ευκαιρία. Σκέφτομαι λοιπόν ότι το ιδανικό θα ήταν να μπορέσουμε να ξαναπεράσουμε για κανένα χρόνο τη διαδικασία της συμβίωσης, πριν μπούμε σε αυτήν την διαδικασία. Αλλά δυστυχώς ο μόνος τρόπος για να γυρίσω πίσω, είναι μέσα από την άδεια ανατροφής. Προσπαθώ να κατασκευάσω ένα πλάνο που θα σιγουρέψει ότι δεν θα χρειαστεί να ξαναφύγω στα νησιά μετά από αυτό. Μη με παρεξηγείς, δεν σκέφτομαι να κάνω ένα παιδί για τα μόρια, το θέλω και το λαχταρώ μαζί του. Αλλά καμιά φορά στεναχωριέμαι που δεν μας δόθηκε όσος χρόνος θέλουμε να τον περάσουμε μαζί ως ζευγάρι, οι δυο μας, πριν πάμε στο επόμενο στάδιο. Από τη μία σκέφτομαι "είναι η σχέση μου αρκετά δοκιμασμένη; Ή θα κάνουμε μια οικογένεια που θα διαλυθεί;" Από την άλλη σκέφτομαι "6 χρόνια τώρα καταφέραμε και μείναμε μαζί και δεθήκαμε ακόμα περισσότερο, γιατί να βάζω αμφιβολίες στο πιο όμορφο κομμάτι της ζωής μου;" Είμαι 32 χρονών, νιώθω έτοιμη για ένα παιδί, φοβάμαι ότι αν περιμένω να έρθουν τα πράγματα όπως τα είχα ονειρευτεί δεν θα έρθουν ποτέ και πρέπει να πάρω αποφάσεις. Ο σύντροφός μου είναι σύμφωνος στην ιδέα, το συζητάμε εδώ και 1 χρόνο. Τι γνώμη έχεις για όλα αυτά;- Λιαμ

Η γνώμη μου είναι ότι δεν πρέπει να ζητάς τη γνώμη άλλων ανθρώπων για το πότε θα κάνεις παιδί με τον σύντροφό σου. Από γνώμες, άλλο τίποτα. Όμως δεν θα ξενυχτήσουμε εμείς για να το ταΐσουμε, ούτε θα είμαστε εμείς που δεν θα τρώμε από το άγχος όταν ανεβάζει πυρετό. Εσύ και ο σύντροφός σου ξέρετε πότε είναι η στιγμή. Αν κάποιος θέλει να σου πει τη γνώμη του, ακόμη και αν ρωτήσεις, μην την παίρνεις στα σοβαρά. Δεν είναι δουλειά άλλων να σου πουν πότε θα κάνεις ένα τόσο μεγάλο βήμα. Υπάρχουν επιχειρήματα για το ναι και για το όχι και για το αργότερα, και όλα καλά επιχειρήματα είναι. Τέλεια και ιδανική στιγμή δεν υπάρχει, αν ήταν έτσι δεν θα έκανε κανένας παιδί, ποτέ του.

________________
4.


εχω σχεση εδω και ενα χρονο και τον αγαπαω, αλλα τελευταια σκεφτομαι τον πρωην μου η σχεση μας κρατισε περιπου ενα μηνα δεν νοιωθω κατι ερωτικο αλλα ποιανω τον εαυτο να τον σκεφτετε χωρις λογο!δεν ειχαμε κ κατι ιδιαιτερο εκεινος με χωρισε περασα λιγο ασχημα με ειχε συνεχεια στο περιμενε γενικα δεν μου φερθηκε ωραια.εμαθα προσφατα οτι ρωτισε για μενα κ απο τοτε τον εχω σκεφτει αρκετες φορες ,νοιωθω σαν να απαταω την σχεση μου ετσι!!!καποια γνωμη ?- Αναστασια

Σε αυτή την περίπτωση η γνώμη μου έχει σημασία: η ανταλλαγή υγρών για ένα μήνα δεν λέγεται 'σχέση' και αυτός ο άνθρωπος δεν λέγεται 'πρώην'. Κοίτα να ξεχωρίζεις τα σαλιαρίσματα από τις γνωριμίες, από τις φιλίες και τις σχέσεις.


Η σκέψη δεν είναι απιστία. Το να ονειρεύεσαι την επιβεβαίωση από κάποιον που αδιαφορεί για σένα, αυτό λέγεται αλλιώς, και κάνει ρίμα με την 'απιστία'.


________________
5.


Πώς μπορώ να ξεπεράσω ένα κόλλημα με συνάδελφο, με τον οποίο μοιραζόμαστε το πόστο στη δουλειά, πηγαινοερχόμαστε μαζί κάθε μέρα και έχει αναλάβει και την εκπαίδευσή μου; πρώτη φόρα στη ζωή μου ανυπομονώ να πηγαίνω για δουλειά! Πρώτη φορά μισώ τα Σαββατοκύριακα επειδή φεύγει και πάει στην κοπέλα του! Δεν μπορώ να το διαχειριστώ, βοήθεια!


Εξαρτάται και από το πόσο σε διευκολύνει αυτός. Αν είναι ξεκάθαρος απέναντί σου και κρατάει τη σχέση αυστηρά σε επαγγελματικό επίπεδο, είναι πολύ δύσκολο. Αν σαλιαρίζει μαζί σου και μετά κάνει τον ανήξερο, θα έπρεπε να σου είναι πολύ εύκολο.

________________
6.


Αγαπητη Α, μπα;,

Εχω καταληξει πλεον στο οτι πρεπει να ζητησω βοηθεια. Το να μιλησω στην οικογενεια (που ξερω οτι ισως βοηθησει μιας και καποια πραγματα που με ενοχλουν τους αφορα) ειναι δυσκολο. Το ιδιο και για τον ψυχολογο. Το πρωτο γιατι με ξερουν ηδη, εχουν μια αποψη για μενα και εκτος του οτι φοβαμαι μην τυχον χαθει αυτη, ο λογος που με ξερουν ειναι το δυσκολο - δε θελω να κρινουν με βαση αυτων που ξερουν για μενα γιατι ισως να ειναι λαθος προσεγγιση στην προκειμενη μιας και προσπαθω να καταλαβω ποια ειμαι). Ενω ο ψυχολογος ξερω πως χαρη στο γεγονος οτι δε με ξερει, θα μπορει να το δει και να το κρινει απο μια εντελως διαφορετικη γωνια. Το δυσκολο, ομως, με τον ψυχολογο ειναι ακριβως το οτι δε με ξερει καθολου κ αυτο σημαινει πως πρεπει να ξεκινησω απο το μηδεν. Δεν ειμαι σιγουρη πως το κανεις αυτο. Απο που ξεκινας; Απο την παιδικη ηλικια για να καταληξεις οτι κανεις κακο στον εαυτο σου(και μονο αυξανεται ο βαθμος στον οποιο το κανεις). Ειμαι μπερδεμενη και αυτος ειναι ο λογος που επιλεγω να ζητησω βοηθεια. Αλλα ζω απο τα 16 μου μακρια απο του γονεις μ στο εξωτερικο. Και θεωρω πως η τελειομανια μου ισως με εκανε να αποστασιοποιηθω απο την οικογενεια μου προκειμενου να ειμαι δυνατη και να τα καταφερω οπως τα ειχα σχεδιασει. Αλλα μηπως δεν ειναι καλη ιδεα το να παω σε καποιο ψυχολογο εδω; Μηπως η γλωσσα δημιουργησει ενα μικρο εμποδιο (μηπως το "language barrier" (συγγνωμη δεν μπορουσα να βρω αντιστοιχη φραση στα ελληνικα) ειναι κατι που θα παιξει ρολο ασχετα με το ποσο καλα μπορω να επικοινωνησω στη γλωσσα; Η μηπως απλα βρισκω ολο κ περισσοτερα ερωτηματα προκειμενου να αποφυγω την επιλυση του αρχικου προβληματος;- Bazinga13

Θέλεις βοήθεια από επαγγελματία ειδικό. Η οικογένεια σου δεν έχει τα εργαλεία για να σε βοηθήσει σε αυτό που χρειάζεσαι.


Μη σε νοιάζει από πού ξεκινάς την κουβέντα με έναν ψυχολόγο, μη σε νοιάζει η διαδικασία. Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά. Όταν πας σε κάποιον ψυχολόγο, θα δεις ότι είναι αυτός θα σε καθοδηγεί, γι' αυτό τον πληρώνεις. Η γλώσσα θα ήταν πρόβλημα αν δεν έκανες καλό χειρισμό, αν ζεις από τα 16 στο εξωτερικό, καλά θα μιλάς και τη γλώσσα της χώρας που ζεις.


Δεν θα ξεκινήσεις από το μηδέν με έναν ψυχολόγο. Τουλάχιστον δεν θα ξεκινήσει αυτός από το μηδέν. Δεν χρειάζεται να σε ξέρει ένας θεραπευτής για να καταλάβει περίπου τι σου συμβαίνει. Νομίζεις ότι πρέπει να περιγράψεις κάτι πολύ περίπλοκο, αλλά για έναν έμπειρο ειδικό μισή ώρα είναι αρκετή για να καταλάβει ποιες ερωτήσεις πρέπει να σου κάνει. Θα καταλάβει πολύ γρήγορα τον γενικό μηχανισμό λειτουργίας σου. Είναι σα να περιγράφεις συμπτώματα μιας αρρώστιας. Ένας γιατρός με τα πιο βασικά μπορεί να υποψιαστεί μια κατεύθυνση. Δεν είμαστε τόσο μοναδικοί οι άνθρωποι, κάνουμε πολλές επαναλαμβανόμενες σκέψεις, και πάρα πολύ συνηθισμένους συνειρμούς. Αν δεν ήταν έτσι, δεν θα υπήρχαν ούτε ψυχολόγοι, ούτε ψυχίατροι.

________________
7.


Καλησπερα αγαπητη αμπα. Προσφατα παντρευτηκα και ειμαι μαλλον απογοητευμενη απο αυτο που ζω. Με το συντροφο μου ενιωθα πλήρης όσο ειμασταν ζευγάρι σε άλλα σπιτια αλλα απο την ώρα που ξεκίνησε η συγκατοίκηση μας τα πράγματα αρχισαν να ασχημαίνουν. Δε μου φαίνεται τελικά περίεργο γιατί στο γάμο αυτό δεν υπάρχουν οικονομικές ή κοινωνικές εξαρτήσεις ενός από τον άλλο και αυτό -για μένα- σημαίνει υψηλές προσδοκίες σχέσης. Και ως προς αυτό την πολύ καλή επικοινωνία δλδ, δε συμβαδίζουμε. Η ερώτηση μου είναι: είμαι ονειροπαρμένη σαν ας πούμε επηρεασμένη από διαφημίσεις νουνου και η πραγματικότητα είναι πάντα προσγειωτική άρα να προσαρμοστώ ή το πλήρες άνοιγμα είναι εφικτό και άρα να το επιδιώξω; -ετικ 13

Η δική μου ερώτηση πάλι είναι γιατί δεν μείνατε μαζί για ένα διάστημα πριν παντρευτείτε. Προς γνώση και συμμόρφωση των υπολοίπων αυτό. Και πάλι όμως, δυσκολεύομαι να καταλάβω πώς γίνεται να ανακάλυψες ότι δεν συμβαδίζετε και ότι δεν έχετε καλή επικοινωνία, μετά το γάμο. Δυσκολεύομαι να καταλάβω τι σημαίνει 'ένιωθα πλήρης όσο ήμασταν ζευγάρι σε άλλα σπίτια'. Το 'δεν συμβαδίζουμε' δεν είναι μια απλή δυσαρέσκεια, δηλώνεις ότι υπάρχει βαθύ πρόβλημα επικοινωνίας. Πώς γίνεται να μην το κατάλαβες αυτό πριν μείνεις μαζί του;


Αυτό το λέω για τον εξής λόγο: η εκτίμηση της σχέσης σας πριν τον γάμο ήταν εντελώς λάθος. Γιατί πιστεύεις ότι τώρα είναι σωστή; Γιατί να θεωρήσω εγώ, ή οποιοσδήποτε, αλλά κυρίως εσύ, ότι είσαι σε θέση να εκτιμήσεις σωστά αυτό που ζεις;


Το επιτυχημένο ζευγάρι δεν είναι αυτό που συμβαδίζει 100% στα πάντα, ούτε αυτό που επικοινωνεί με τη σκέψη, χωρίς λόγια. ούτε αυτό που συμφωνεί εκ των προτέρων στα πάντα. Το ζευγάρι που έχει πιθανότητες να επιζήσει αποτελείται από δύο ανθρώπους που θεωρούν ότι αυτό που είναι καλό και για τους δύο ταυτόχρονα, είναι καλό και για τον καθένα ξεχωριστά. Έτσι τα προβλήματα λύνονται από κοινού, γιατί και οι δύο νιώθουν ότι τους συμφέρει η ομαλή εξέλιξη της σχέσης, όσο και η φροντίδα του εαυτού τους. Αν νιώθουν ως δύο μονάδες που έχουν αντικρουόμενα ή ανταγωνιστικά συμφέροντα, ακόμη και αν ταυτίζονται στα οικονομικά ή κοινωνικά, είναι αδύνατη η συνύπαρξη.


Δεν ξέρω τι θεωρείς πρόβλημα και τι θεωρείς υψηλή προσδοκία σε μια σχέση. Ο καθένας έχει άλλα όνειρα για την ζωή του μέσα στο σπίτι. Τα όνειρα είναι όμως το εύκολο. Το δύσκολο είναι να καταλαβαίνεις τι σου συμβαίνει, όχι τι λέει ο άλλος αλλά τι εννοεί, τι θέλεις, και τι νομίζεις ότι θέλεις, επειδή το είδες αλλού. Η δουλειά είναι πάντα και πρώτα με τον εαυτό μας. Μην τον εμπιστεύεσαι απόλυτα για την κρίση του. Ούτε στα εύκολα, ούτε στα δύσκολα.