Το Urbn Theatr είναι μία διεθνής πλατφόρμα θεάτρου (μέλος του Lincoln Center Theater director's lab της Νέας Υόρκης και του Theatre Works της Μελβούρνης) που διευθύνει ο σκηνοθέτης Ηλίας Παναγιωτακόπουλος. Φέτος δραστηριοποιήθηκε στο Λονδίνο όπου μετά από πρόσκληση του καλλιτεχνικού οργανισμού Room One δημιούργησε την παράσταση The Ones η οποία μετά από μια πετυχημένη σειρά παραστάσεων στο Arts Theatre του West End μεταφέρθηκε στο Edinburgh Festival Fringe. Απ'ο,τι φαίνεται εκεί κέρδισε το «στοίχημα» αφού οι κριτικοί σχολιάζουν με διθυράμβους το εγχείρημα. Ο Παναγιωτακόπουλος με το Urbn Theatr χρησιμοποιεί πρωτότυπους και μη συμβατικούς τρόπους γραφής των κειμένων τα οποία συχνά παίρνουν οριστική μορφή κατά τη διάρκεια των προβών. Η παράσταση The Ones σχολιάζει, -τοποθετώντας τον παραμορφωτικό καθρέπτη απέναντι από 2 νέους ανθρώπους-, τις σύγχρονες συμπεριφορές των σχέσεων που δεν διαφέρουν σε τίποτα από κοινωνία σε κοινωνία και χάρη στο διαδίκτυο, από ήπειρο σε ήπειρο. Το αποτέλεσμα είναι αποκαλυπτικό και όπως έγραψε η κριτικός Carla van der Sluijs: «Αλλάζει εντελώς τον παραδοσιακό τρόπο αφήγησης και προσφέρει πολλές, έντονα φορτισμένες, στιγμές πραγματικής συγκίνησης, βάζοντας 'αυτό που δεν λέγεται' στο κέντρο της περιστασιακής δράσης».
Το UrbnTheatr δημιουργήθηκε με σαφή προσανατολισμό να είναι ανοιχτό σε ορίζοντες και δράση, διατηρώντας βέβαια ως σημείο αναφοράς και εκκίνησης την Αθήνα. Ήδη το 2013 είχαμε την πρώτη μας παρουσία στο Λονδίνο, στο Etcetera Theatre ενώ μόλις ένα μήνα πριν, μια άλλη παράσταση, το Present Time παρουσιάστηκε στο Ugly Duck Studios στο πλαίσιο του Takeover Theatre festival. Όλα αυτά τα αναφέρω, απλώς, για να επισημάνω ότι ο δρόμος ως εδώ ήταν και εξακολουθεί να είναι μακρύς και όχι μια συγκυρία που προέκυψε. Όσον αφορά το The Ones, η ιστορία του ξεκινά έναν χρόνο πριν όταν κλήθηκα από το Room One Production & Development Studios του Λονδίνου ως artist-in-residence. Το The Ones ήταν η πρότασή μου και παρουσιάστηκε πρώτη φορά ανεπίσημα στο Studio του Room One ενώ παράλληλα νέα μέλη αλλά και νέοι συντελεστές συνδέθηκαν με το Urbn Theatr, ένας εκ των οποίων και ο ηθοποιός Bill Uden. Επόμενο στάδιο ήταν η επίσημη παρουσίαση της παράστασης τον Νοέμβριο. Όλα πήγαν καλά και ήταν κοινή επιθυμία των συντελεστών και των συνεργατών, όσων είχαν στηρίξει το έργο να παρουσιαστεί στο φεστιβάλ Εδιμβούργου. Κάπως έτσι, λοιπόν, με πολύ δουλειά και μεγάλη επιθυμία από όλους το The Ones παρουσιάζεται αυτές τις μέρες στο Greenside Theatre στο πλαίσιο του Edinburgh Festival Fringe.
Αυτό που πραγματεύεται το έργο αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης προβληματικής, η οποία με απασχολεί και έχει να κάνει με το κατά πόσο είναι ουσιαστική πλέον η επικοινωνία μας, καθώς ζούμε σε ένα πλαίσιο που φαινομενικά την ευνοεί αλλά υπάρχει μεγάλος προβληματισμός όσον αφορά την ποιότητά της.
— Πως προέκυψε θεματικά το The Ones;
Ήταν ένα project που δούλευα από καιρό και που το residence στάθηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόκληση για τη συγκρότησή του ως παράσταση. Αυτό που πραγματεύεται το έργο αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης προβληματικής, η οποία με απασχολεί και έχει να κάνει με το κατά πόσο είναι ουσιαστική πλέον η επικοινωνία μας, καθώς ζούμε σε ένα πλαίσιο που φαινομενικά την ευνοεί αλλά υπάρχει μεγάλος προβληματισμός όσον αφορά την ποιότητά της. Φυσικά το μοιράστηκα με τους συντελεστές και τους ηθοποιούς και όλοι συνέβαλαν τα μέγιστα σε κάθε του βήμα και στάδιο ως τώρα.
— Ποια ήταν η συνεισφορά των ηθοποιών σου κατά τη διάρκεια των προβών στην ανάπτυξη του κειμένου; Συνέβαλαν στη θεματική σου με παραμέτρους που λόγω διαφορετικής κουλτούρας δεν είχες σκεφτεί να συμπεριλάβεις;
Δουλέψαμε αρκετά σε θέματα άμεσα ή έμμεσα συνδεδεμένα με το πλαίσιο του έργου, σαν μια βασική προεργασία για να εξοικειωθούμε τόσο με την προβληματική της ιστορίας, όσο και με τη μορφή αφήγησης που είχα επιλέξει . Όσον αφορά το ίδιο το κείμενο, είμαι πάντα ανοιχτός κατά την εξέλιξη ενός έργου να εξετάσω κάθε νέα πρόκληση ή αφορμή που προκύπτει, είτε, από μια νέα δική μου σκέψη, είτε, από τη δουλειά με τους συντελεστές και τους ηθοποιούς και υπήρχαν τέτοια σημεία. Όμως, πρέπει να διευκρινίσω ότι το κείμενο δεν αναπτύχθηκε μέσω αυτοσχεδιασμών, δεν πρόκειται δηλαδή για μια μορφή devised theater. Το κείμενο προϋπάρχει, παραμένει όμως ανοιχτό σε οποιαδήποτε εξελικτική διαδικασία και στη συγκεκριμένη περίπτωση έγινε, φυσικά, πολύ και εξαντλητική δουλειά, επιπλέον, σε επιμέρους σημεία προσαρμογής, όσον αφορά στη γλώσσα.
— Το έργο διαπραγματεύεται την επικοινωνία 2 ανθρώπων σε σχέση μέσω ιντερνέτ. Έχει στηθεί για θέατρο με ιταλική σκηνή ή για εναλλακτικό χώρο;
Είναι μια παράσταση όπου όλο αυτό το «δίκτυο» που ίπταται πάνω από τα κεφάλια μας και που, λιγότερο ή περισσότερο για τον καθένα έχει γίνει μέρος της ζωής του, παραμένει εκτός «ρεαλιστικής» περιγραφής. Ο θεατής βλέπει 2 απελπισμένα διψασμένους ανθρώπους για ουσιαστική επαφή και αληθινή επικοινωνία προ της φυσικής τους συνάντησης και μετά. Η ιστορία εξελίσσεται μπροστά του και συντίθεται κομμάτι-κομμάτι ως το τέλος με μόνο μέσο τους 2 ηθοποιούς, κάποιους πίνακες όπου καταγράφονται ημερομηνίες γεγονότων και μερικά άδεια κουτιά. Στη συγκεκριμένη παράσταση εστιάσαμε στην ιστορία και τον μηχανισμό της αφήγησης και έτσι διατηρήσαμε λιτό το σκηνικό περιβάλλον. Δεν υπάρχει μουσική αλλά και φωτιστικά η παράσταση κινείται σε μια απόλυτη απλότητα. Δε θα έλεγα, λοιπόν, ότι είναι ιδανική η ιταλική σκηνή για αυτό το έργο καθώς έχει σχεδιαστεί για μια πιο άμεση σχέση κοινού-σκηνής.
— Ποιες είναι οι μέχρι τώρα αντιδράσεις του κοινού στο Εδιμβούργο;
Στην πρώτη παρουσίαση του στο Studio του Room One, σε ένα συγκεκριμένο, πιο ειδικό, κοινό, ήταν πολύ θετικές, όπως και στην επίσημη παρουσίασή του στο Arts Theatre το Νοέμβριο. Χαίρομαι που επαναλαμβάνεται και εδώ. Το Φεστιβάλ Εδιμβούργου είναι μια μεγάλη γιορτή θεάτρου. Εδώ πρωτοπαρουσιάστηκαν πολύ σπουδαία έργα ενώ σπουδαίες θεατρικές ομάδες έχουν ξεκινήσει από δω και επιστρέφουν εδώ πάλι και πάλι. Εμείς, χωρίς είναι η αλήθεια να έχουμε εμπειρία από το φεστιβάλ, καθώς αυτή είναι η πρώτη μας επίσκεψη, νιώθω ότι δικαιώνουμε τους κόπους μας και την επιμονή όσων στήριξαν την παρουσία μας εδώ και την πορεία μας ως τώρα, για το Urbn Theatr αλλά και για το The Ones. Είμαι απόλυτα ευχαριστημένος.
— Υπάρχει παρουσία ξένων ομάδων στο φεστιβάλ; Οι θεματικές συγκλίνουν ανάμεσα στις παραστάσεις που παίζονται;
Πρώτα από όλα να πω ότι είναι σχεδόν καθολική η παρουσία των καλλιτεχνών ειδικά του θεάτρου της Βρετανίας αλλά και ευρύτερα του Αγγλοσαξονικού κόσμου. Είναι, έτσι το θεωρούν οι ίδιοι και χωρίς δεύτερη σκέψη, το σημαντικότερο φεστιβάλ τους για το θέατρο. Το Εδιμβούργο ουσιαστικά ζει, για ένα μήνα, στο ρυθμό αυτού του φεστιβάλ. Χιλιάδες θεατών, καλλιτεχνών αλλά και ανθρώπων που συνδέονται ευρύτερα με το θέατρο, επισκέπτονται το Εδιμβούργο. Όσον αφορά την παρουσία των ξένων καλλιτεχνών να πω καταρχήν ότι είναι λίγο δύσκολο για όσους δεν μιλούν «σκηνικά» Αγγλικά να έχουν παρουσία εδώ, στο Fringe. Στο διεθνές τμήμα του ναι, αλλά εκεί συναντάμε καλλιτέχνες με μια μακρά καταγεγραμμένη πορεία και εκτός «συναγωνισμού». Όσον αφορά τις θεματικές υπάρχει ένας σαφής άξονας των επιμέρους ειδών του θεάτρου, δράμα, κωμωδία, μουσική παράσταση κλπ, αλλά μέσα σε αυτό το πλαίσιο μπορεί να δει κανείς πολλές και διαφορετικές παραστάσεις χωρίς κάποια περαιτέρω θεματική κατηγοριοποίηση.
Info:
Urbn Theatr presents «The Ones»
Written and directed by Ilias Panagiotakopoulos
Set Design by Lampadarios Papas
Costumes by Forini Lazou
With: William Uden and Liis Mikk
Edinburgh Festival Fringe
Greenside at Royal Terrace
Jade Studio
Performances: 5th – 13th August (except 7th)
Box Office: (+44) 0131 557 2124