Τι είναι, αλήθεια, οι «Κοντραμπατζήδες», που έδωσαν τον τίτλο στο άλμπουμ;
Κοντραμπατζήδες ήταν όσοι έκαναν κοντραμπάντο, δηλαδή λαθρεμπόριο, μέσω θαλάσσης, κυρίως στα νησιά και στα παράλια της Μικράς Ασίας.
Ήταν μια κάστα ανθρώπων θαρραλέων, με δικό τους κώδικα τιμής, πολλοί από τους οποίους έγιναν γνωστοί για τις αγαθοεργίες τους και τη φιλολαϊκή τους δράση.
— Τι περιλαμβάνει ο δίσκος και ποιος ήταν ο βασικός λόγος που αποφάσισες να τον κάνεις;
Ο δίσκος περιλαμβάνει δώδεκα τραγούδια, στην πλειοψηφία τους προπολεμικά ρεμπέτικα αγαπημένων συνθετών, όπως ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Κώστας Ρούκουνας, ο Γιάννης Παπαϊωάννου, ο Δημήτρης Σέμσης, ο Κώστας Σκαρβέλης κ.ά.
Ένας λόγος που αποφάσισα να τον κάνω είναι η ανάγκη μου να ερμηνεύσω με τον δικό μου τρόπο αγαπημένα τραγούδια και να μείνουν στη δισκογραφία.
Ένας άλλος βασικός λόγος είναι γιατί το ρεμπέτικο μπορεί να γεννήθηκε σε άλλη εποχή, μπορεί να υμνεί περιθωριακές συμπεριφορές του υποκόσμου και να αναφέρεται σε άλλον ηθικό κώδικα από τον σημερινό, όμως ποτέ δεν σταμάτησε να εμπεριέχει την αντίσταση στις δυσκολίες και την όρεξη για ζωή που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη σήμερα.
— Μίλησέ μου για τη σχέση σου με το ρεμπέτικο.
Τη σχέση μου με το ρεμπέτικο με μία λέξη θα την έλεγα ερωτική. Είμαι ερωτευμένος με αυτήν τη μουσική από μικρός και, όσο περνούν τα χρόνια, ο έρωτας μόνο δυναμώνει.
Όσον αφορά το μουσικό σκέλος, με το ρεμπέτικο ασχολούμαι από τα εφηβικά μου χρόνια, όταν στο νησί έπαιζα με φίλους στις παρέες και τα μαγαζιά.
Αργότερα, μέσα από τις σπουδές μου στο Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής είχα την ευκαιρία να αποκτήσω περισσότερες θεωρητικές γνώσεις πάνω στη λαϊκή μουσική και να αγαπήσω το ρεμπέτικο ακόμα περισσότερο.
Από τότε άρχισα να μελετάω και τα τραγούδια σε βάθος, κυρίως ερμηνείες αγαπημένων τραγουδιστών, όπως ο Κώστας Ρούκουνας, ο Αντώνης Νταλγκάς, η Ρόζα Εσκενάζυ, η Ιωάννα Γεωργακοπούλου κ.ά.
Το ρεμπέτικο, γενικότερα, έχει σημαδέψει τον τρόπο με τον οποίο ζω, τον τρόπο με τον οποίο βιώνω τις χαρές και τους πόνους μου.
Πολλοί φίλοι αγαπημένοι ‒κάποιοι, δυστυχώς, δεν είναι πια μαζί μας‒, με τους οποίους μοιραζόμαστε ακόμα χαρές, λύπες αλλά και αξίες, ήταν ήδη βαθιά συνδεδεμένοι και μυημένοι στο ρεμπέτικο κι έτσι είχα κι εγώ την ευκαιρία από μικρός να βάλω τα ρεμπέτικα ακούσματα στην ψυχή μου κι έτσι να με συντροφεύουν μέχρι σήμερα.
— Ποιος είναι ο αγαπημένος σου στίχος από ρεμπέτικο τραγούδι;
Δύσκολο να ξεχωρίσω μόνο έναν. Αγαπημένος μου πολύ είναι ένας από το «Μην ορκίζεσαι, βρε ψεύτρα»: «… και τα μάτια σου ακόμα, σαν μου ρίξουν μια ματιά, φαίνουνται από το χρώμα, πως γεμάτα είναι ψευτιά».
— Πες μου μερικούς ανθρώπους που θεωρείς σημερινούς μάγκες.
Για μένα η μαγκιά έχει αποκλειστικά αρνητική χροιά. Παρόλο που συχνά χρησιμοποιούμε τη λέξη με άλλον τόνο στη φωνή για να την ελαφρύνουμε απ’ ό,τι τη βαραίνει και να προβάλουμε μεμονωμένα την επιδεξιότητα ή την τόλμη κάποιου, η πραγματική της σημασία περιέχει και τα αθέμιτα μέσα και τη διαφθορά.
«Μαγκιά» σημαίνει επίδειξη ισχύος. Ο μάγκας ανήκει στον υπόκοσμο. Είναι επιτήδειος, πονηρός, διεφθαρμένος και επιστρατεύει τη γοητεία του για να καταφέρει τους σκοπούς του.
Είναι, όμως, έτοιμος να δεχτεί τις συνέπειες. Προκαλεί, αλλά δεν φεύγει. Αυτόν θεωρώ μάγκα.
Υπάρχει και ο τζάμπα μάγκας, που μόνο προκαλεί, αλλά κιοτεύει. Του λείπει η πραγματική τόλμη και η γοητεία. Υπάρχουν αρκετοί αληθινοί μάγκες σήμερα. Έχω γνωρίσει μερικούς.
Info
Ο δίσκος «Κοντραμπατζήδες» πωλείται στο Music Corner και στον Ιανό (Αθήνα & Θεσσαλονίκη).
Η παρουσίασή του θα γίνει τη Δευτέρα 11/2, στις 20:00, στην Κληματαριά (πλατεία Θεάτρου 2).