Η Τάνια Καμίδου γεννήθηκε το 1978 στη Θεσσαλονίκη όπου και ζει μέχρι σήμερα.
Ασχολείται με την φωτογραφία και τα τελευταία οκτώ χρόνια έχει έντονη παρουσία τόσο με ατομικές όσο και με ομαδικές εκθέσεις, με αποκορύφωμα την περσινή της συμμετοχή στο Φεστιβάλ Φωτογραφίας Voies Off, στην Αρλ της Γαλλίας.
Οι φωτογραφίες της είναι βαθιά αυτοβιογραφικές.
Μια σειρά από συγκλονιστικά καρέ, δυνατές εικόνες, και προσωπικά στιγμιότυπα.
Μία επιβλητική, σπονδυλωτή, φωτογραφική αφήγηση.
Η δουλειά της Τάνιας μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Άγρα, στα πλαίσια μιας νέας σειράς φωτογραφικών λευκωμάτων πρωτότυπου και εντελώς καινοτόμου φορμά με τίτλο "Τρεις Φωτογράφοι – Τρεις αφηγήσεις από την Θεσσαλονίκη".
Αυτές τις μέρες φωτογραφίες της - όπως και των άλλων δύο νέων δημιουργών από τη Θεσσαλονίκη, του Κωστή Αργυριάδη και της Λίλη Ζουμπούλη, των οποίων η δουλειά κυκλοφόρησε επίσης σε ξεχωριστά λευκώματα από την Άγρα - εκτίθενται στο χώρο του Βιβλιοπωλείου Ιανός στην Αθήνα.
Της μιλήσαμε.
Από πότε ασχολείσαι με την φωτογραφία, και πώς προέκυψε η αγάπη αυτή με τον φακό;
Άρχισα να ασχολούμαι με την φωτογραφία εντατικότερα από το 2005 μέσα από τα σεμινάρια της STEREOSIS αρχικά, και μέσα από το STUDIO TESSERA του Στράτου Καλαφάτη αργότερα.
Ήταν ισχυρό το κοινό κίνητρο και το ενδιαφέρον για τη φωτογραφία, καθώς και η ενθάρρυνση και υποστήριξη τόσο των καθηγητών όσο και των συναδέλφων σπουδαστών.
Η φωτογραφία είναι τόσο αγάπη όσο και ανάγκη για καταγραφή στη μνήμη και αυτό-παρατήρηση.
Το λεύκωμα των εκδόσεων Άγρα είναι η πρώτη φορά που δημοσιεύεται δουλειά σου;
Είναι η πρώτη έντυπη ολοκληρωμένη δουλειά μου, ναι.
Στο λεύκωμα υπάρχουν 53 εικόνες, ενώ στην έκθεση που τρέχει αυτές τις μέρες στον Ιανό παρουσιάζεται ένα δείγμα επτά εικόνων από αυτές.
Τι είναι αυτό που σε τραβάει, που σου αρέσει να φωτογραφίζεις περισσότερο απ' όλα;
Αυτό που δεν θα ήθελα να ξεχάσω.
Η φωτογραφία για μένα λειτουργεί σαν μνήμη.
Κι αν έπρεπε να χαρακτηρίσεις την θεματολογία σου;
Σύνδρομο παιδικής περιέργειας. Κατασκοπική ενδοσκόπηση και παρατήρηση της σχέσης μου με τον κόσμο που με περιβάλλει.
Η θεματολογία είναι ενδεικτική του χαρακτήρα μου..
Οι φωτογραφίες σου είναι κατά κύριο λόγο μια σειρά από δυνατές αυτοβιογραφικές εικόνες. Πώς λειτουργεί όλο αυτό σαν προσωπική εμπειρία;
Πρόκειται για έναν αυτοβιογραφικό φωτογραφικό λόγο.
Φωτογραφίζω επειδή δεν μπορώ να μιλήσω, οπότε χρησιμοποιώ τις εικόνες σαν λεξικό. Συνθέτουν συμπεριφορές, συναισθήματα, εποχές και σχέσεις της ζωής μου.
Στην φωτογραφία μεταφέρω τα ένστικτα μου.
Οι εικόνες που τραβάω λειτουργούν σαν σύμβολα, σαν τόποι όπου νιώθω ελεύθερη, χωρίς όρια και παρεξηγήσεις, καμιά φορά και χωρίς κι εμένα την ίδια.
Όλες οι φωτογραφίες του λευκώματος είναι τραβηγμένες στην Θεσσαλονίκη;
Η φωτογραφική περιπέτεια αυτού του λευκώματος ξεκινά από την Θεσσαλονίκη και το πατρικό μου σπίτι, και καταλήγει παντού:
Σε όποιο τόπο και χρόνο ένιωθα κάθε φορά την επιθυμία να φωτογραφήσω.
Πιστεύεις ότι μέσα από τις φωτογραφίες σου διακρίνονται τα συναισθήματα που εσύ μπορεί να είχες την στιγμή εκείνη που απαθανατίζεις μία εικόνα;
Μόνο υποθετικά μπορώ να απαντήσω εφόσον είναι αδύνατον να προβλέψω τι μπορεί να διακρίνει κάθε αποδέκτης.
Παρατηρώντας τις εικόνες μου γεννιούνται κάθε φορά και διαφορετικά συναισθήματα, ακόμα και σε εμένα την ίδια.
Τι είναι αυτό που σε πείθει ότι μια στιγμή αξίζει να απαθανατιστεί κάνοντας σε να πατήσεις το κλικ της μηχανής;
Πρώτα ανταποκρίνεται το ένστικτο μου. Αυτό μου λέει ότι δεν γίνεται διαφορετικά...
**
Πού: Ianos, Σταδίου 24, Αθήνα
Διάρκεια: Μέχρι τις 16 Ιανουαρίου 2014
Το Λέυκωμα των Εκδόσεων Άγρα κοστίζει 15 ευρώ ( 64 σελίδες, 31 x 23 )