Το προηγούμενο σαββατοκύριακο, δημοσιεύτηκε στο Book Review των New York Times μακροσκελής συνέντευξη της Άλις Γουόκερ, της γνωστής και πολυβραβευμένης συγγραφέως του «Πορφυρού Χρώματος». Στην ερώτηση «ποιο βιβλίο βρίσκεται αυτόν τον καιρό στο πλάι στο προσκεφάλι σας;», η απάντηση της ήταν μια υπερθετική και εγκωμιαστική αναφορά στο βιβλίο του περιβόητου Βρετανού συνωμοσιολόγου (βιβλία του κυκλοφορούν και στα ελληνικά) David Icke, "And the Truth Shall Set You Free" (Και η αλήθεια θα σε απελευθερώσει), στο οποίο ξετυλίγονται ένα σωρό αντισημιτικές θεωρίες συνωμοσίας.
Ουδέν σχόλιο από τον δημοσιογράφο που πήρε τη συνέντευξη, γεγονός μάλλον αξιοπερίεργο για ένα τόσο ακραίο και «αμφιλεγόμενο» βιβλίο.
Πρώην ποδοσφαιριστής, ο David Icke είναι ένας από τους πιο διάσημους συνωμοσιολόγους στον πλανήτη με γύρω στους 800.000 ακόλουθους στο Facebook. Όπως και οι περισσότεροι εκφραστές τέτοιων θεωριών και ρητορικής μίσους, ο Icke πιστεύει ότι υπάρχει ένα καμπάλ που κυβερνά τον κόσμο και είναι ασφαλώς εβραϊκών συμφερόντων.
Στο συγκεκριμένο βιβλίο ο προσδιορισμός «εβραίος» ή «εβραϊκό(ς)» εμφανίζεται 241 φορές και το «εμβληματικό» όνομα «Ρότσιλντ» 374 φορές και βέβαια με ουδόλως κολακευτική διάθεση και στις δυο περιπτώσεις.
Το βιβλίο είναι επίσης γεμάτο αναφορές στο διάσημο αντισημιτικό εγχειρίδιο «Τα πρωτόκολλα των σοφών της Σιών», ενώ επίσης παρουσιάζονται εκτενώς και οι εξής απόψεις:
• Το Ταλμούδ «αποτελεί ένα ρατσιστικό μανιφέστο».
• Οι Εβραίοι ήταν πίσω (και) από το σκλαβοπάζαρο και τη δουλεία στις ΗΠΑ ενώ ήλεγχαν παρασκηνιακώς και την Κου Κλουξ Κλαν.
• Πολλές από τις σύγχρονες ακροδεξιές ομάδες αποτελούν στην πραγματικότητα εβραϊκές «βιτρίνες» και λειτουργούν ως μηχανισμοί προβοκάτσιας.
• Στα σχολεία πρέπει να διδάσκεται ότι το Ολοκαύτωμα είναι ένα αμφιλεγόμενο γεγονός που δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι συνέβη πραγματικά.
Σύμφωνα με το περιοδικό Tablet, την έγκυρη επιθεώρηση εβραϊκής κουλτούρας, οι New York Times υπέπεσαν σε μεγάλο ατόπημα αφήνοντας αναπάντητο το εγκώμιο της Άλις Γουόκερ – η οποία, όπως σημειώνεται, δεν είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται να υιοθετεί στοιχεία ακραίας αντισημιτικής ρητορικής.