To Taylor Camp στη Χαβάη δεν ήταν μια συνηθισμένη κοινότητα και δεν υπήρχαν κανόνες. Τοποθετημένο στην άκρη του δρόμου κατά μήκος της παραλίας της αρχαίας νήσου Kauai, αυτό το μικρό χωριό ήταν το σπίτι για τα ανήσυχα πνεύματα που λαχταρούσαν να ξεφύγουν από την αναταραχή της γενιάς τους, από τα τραύματα του πολέμου του Βιετνάμ, τις δολοφονίες των Κένεντι και Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
Νέοι από όλη τη χώρα κατέφυγαν στο Taylor Camp, όπου έστησαν και έζησαν σε πρόχειρα δεντρόσπιτα από μπαμπού και κασσίτερο, έκαναν σερφ, κολυμπούσαν γυμνοί και ψάρευαν για να συμπληρώσουν στο τραπέζι τους τα οπωροκηπευτικά που οι ίδιοι καλλιεργούσαν. Την αρχή είχαν κάνει το 1969, 13 Αμερικανοί που διεκδίκησαν την περιοχή η οποία τελικά με τα χρόνια κατάφερε να έχει 100 κατοίκους.
Το 1977, η κυβέρνηση κέρδισε με δικαστική απόφαση το δικαίωμα να εκκενώσει το Taylor Camp προκειμένου όλη η περιοχή να γίνει κρατικό πάρκο. Μέσα σε λίγα χρόνια η ζούγκλα το κατάπιε αφήνοντας ελάχιστα απομεινάρια του από την εποχή που έσφυζε από ζωή.
Tο Τaylor Camp είναι ένα μικρό κομμάτι της αμερικανικής ιστορίας με διάρκεια μόλις 8 χρόνια που αποκαλύπτει μια κοινότητα που δημιουργήθηκε χωρίς κανόνες, απορρίπτοντας τον υλισμό για τη θεραπευτική δύναμη της φύσης. Ο φωτογράφος John Wehrheim έφτασε στην Χαβάη το 1971 και φιλοξενήθηκε στο σπίτι του ιδιοκτήτη της έκτασης που είχε καταλάβει το Τaylor Camp. Ο άντρας αυτός, ήταν ο αδελφός της ηθοποιού Elizabeth Taylor και είχε πληρώσει την εγγύηση των 13 χίπις που είχαν συλληφθεί επειδή χωρίς άδεια εγκατέστησαν το πρώτο κοινόβιο. Ο Howard Taylor τους παραχώρησε το χώρο δίπλα από τη βίλα του και εκεί το Τaylor Camp αναπτύχθηκε παίρνοντας και το όνομά του. Ο Taylor δεν τους έθεσε κανέναν περιορισμό και δεν τους ενόχλησε ποτέ. Εκεί εγκαταστάθηκε τελικά και ο φωτογράφος John Wehrheim ο οποίος αρκετά χρόνια αργότερα αποφάσισε να ξεσκονίσει το αρχείο του και να ετοιμάσει ένα νοσταλγικό αφιέρωμα στο θρυλικό Τaylor Camp της νιότης του. Η ιστορία του μυστικού κοινόβιου της Χαβάης αποτυπώθηκε σε ένα εντυπωσιακό βιβλίο και μερικά χρόνια αργότερα κάποιοι από τους κατοίκους του βρέθηκαν να δίνουν συνεντεύξεις για το ομώνυμο ντοκιμαντέρ που κυκλοφόρησε το 2010.