Ο μύθος της γοργόνας που θυσιάζει την ουρά της, για να ζήσει μαζί με τον άνθρωπο που αγαπάει, εμπνέει στον Νορβηγό συγγραφέα Χένρικ Ίψεν την “Κυρά της θάλασσας”. Ένα ζεστό, παλλόμενο παραμύθι μεταμορφώνεται σε αστικό δράμα, που δείχνει φανερά τις καταβολές του και υπενθυμίζει τη ζωτική μας ανάγκη να ακούμε και να αφηγούμαστε τις πιο παλιές των ιστοριών, γιατί αυτές συγκινούν και μας γιατρεύουν.
Η Ελίντα Βάνγκελ, κόρη φαροφύλακα, παιδί της ανοιχτής θάλασσας, ζει μια καταπιεσμένη ζωή με τον γιατρό σύζυγό της και τις δύο κόρες του, από προηγούμενό γάμο, σε έναν τόπο αποκλεισμένο και ασφυκτικό. Αισθάνεται φυλακισμένη και ονειρεύεται τη θάλασσα. Το καλοκαίρι κολυμπάει καθημερινά στη λίμνη. Μια μέρα χάνει τις αισθήσεις της μέσα στο νερό και ένας ξένος άντρας τη σώζει. Εκείνος εισβάλλει στον οικογενειακό κλοιό και ταράζει τις ισορροπίες.
Ο Ίψεν τοποθετεί δυο ασύνδετα μεταξύ τους συστήματα - ένα ερωτικό τρίο και το εκλογικευμένο και τακτοποιημένο σύμπαν της οικογένειας - και μας φέρνει αντιμέτωπους με τις ρωγμές του δυτικού τρόπου σκέψης και της ανάγκης μας να ερμηνεύουμε και να ταξινομούμε τα πάντα, ακόμη και να τα θεραπεύουμε.