Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

6 χορευτές απ' όλο τον κόσμο θέλουν να σου πουν να μην ντρέπεσαι για το σώμα σου

Στο «Body Politics» που έρχεται στη Στέγη έξι περφόρμανς χορού από διάφορες χώρες εκτός του δυτικού κόσμου φέρνουν την εκφραστική δύναμη του ανθρώπινου σώματος στο προσκήνιο.

6 χορευτές απ' όλο τον κόσμο θέλουν να σου πουν να μην ντρέπεσαι για το σώμα σου

Η τέχνη συναντά την πολιτική και τον ακτιβισμό στη νέα πρόταση της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

Έξι δημιουργοί από διάφορα σημεία του πλανήτη παρουσιάζουν στη Μικρή Σκηνή και στον Εκθεσιακό Χώρο ισάριθμες σόλο περφόρμανς με το ανθρώπινο σώμα στο επίκεντρο.

Ο ρατσισμός, η ομοφοβία, η θέση της γυναίκας, η εξουσία, το σεξ, οι έμφυλες ταυτότητες, είναι μερικά από τα ζητήματα που αγγίζουν με τόλμη οι χορογράφοι, όπως εξηγούν μέσα από δικά τους λόγια:

Στα φαρσί, η λέξη για το γένος είναι η « جنسیت» (jenssiat) που σημαίνει «υλικό». Όταν χρησιμοποιείται για αντικείμενα, αναφέρεται σε αυτό από το οποίο είναι φτιαγμένα. Όταν χρησιμοποιείται για ανθρώπους, αναφέρεται στο φύλο τους. Οπότε, στη γλώσσα μου, το «γένος» του τραπεζιού είναι το ξύλο. Και το δικό μου γένος είναι το δέρμα, η σάρκα, τα κόκαλα, οι μύες, το αίμα, οι φλέβες, τα μαλλιά, τα κύτταρα...

Nadia Beaugré (Ακτή Ελεφαντοστού)

«Οι καλλιτέχνες της δικής μου γενιάς θέλουν να παλέψουν με ζητήματα που οι παλιότερες γενιές δεν τολμούσαν να αγγίξουν. Εξερευνώ τα μέρη όπου έχουμε υποχρεωθεί να βρισκόμαστε σε αντιδιαστολή με εκείνα τα απαγορευμένα σημεία όπου μπορεί να επιλέγαμε να περιπλανηθούμε: μέρη φτιαγμένα από ελεύθερη έκφραση, υποταγή, αποκάλυψη. Αν τα διαβούμε, τι θα απογίνουμε; Η δουλειά μου είναι ένα κάλεσμα για δράση». 

Quartiers Libres, 29-30/10, 20:30, Εκθεσιακός Χώρος

Danya Hammoud (Λίβανος)

Φωτο: Tony Elieh

«Στη δουλειά μου συλλαμβάνω κάθε νέα δημιουργία ως συνέχεια των προηγουμένων. Σε αυτή την περφόρμανς προσπαθώ να κάνω ορατά τα στάδια από τα οποία περνά το σώμα όταν αναζητά χαλάρωση. Σώματα αναγκάζονται να μένουν όρθια, καθώς τους έχει ανατεθεί ένας "κοινωνικός ρόλος". Σε αυτές τις αντιφατικές καταστάσεις, το σώμα αυτοσυντηρείται: κάποιες φορές γίνεται ένα με το περιβάλλον του και άλλες αποσυνδέεται από αυτό».

To rest on a slope, 29-30/10, 22:00, Μικρή Σκηνή

Eisa Jocson (Φιλιππίνες)

Φωτο: Giannina Ottiker

«Για τις ανάγκες αυτής της δουλειάς, επισκεπτόμουν συχνά ένα μπαρ που βρίσκεται κοντά στο σπίτι μου και ονομάζεται "Άδωνις". Αυτό το είδος χορού, το macho dancing, το εξασκούν νεαροί άνδρες και απευθύνονται τόσο σε αντρικό όσο και σε γυναικείο κοινό. Είναι μια γλώσσα αποπλάνησης που έχει οικονομικό κίνητρο και χρησιμοποιεί κινήσεις αρρενωπότητας, αποδεικνύοντας την αντικειμενοποίηση του ανδρικού σώματος, αλλά λειτουργώντας και ως ένδειξη ευαισθησίας και τρωτότητας».

Macho Dancer, 26-27/10, 20:30, Εκθεσιακός Χώρος

Mallika Taneja (Ινδία)

Φωτο: David Wohlschlag

«Πρέπει να κάνω αυτό που κάνω, ανεξάρτητα από τα βλέμματα που λαμβάνω. Σιγουρεύομαι πρώτα ότι αυτά δεν με προσβάλλουν. Πρέπει να τους δώσω χρόνο να διαχειριστούν το γεγονός ότι υπάρχει ένα γυμνό σώμα στο δωμάτιο. Η δύναμη έρχεται στην πορεία. Μπορείς να το κάνεις στην πρόβα, αλλά είναι πολύ διαφορετικό σε ένα δωμάτιο γεμάτο ανθρώπους».

Be Careful, 26-27/10, 19:30, Μικρή Σκηνή

Robyn Orlin (Νότια Αφρική)

Φωτο: Jérôme Séron
Φωτο: Jérôme Séron

«Πέρσι η Νότια Αφρική γιόρτασε 20 χρόνια "ελευθερίας" και όσο κι αν προσπαθώ να απομακρυνθώ από τις ρίζες μου και να είμαι πολίτης του κόσμου, με τραβάει πίσω η προσπάθεια κατανόησης του πολιτεύματός μας. Το Σύνταγμα μιλά για ισότητα, όμως εγώ έχω ερωτήματα για την ομοφοβία και τους "σωφρονιστικούς βιασμούς" που είναι μέρος της κουλτούρας μας στο μεγαλύτερο κομμάτι της Αφρικής. Μπορεί ένας άνθρωπος να είναι πραγματικά ελεύθερος στη Νότια Αφρική; Ελεύθερος από τις αγκυλώσεις του συντηρητισμού και της κοντόφθαλμης "αφρικανικής ταυτότητας";».

And so you see..., 29-30/10, 19:30, Μικρή Σκηνή

Soroub Darabi (Ιράν)

Φωτο: Mehrdad Motejalli

«Στα φαρσί, τη γλώσσα με την οποία ξεκίνησα να κατανοώ τον κόσμο γύρω μου, δεν υπάρχουν γένη. Το ίδιο συμβαίνει με τα αντικείμενα και τις ιδέες, δεν έχουν φύλο. Στα φαρσί, η λέξη για το γένος είναι η " جنسیت" (jenssiat) που σημαίνει "υλικό". Όταν χρησιμοποιείται για αντικείμενα, αναφέρεται σε αυτό από το οποίο είναι φτιαγμένα. Όταν χρησιμοποιείται για ανθρώπους, αναφέρεται στο φύλο τους. Οπότε, στη γλώσσα μου, το "γένος" του τραπεζιού είναι το ξύλο. Και το δικό μου γένος είναι το δέρμα, η σάρκα, τα κόκαλα, οι μύες, το αίμα, οι φλέβες, τα μαλλιά, τα κύτταρα...».

FARCI.E, 26-27/10, 22:00, Μικρή Σκηνή

Info

Body Politics

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (Μικρή Σκηνή & Εκθεσιακός Χώρος)

26-30/10