Αν και έχουν περάσει 54 χρόνια από τον θάνατό της και η γενική πεποίθηση ήταν ότι δεν υπάρχει πλέον έργο της Σύλβια Πλαθ που να μην έχει έρθει στο φως της δημοσιότητας, φαίνεται ότι οι μελετητές του έργου της Gail Crowther και Peter K. Steinberg κατάφεραν να αποκαλύψουν κάτι ακόμα από τον λογοτεχνικό της πλούτο.
Οι δυο τους, κατά τη διάρκεια προετοιμασίας ενός βιβλίου αφιερωμένου στο έργο της ανακάλυψαν δύο ποιήματα της Πλαθ που δεν είχαν δει ποτέ το φως της δημοσιότητας και απ' ό,τι όλα δείχνουν προέρχονται από την τελευταία περίοδο της ζωής της. Τα ποιήματα βρέθηκαν στο οπισθόφυλλο ενός παλιού σημειωματάριου της Πλαθ, για την ακρίβεια στη θήκη του και γραμμένα πάνω σε ένα καρμπόν χαρτί και κρυμμένο στο εσωτερικό του.
Κάνοντας χρήση του προγράμματος Photoshop, οι δύο μελέτητες κατάφεραν να εξακριβώσουν τόσο την αυθεντικότητα όσο και το περιεχόμενο των ποιημάτων, τα οποία φέρουν το σήμα - κατατεθέν της χαρακτηριστικής υπογραφής της Πλαθ. Το ένα ποίημα τιτλοφορείται "To a Refractory Santa Claus" («Σε έναν πυρίμαχο Άγιο Βασίλη») και το δεύτερο "Megrims" («Μελαγχολίες»), ενώ και τα δύο γράφηκαν το φθινόπωρο του 1956, στην αρχή της σχέσης της Πλαθ με τον επίσης ποιητή, Τεντ Χιουζ.
Το πρώτο ποίημα είναι γραμμένο για τον καιρό της Ισπανίας και περιέχει δύο μέρη 11 στίχων, στους οποίους η Πλαθ ονειρεύεται το ζεστό κλίμα και τον ηλιόλουστο καιρό της Ισπανίας. Στο δεύτερο ποίημα, που είναι ακόμη πιο δύσκολο να αποκρυπτογραφηθεί, αναφέρονται λεπτομέρειες για τις στιγμές παράνοιας ενός ανθρώπου που μιλά απευθείας στον γιατρό του και περιγράφει περιστατικά που έχουν να κάνουν με «μία αράχνη μέσα σε μια κούπα καφέ και μία κουκουβάγια που είναι έτοιμη να επιτεθεί». Ο Steinberg, μετά από αυτό, πιστεύει ότι βρίσκεται κοντά στην ανακάλυψη ενός ακόμη ποιήματος και ελπίζει ότι η σύγχρονη τεχνολογία θα τον βοηθήσει στο να το ανακαλύψει.
Μετά και την αποκάλυψη μερικών επιστολών που ήρθαν στην επιφάνεια το προηγούμενο διάστημα και αποκάλυπταν σε όλο της το μεγαλείο τη σχέση κακοποίησης και εξάρτησης που ζούσαν η Πλαθ με τον Χιουζ, πλέον ο μελετητής εκτιμά ότι βρίσκεται πολύ κοντά στη συμπλήρωση ενός εξαιρετικά ενδιαφέροντος λογοτεχνικού -και ψυχολογικού- παζλ. Όπως δήλωσε στον Guardian ο ίδιος, πρακτικά «ίσως να είμαι και ο πρώτος μετά από 40 χρόνια που θα μπορέσει να εξετάσει ένα τέτοιο ντοκουμέντο». Ο ίδιος θεωρεί αυξημένη την πιθανότητα να βρεθούν περισσότερα έργα της ποιήτριας, αλλά αυτό είναι κάτι που, όπως λέει, «απαιτεί πίστη και ελπίδα».
«Το νιώθω ότι ακόμη υπάρχουν αποσπάσματα ποιημάτων σε χαρτιά και δουλειά της που ακόμη δεν έχει αποκαλυφθεί», λέει και κατά πάσα πιθανότητα έχει δίκιο, αφού μαζί με αυτά τα δύο ποιήματα, ήρθαν στο φως και μερικές ακόμη αδημοσίευτες φωτογραφίες, οι οποίες βρέθηκαν σε ένα ξεχασμένο αρχείο της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα.
Με στοιχεία από το Dazed