1
Δημήτρης Σωτάκης, «Το θαύμα της αναπνοής»,
Κέδρος, σελ. 209
Ένας άνεργος (και πάμπτωχος) νεαρός δέχεται μία παράξενη επαγγελματική πρόταση και υπογράφει συμβόλαιο με μια μυστηριώδη εταιρεία για έναν χρόνο, το οποίο προβλέπει να του δίνεται ένα υψηλό χρηματικό ποσό, όσο εκείνος επιτρέπει την αποθήκευση επίπλων στο διαμέρισμά του. Ο χώρος του μειώνεται δραματικά, αλλά οι οικονομικές του απολαβές αυξάνονται εντυπωσιακά, οι προοπτικές μοιάζουν εξαιρετικές - αρκεί να αντέξει. Ένα πραγματικά δυνατό μυθιστόρημα που αφορά μια εφιαλτική εποχή, όπου οι άνθρωποι αναγκάζονται (ή προτιμούν) να εκποιήσουν ακόμη και την ελευθερία τους για το χρηματικό κέρδος. Οποιαδήποτε ομοιότητα με την εποχή μας, βέβαια, είναι κάθε άλλο παρά συμπτωματική.
2
Μισέλ Ουελμπέκ, «Χ.Φ. Λάβκραφτ: Εναντίον του κόσμου, εναντίον της ζωής»,
Εστία, σελ. 153
Το μοναδικό μυθιστόρημα που έγραψε ο Λάβκραφτ, Η περίπτωση του Τσαρλς Ντέξτερ Γουόρντ, εμπεριέχει όλες τις μονομανίες του σπουδαίου συγγραφέα, όλους εκείνους τους εφιάλτες που τον κατέτρεχαν μες στη μισανθρωπία και τον απομονωτισμό του, το αδυσώπητο χάσμα ανάμεσα στον εαυτό του και τον κόσμο, στη γραφή και τη ζωή. Είναι αυτές ακριβώς τις παραμέτρους που ιχνηλατεί διεξοδικά και αναδεικνύει με ευρηματικότητα ο οξυδερκής (και ενίοτε «εξυπνάκιας») Μισέλ Ουελμπέκ - ένας επίσης μισάνθρωπος συγγραφέας του φανταστικού και του μηδενισμού.
3 Φίλιπ Ροθ, «Φεύγει το φάντασμα»,
Πόλις, σελ. 324
Ο ηλικιωμένος και δύστροπος Ζούκερμαν, το alter ego του Φίλιπ Ροθ, αν και πάνω από εβδομήντα χρόνων και έπειτα από μία επώδυνη επέμβαση για καρκίνο του προστάτη, επανέρχεται δριμύτερος ποθώντας τη γυναίκα του ζευγαριού με το οποίο ανταλλάσσουν διαμέρισμα. Χιούμορ, ελεγχόμενη πικρία, ευφυΐα σε περίσσεια και αθεράπευτα σκωπτική διάθεση από έναν εκ των λίγων μεγάλων συγγραφέων της εποχής μας, στον οποίο η Σουηδική Ακαδημία αρνείται με πείσμα ακατανόητο να δώσει το Νόμπελ Λογοτεχνίας. «Ίσως να το πάρει του χρόνου», λέμε κάθε χρόνο...
4 Άντζελα Δημητρακάκη, «Μέσα σ' ένα κορίτσι σαν κι εσένα»,
Εστία, σελ. 386
Η ιστορία μιας τριαντάρας Ελληνοαμερικανίδας που επιστρέφει στην Αθήνα προσπαθώντας να ξεπεράσει το πένθος για τον θάνατο της μητέρας της και τον χαμένο έρωτά της. Μία λεσβία ηρωίδα βρίσκει -επιτέλους- τη θέση της στο σύγχρονο ελληνικό μυθιστόρημα, με τη Δημητρακάκη να διακρίνεται για μία ασυνήθιστη ικανότητα: μπορεί και ανοίγει πολλά θέματα μαζί -ομοφυλοφιλία, κατασκευή φύλου, ταυτότητα, λογοτεχνικά είδη- συντηρώντας, παράλληλα, αμείωτο το ενδιαφέρον της αφήγησης μέχρι τέλους.
5 Χένρυ Μίλερ, «Κλιματιζόμενος εφιάλτης»,
Μεταίχμιο, σελ. 395
Το 1945 ο Χένρυ Μίλερ επιστρέφει στην Αμερική έπειτα από πολλά χρόνια και επιθυμεί να την ανακαλύψει εκ νέου. Αποφασίζει, λοιπόν, να κάνει ένα μεγάλο ταξίδι στην αχανή αμερικανική ενδοχώρα. Το αποτέλεσμα; Ένα βιβλίο τολμηρό για την εποχή του και -από κάθε άποψη- προφητικό, αφού όχι μόνο σαρκάζει τον επιφανειακό τρόπο ζωής που συνήθως πνίγεται στα ρηχά, αλλά μιλάει έγκαιρα για την ανάγκη μιας καθημερινότητας πιο λιτής, λιγότερο τοξικής και εναρμονισμένης με το φυσικό περιβάλλον!