H φωτογράφος Hannah Modigh γεννήθηκε στη Στοκχόλμη αλλά μεγάλωσε στο Μανδράς της Ινδίας. Εσωστρεφής από τη φύση της έμαθε από νωρίς να βυθίζεται στον κόσμο της και αυτή είναι μια ιδιότητα που την ακολουθεί και στη φωτογραφία της. «Θα περιέγραφα τη δουλειά μου ως "ψίθυρο". Υπογείως και μέσα από αυτή προσπαθώ να ενθαρρύνω τους ανθρώπους να έρθουν σε επαφή με το καθολικό αίσθημα της αβεβαιότητας. Τίποτε δεν είναι βέβαιο γιατί ο θάνατος είναι παντού παρών. Τουλάχιστον έχουμε όλοι κάτι κοινό.»
H Modigh καταγράφει οικεία, καθημερινά στιγμιότυπα που κάνουν ένα διακριτικό σχόλιο σχετικά με την παροδικότητα και το εφήμερο της ζωής. «Με γοητεύουν οι άνθρωποι που παλεύουν με τις εσωτερικές τους εντάσεις κάθε μέρα και κάνουν ότι μπορούν για να τις καταπολεμήσουν». λέει η Modigh. Ισχυρίζεται πώς επιλέγει ενστικτωδώς τα θέματά της. «Συνήθως πρώτα "αισθάνομαι"· η αισθητική έρχεται πολύ αργότερα. Δεν με ενδιαφέρει να δώσω φωνή στον πόνο κάποιου, δεν είναι αυτό που κάνω. Αντιθέτως με ενδιαφέρει να μάθω πώς καταπίνουν τον πόνο τους, μ' ενδιαφέρει η σιωπή τους, η αναμονή τους και το πένθος τους».
Η 28χρονη σήμερα Hannah Modigh ζει στη Στοκχόλμη, έχει λάβει μέρος σε πολλές εκθέσεις στη Σουηδία αλλά και σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και έχει εκδώσει τρία βιβλία ("Hillbilly Heroin, Honey", "Sunday mornin' comin' down", "The milky way").Στον ελεύθερο χρόνο της δουλεύει εθελοντικά σε καταφύγια αστέγων στη Στοκχόλμη. Περισσότερα για την φωτογράφο μπορείτε να δείτε εδώ.