Δεν είναι εντελώς τυχαίο που οι Protomartyr θα εμφανιστούν την ίδια μέρα με τον Nick Cave στην πλατεία Νερού στις 23 Ιουνίου. Η φωνή του τραγουδιστή τους Joe Casey μοιάζει αρκετά με του Αυστραλού. Επίσης, ο Casey τραγουδάει σαν τον Ian Curtis και τον Mark E. Smith. Η μουσική τους έχει πολλά κοινά στοιχεία με αυτή των Fall.
Επομένως, είναι απόλυτα δικαιολογημένος ο λόγος που ακούγονται αρκετά εδώ, τουλάχιστον από το indie ροκ κοινό που λατρεύει τα προαναφερθέντα συγκροτήματα. Όπως επίσης και το γεγονός ότι με την εμφάνισή τους στο Ejekt Festival ανεβάζουν τον πήχη ενός από τα πιο δυνατά line-ups που θα πετύχουμε το φετινό καλοκαίρι.
Έχουν πάρει διθυραμβικές κριτικές στο εξωτερικό και για τα τέσσερα άλμπουμ τους και για τις ζωντανές εμφανίσεις τους. Η post-punk μπάντα από το Ντιτρόιτ που δεν γουστάρει και τόσο πολύ αυτή την ταμπέλα έχει επίσης μια αρκετά ιδιαίτερη ιστορία.
Ο Casey, που εύλογα συγκεντρώνει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας, ξεκίνησε το γκρουπ σε ηλικία που άλλοι γκριζάρουν και σκέφτονται τη σύνταξη. Φαντάζομαι ότι θα ήταν αρκετά περίεργο θέαμα στο Ντιτρόιτ να ανεβαίνουν στη σκηνή τρεις 20άρηδες κι ένας 40άρης στα φωνητικά, Δεν έσκιζαν από φωτογένεια, όπως δήλωνε παλιότερα. Κάπως λειτούργησε, όμως, όλη αυτή κατάσταση.
Ένα άλλο στοιχείο που είναι επίσης αξιοπρόσεκτο στη μουσική τους είναι οι πολιτικά φορτισμένοι στίχοι του Casey. Αντιδράει έντονα όταν αναφέρω τον Τραμπ. «Δεν θέλω να ακουστεί το όνομα αυτού του μ...α σε αυτήν τη συνέντευξη».
Όταν τον ρωτάω πώς αισθάνεται γι' αυτό, γκρινιάζει και λέει ότι είναι απαίσιο και ότι του λείπουν οι μέρες που μπορούσε να κάθεται στην πολυθρόνα του και να βλέπει τηλεόραση. Τώρα, το μόνο που κάνει είναι να περιοδεύει.
«Η ηλικία είναι ένα πρόβλημα για όλους. Ο χρόνος σε κυνηγάει, αφήνει τα σημάδια του πάνω σου. Γιατί πρέπει να αντιδράς σε κάτι τέτοιο;» αναφέρει.
Γνώρισε αρχικά τον κιθαρίστα, τον Greg Ahee, όταν έκανε μια δουλειά χωρίς προοπτική σε ένα σινεμά στο Ντιτρόιτ. Ο Ahee, μαζί με τον ντράμερ τους, τον Alex Leonard, έπαιζαν σε τοπικά μπαρ στο Ντιτρόιτ ως Butt Babies. Ο Casey άρχισε να ανεβαίνει στη σκηνή και να τους κάνει φωνητικά κι έδεσαν με τον καιρό. Έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε που έφτιαξαν την μπάντα.
«Αρχικά, δεν είχαμε την πρόθεση να ακουγόμαστε κάπως. Όταν πρωτοξεκινήσαμε, είμαι σίγουρος ότι μας κατέτασσαν στο πανκ. Είχαμε θορυβώδη, αδέξια και μικρής διάρκειας κομμάτια. Ακόμη εκτιμώ αυτά τα τρία στοιχεία. Είχαμε μικρούς στόχους και προσπαθούσαμε να τους εκπληρώσουμε. Πρωταρχικός μας στόχος ήταν να γράψουμε ένα τραγούδι, μετά άλλα τρία και αργότερα ίσως να παίξουμε σε κανένα κωλόμπαρο του Ντιτρόιτ. Τώρα, αφήνουμε την τύχη να δουλεύει μόνη της. Θέλουμε να συνεχίσουμε να περιοδεύουμε και να ηχογραφούμε ως τέσσερις φίλοι που παίζουν μουσική επειδή τους δίνει χαρά, όχι από υποχρέωση».
Protomartyr - A Private Understanding
Ένα άλλο στοιχείο που είναι επίσης αξιοπρόσεκτο στη μουσική τους είναι οι πολιτικά φορτισμένοι στίχοι του Casey. Αντιδράει έντονα όταν αναφέρω τον Τραμπ. «Δεν θέλω να ακουστεί το όνομα αυτού του μ...α σε αυτήν τη συνέντευξη». Όσο για την κατάσταση στην Αμερική αυτήν τη στιγμή, λέει, αφοπλιστικά, πως είναι σκατά.
Αν η συνέντευξη είχε γίνει λίγες μέρες αργότερα, θα τον έβαζα να σχολιάσει τις πρόσφατες δηλώσεις του Kanye West για τον Αμερικανό Πρόεδρο. Αντ' αυτού, μιλάμε για την άνοδο του χιπ-χοπ και για το μέλλον της μουσικής κάπως αόριστα.
«Το χιπ-χοπ έχει την ίδια ηλικία μ' εμένα, άρα αυτήν τη στιγμή χάνει τα μαλλιά του και περνάει περισσότερο χρόνο στην τουαλέτα. Μου λείπουν οι Wu-Tang Clan. Δεν καταλαβαίνω τις πρόσφατες τάσεις και νομίζω ότι αυτό είναι καλό. Δεν υπάρχει τίποτα πιο λυπηρό από έναν γέρο που προσπαθεί να είναι της μόδας, ακούγοντας τα σκουπίδια που ακούνε τα παιδιά τώρα. Στο μέλλον θα είναι όλα psycho jazz και trip metal, αλλά δεν θα είμαι εδώ για να τα ακούω, οπότε δεν μου καίγεται καρφί».
— Θα έλεγες ότι είστε μια πολιτική μπάντα λόγω των στίχων σας;
Όχι περισσότερο από κάποιο άλλο συγκρότημα. Θα απαντήσω με κάτι κλισέ: το να προσπαθείς να κάνεις κάτι με καλλιτεχνικό βάρος στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πολιτική πράξη από μόνη της. Όσον αφορά τους στίχους, επηρεάζομαι από τα πάντα. Προσπαθώ να μένω ανοιχτός σε ιδέες, άσχετα από την προέλευσή τους. Υψηλή τέχνη, χαμηλή κουλτούρα, στατικό ραδιόφωνο, ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει.
— Πιστεύεις ότι η ηλικία σου κάνει τους στίχους σου πιο ώριμους;
Το ελπίζω. Όταν μεγαλώνεις, το μόνο καλό είναι ότι ο κόσμος νομίζει πως ξέρεις για τι πράγμα μιλάς. Δεν ισχύει, βέβαια, αλλά δεν θέλω να τους κάνω να πιστέψουν το αντίθετο.
— Θα πρέπει όμως η μουσική να έχει σχέση με την πολιτική;
Δεν χρειάζεται. Η μουσική είναι ένας τρόπος φυγής από την τραγωδία της καθημερινότητας. Γιατί να είσαι τόσο απόλυτος με κάτι τόσο εφήμερο;
— Και η επιτυχία; Θεωρείς ότι είστε πετυχημένοι;
Δεν ξέρω. Το καλό είναι ότι δεν χάνουμε λεφτά με τους Protomartyr. Θα ήταν ωραίο να μπορούσαμε να ζούμε άνετα από αυτό. Δεν παραπονιέμαι όμως. Χάρη στο συγκρότημα έχουμε κάνει πράγματα κι έχουμε πάει σε πολλά μέρη. Για παράδειγμα, αν δεν ήταν το συγκρότημα, δεν θα υπήρχε τρόπος να επισκεφτούμε ποτέ την Ελλάδα. Ελπίζω, όταν σταματήσουμε, ο κόσμος να μας σκέφτεται με όμορφο τρόπο.
Info
Οι Protomartyr θα εμφανιστούν μαζί με τους Editors και τους Nick Cave and the Bad Seeds στην πλατεία Νερού, στο Φάληρο, στο πλαίσιο του Ejekt Festival στις 23 Ιουνίου.