Η γραφή του νομπελίστα Λουίτζι Πιραντέλλο σμίγει ξανά με τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι. Αυτή τη φορά, αποκτούν νέα πνοή υπό το πρίσμα του Δημήτρη Μαυρίκιου και υπό την μπαγκέτα του Νίκου Κυπουργού. Ο πολυδιάστατος σκηνοθέτης Δημήτρης Μαυρίκιος, γνώστης σε βάθος της περίπτωσης Πιραντέλλο, φέρνει τον Σικελό δραματουργό στο Εθνικό Θέατρο με μια παράσταση ύμνο στο θέατρο και στους ανθρώπους του.
Ένας θίασος προσπαθεί να διασκευάσει σε θεατρικό έργο το διήγημα του ίδιου του Λουίτζι Πιραντέλλο Αντίο Λεονόρα!. Οι σκηνοθετικές εντολές δημιουργούν ασάφεια για τους ηθοποιούς, οι οποίοι στο μεταξύ ταυτίζονται τόσο πολύ με τους ρόλους τους, ώστε διώχνουν τον σκηνοθέτη, προκειμένου να ζήσουν τις ζωές των χαρακτήρων που υποδύονται!
Η δύναμη του δημιουργήματος έναντι του δημιουργού του είναι σχήμα ουσιώδες για την τέχνη, αλλά και για τον Λουίτζι Πιραντέλλο. Το έργο μοιάζει να γεννήθηκε για ν' αποτυπώσει αυτή την εκρηκτική σχέση. Συμπληρώνει την τριλογία του συγγραφέα υπό τη μορφή «θεάτρου μέσα στο θέατρο» για το πλέον αγαπημένο του θέμα: τη σύγχυση της φαντασίας με την πραγματικότητα.
Ο Λουίτζι Πιραντέλλο, άλλωστε, δεν είναι μόνο ένας καταξιωμένος συγγραφέας, τα έργα του οποίου συνεχίζουν να παίζονται με αμείωτο ενδιαφέρον σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι επίσης ένας σπουδαίος Ευρωπαίος διανοούμενος και εμβριθής πολιτικός στοχαστής.