Σε επίσκεψή του στις ΗΠΑ το 2007 ο πρώην πρόεδρος του Ιράν Mahmoud Ahmadinejad είχε δηλώσει: «Στο Ιράν δεν έχουμε ομοφυλόφιλους σε αντίθεση με τη χώρα σας».
Σήμερα ενώ αρκετές δυτικές χώρες έχουν νομιμοποιήσει τους ομοφυλοφιλικούς γάμους, στο Ιράν ακόμα, η ομοφυλοφιλία τιμωρείται με θάνατο.
Οποιαδήποτε σεξουαλική έκφραση βρίσκεται έξω από τα πλαίσια του ετεροφυλοφιλικού γάμου θεωρείται ως παραβίαση του θρησκευτικού νόμου.
Μόνο οι τρανσέξουαλ θεωρούνται ετεροφυλόφιλοι και δεν διώκονται αν ολοκληρώσουν τη χειρουργική αλλαγή φύλου, η οποία μπορεί να χρηματοδοτηθεί μερικώς από το κράτος, γεγονός που κατατάσσει το Ιράν στη δεύτερη χώρα παγκοσμίως, μετά την Ταϊλάνδη, στις χειρουργικές επεμβάσεις αλλαγής φύλου.
Πολλοί ομοφυλόφιλοι πιέζονται από τις οικογένειές τους για να γίνουν τρανσέξουαλ - ή αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη χώρα για να σωθούν.
Σήμερα ενώ αρκετές δυτικές χώρες έχουν νομιμοποιήσει τους ομοφυλοφιλικούς γάμους, στο Ιράν ακόμα, η ομοφυλοφιλία τιμωρείται με θάνατο. Οποιαδήποτε σεξουαλική έκφραση βρίσκεται έξω από τα πλαίσια του ετεροφυλοφιλικού γάμου θεωρείται ως παραβίαση του θρησκευτικού νόμου.
Η μικρή, βιομηχανική πόλη Ντενιζλί στη νοτιοδυτική Τουρκία είναι το προσωρινό καταφύγιο για πολλούς Ιρανούς ομοφυλόφιλους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους, και λειτουργεί ως ζώνη διέλευσης καθώς από κει περιμένουν υπομονετικά την άδεια να μεταναστεύσουν σε μια άλλη χώρα αν και η απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ και το γεγονός ότι ο Καναδάς δεν δέχεται πλέον Ιρανούς μετανάστες κάνει τη ζωή τους ακόμα πιο δύσκολη.
Η γεννημένη στην Ελβετία Ιρανή φωτογράφος Laurence Rasti ταξίδεψε στο Ντενιζλί και ξεκίνησε το 2014 το πρότζεκτ της There Are No Homosexuals in Iran -δανείστηκε τον τίτλο της από τη δήλωση του Mahmoud Ahmadinejad- φωτογραφίζοντας τους Ιρανούς ομοφυλόφιλους που κατέφυγαν εκεί.
Η δουλειά της κέρδισε σημαντικές διακρίσεις και πρόσφατα εκδόθηκε σε ομότιτλο λεύκωμα από τις εκδόσεις Patrick Frey. Παρουσιάζουμε μερικά από τα πολύ δυνατά πορτρέτα της.