Ο Μαρίνος Τσαγκαράκης με τη φωτογραφική σειρά του Paradise Inn αναδεικνύει τις συνέπειες της ανεξέλεγκτης τουριστικής ανάπτυξης που με την άναρχη και αντιαισθητική επέμβαση της αλλοιώνει δραματικά το φυσικό τοπίο της χώρας μας. Ο ίδιος μιλώντας στη Lifo.gr μας είπε:
«Η λέξη «Παράδεισος», στην κυριολεξία σημαίνει περιφραγμένος λειμώνας ή τόπος αναψυχής και διασκέδασης, προερχόμενη πιθανότατα από την εβραϊκή λέξη «Pardes», η οποία αποδίδεται στους περιφραγμένους κήπους αναψυχής του «Μεγάλου Βασιλέα των Περσών».
»Τις τελευταίες δεκαετίες, αμέτρητοι τεχνητοί «Παράδεισοι» έχουν δημιουργηθεί και συνεχίζουν να δημιουργούνται ανά τον κόσμο σήμερα, πιο γρήγορα μάλιστα από ποτέ. Αυτή η βιομηχανία παραγωγής ενός ψυχαγωγικού προϊόντος κατανάλωσης της μάζας, η οποία προσπαθεί να ικανοποιήσει την ανάγκη του μέσου ανθρώπου για αναψυχή και διασκέδαση στον ελεύθερο χρόνο του, ονομάζεται τουρισμός.
»Η τουριστική βιομηχανία έχει επέμβει δραστικά πάνω στο έδαφος, μετασχηματίζοντας το σε εμπόρευμα, προκαλώντας φαινόμενα με έντονο κοινωνικοπολιτισμικό χαρακτήρα. Οι διάφοροι προορισμοί κινδυνεύουν να αλλάξουν τελείως δομή, μορφή και ταυτότητα και να τυποποιηθούν μέσα στην όλη διαδικασία ικανοποίησης των τουριστικών επιθυμιών. Αυτό που δε γίνεται αντιληπτό, είναι ότι με αυτόν τον τρόπο δεν υποβαθμίζεται μόνο το τελικό προϊόν, αλλά κυρίως υποβαθμίζονται οι ίδιες οι τοπικές κοινωνίες, οι οποίες στις περιόδους μη τουριστικής αιχμής πρέπει να συμβιβαστούν να ζήσουν στα κατάλοιπα της εποχιακής βιομηχανίας.
»Το "Paradise Inn" έχει ως στόχο να αναδείξει τις επιπτώσεις από την άναρχη και μαζική τουριστική ανάπτυξη. Στην Ελλάδα, αλλά και στον Ευρωπαϊκό Νότο εν γένει, οι επιπτώσεις αυτές αποτυπώνονται στο δομημένο περιβάλλον κυρίως μέσω της άναρχης και πρόχειρης αρχιτεκτονικής, της κιτς και φολκλόρ διακόσμησης, της υιοθέτησης και κατασκευής τεχνητών στοιχείων και δομών ψυχαγωγίας, της παραποίησης της ταυτότητας και της πολιτιστικής κληρονομιάς, της καταπάτησης του φυσικού περιβάλλοντος και τέλος της ερήμωσης που επέρχεται μετά το πέρας της περιόδου αιχμής.
»Όπως λέει και ο Μ. Proust, ο πραγματικός παράδεισος, είναι ο χαμένος παράδεισος. Το «Paradise Inn» είναι λοιπόν ένας φόρος τιμής για όλους τους χαμένους παραδείσους, μέσα στους οποίους εκατομμύρια συνηθισμένοι άνθρωποι κατορθώνουν να επιβάλλουν στον ίδιο τους τον εαυτό, την απελπισμένη εμπειρία που ο καθένας θα μπορούσε να αντιμετωπίσει: εκείνη της απαξίωσης της ποιότητας ζωής, της αισθητικής και την απώλεια χρήσης του φυσικού χώρου.»
Περισσότερα για τη δουλειά του Μαρίνου Τσαγκαράκη εδώ.