A Visit from the Goon Squad της Jennifer Egan
Αν είστε άνω των 30 something και πιάνετε τον εαυτό σας να αναρωτιέται πολλάκις «μα πού πήγαν όλα εκείνα τα όνειρα που έκανα στην εφηβεία, οι φίλοι, η τρέλα, η μουσική που έκανε όλο τον κόσμο να γυρίζει;», τότε αυτό το βιβλίο είναι για εσάς.
Η 48χρονη, αμερικανή συγγραφέας, Jennifer Egan, γράφει ένα μυθιστόρημα – που η ίδια προσπάθησε σκληρά να μη παρουσιαστεί ως μυθιστόρημα, εξαιτίας της ιδιαίτερης δομής και τυπογραφικής του προσέγγισης, αλλά το marketing αγνόησε επιδεικτικά την απελπισμένη φωνή της δημιουργού – που ξεδιπλώνεται σε αυτοτελή κεφάλαια, για να καταλήξει σε μια PowerPoint παρουσίαση. Κάθε αυτοτελές αφηγηματικό επεισόδιο είναι από την οπτική πλευρά διαφορετικών χαρακτήρων. Κατά πάσα πιθανότητα, αυτό θα σας δημιουργήσει την κλασική σύγχυση ονομάτων και χωροχρόνου, μέχρι να βάλετε τα πράγματα σε μια σειρά, αλλά αν καταφέρετε να μη παρατήσετε το βιβλίο γι’ αυτόν τον λόγο, σίγουρα θα περάσετε καλά κι ακόμη περισσότερο νοσταλγικά.
Δύο από τους βασικούς χαρακτήρες είναι η Sasha και ο Bennie. Εκείνη ένα κορίτσι με άγριο παρελθόν, γεμάτο punk μπάντες, κλοπές και αναθεωρήσεις καθώς μεγαλώνει, κι εκείνος ένας επιτυχημένος μουσικός παραγωγός, χαμένος στο παρελθόν με το οποίο δε συμφιλιώθηκε ποτέ, βουτηγμένος σε μια αμυντική ματαιοδοξία για να αντιμετωπίσει το μέλλον. Από κει και πέρα συναντάμε μια πληθώρα χαρακτήρων, που άλλοτε μας συγκινούν κι άλλοτε μας αφήνουν παγερά αδιάφορους.
Η ίδια η συγγραφέας έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι δύο από τις βασικές επιρροές κατά τη συγγραφή του βιβλίου ήταν το Pulp Fiction του Quentin Tarantino, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον στην ανακατεμένη χρονολογική αφηγηματική σειρά, και η τηλεοπτική σειρά του HBO, “The Sopranos”, κυρίως για την αίσθηση που σου δίνουν οι χαρακτήρες ότι «κινούνται διαρκώς και προς όλες τις κατευθύνσεις της ζωής, αλλά όχι απαραίτητα πάντα προς τα μπροστά». Όπως όλα δείχνουν, σύντομα θα δούμε το “A Visit from the Goon Squad” στην τηλεόραση, μιας και το HBO αγόρασε τα δικαιώματα για την τηλεοπτική του μεταφορά, δύο μόλις μέρες αφού το βιβλίο κέρδισε το Βραβείο Pulitzer καλύτερου μυθιστορήματος, τον Απρίλιο του 2011.
Άννα Κουτσιλοπούλου