Η σειρά φωτογραφιών "Rosette, Mauricette και Roby" της Ελβετίδας φωτογράφου Zoé Beausire προσεγγίζει με ευαισθησία το αναπόφευκτο γήρας μέσα από τα πορτραίτα τριών ηλικιωμένων, της Ροζέτ, της Μορισέτ και του Ρόμπι, που της επιτρέπουν να παρατηρήσει τις ιδιωτικές τους στιγμές και να καταγράψει τη σχέση που υπάρχει μεταξύ ζωής και θανάτου, της φθοράς της ανθρώπινης σάρκας, της αλλοίωσης της ίδιας της ζωής.
Μέσα από τις συγκινητικές της εικόνες, η φωτογράφος εφιστά την προσοχή στο αναπόφευκτο του θανάτου, στην ώθηση των ηλικιωμένων στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής. Τι απομένει μετά τη συνταξιοδότησή τους; Πώς μπορούν να αντιμετωπίσουν το θάνατο των φίλων ή των συζύγων τους;
"Τα γηρατειά είναι αυτό το στάδιο της ζωής όπου αποκαλύπτεται η ανθρώπινη κατάσταση, η μοίρα του ανθρώπου. Το σώμα υπενθυμίζει διαρκώς τη θνησιμότητα. Αυτοί οι τρεις άνθρωποι προέρχονται από ένα ταπεινό background. Οι ζωές τους κινούνταν γύρω από την εργασία και την οικογένεια. Από τη στιγμή που συνταξιοδοτήθηκαν και αφού τα παιδιά τους έκαναν τις δικές τους οικογένειες, η κοινωνική τους ζωή τους μειώθηκε. Τι τους απομένει λοιπόν; Η καθημερινότητά τους μειώνεται σε μικρο-δραστηριότητες, αλλά παρ 'όλα αυτά συνεχίζουν να ζουν. Υπάρχουν ακόμα τα συναισθήματα, η φιλία..", μας λέει η ίδια η Beausire και συνεχίζει " Αυτοί οι τρεις ηλικιωμένοι βρήκαν την εμπιστοσύνη και την αλληλεγγύη ο ένας στον άλλον", συμπληρώνει. Όμως οι εικόνες της δείχνουν κάτι άλλο: μοναξιά.
Oι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν στο LIFO.gr από την δημιουργό τους για αποκλειστική χρήση.
Περισσότερα για την Zoé Beausire εδώ.