Από τον abdul
Rage Against The Machine-Rage Against The Machine
Νομίζω πηγαίνω πρώτη ή δευτέρα Γυμνασίου… Ένας φίλος μου δίνει μια κασέτα με το πρώτο άλμπουμ Rage Against The Machine, το ομώνυμο, τότε που ακόμα γράφαμε κασέτες από το ραδιόφωνο. Το αστείο είναι ότι ο ίδιος δεν είχε ιδέα από μουσική και ότι η κασέτα έφτασε στα χέρια του από τον θείο του! Εκείνη την περίοδο ένα ελληνικό κανάλι συνδεόταν με ένα γαλλικό μουσικό κανάλι (εάν δεν κάνω λάθος) και έπαιζε το βίντεο του Bullet In The Head πολύ συχνά. Η σημειολογία έδειχνε ότι αυτό θα είναι το άλμπουμ με το οποίο θα χαλάσει η κεφαλή του κασετόφωνου.
Είναι το πρώτο και μόνο άλμπουμ στο οποίο ήξερα σχεδόν όλους τους στίχους απ’ έξω, κι όχι μόνο εγώ, αλλά όλο το σχολικό παρεάκι. Τότε είχαμε αρχίσει να γρατζουνάμε και να έχουμε φτιάξει και συγκρότημα (αλητεία), οπότε τα riffs του Morello μας είχαν τρυπήσει τον εγκέφαλο. Επόμενο task, να ανακαλύψουμε πώς βγάζει τόσους διαφορετικούς ήχους μόνο με κιθάρα και πετάλια, με το internet να απουσιάζει τότε. Εννοείται ότι δεν καταφέραμε τίποτα απολύτως.
Πραγματικά δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω κάποιο κομμάτι.Ο δίσκος αυτός ,όπως και όλοι γενικά που ακούγονται μονορούφι, είναι πραγματική έμπνευση για πολλούς ανθρώπους. Όλο αυτό έφερε σαν αποτέλεσμα να σκαλίζω την κλασική κιθάρα με Rage, ακόμα και στο ωδείο, με τη δασκάλα μου να κράζει :’’Θα χαλάσεις την τεχνική σου’’… ’’Αυτό θέλω κι εγώ’’. Μετά από κάποια χρόνια ήρθε και η συναυλία στο θέατρο Πέτρας, όπου όλοι σηκώνοντας τον δείκτη του δεξιού μας χεριού είπαμε :’’ Έτσι γίνεται’’. Τώρα πώς από τους Rage κατέληξα να ασχολούμαι με την ηλεκτρονική μουσική καλύτερα ρωτήστε τον biscuit. Αυτός φταίει. Η κιθάρα έχει πιάσει αράχνες και έχει την τάση να βγάλει πλήκτρα… Παρόλα αυτά δε μου κρατάει κακία σίγουρα.
________________
Από τον biscuit
1997 έχω τελειώσει το σχολείο και ετοιμάζομαι για σπουδές στην Αγγλία. Έχω πολύ πρόσφατα αποφασίσει ότι αυτό που θέλω να κάνω είναι ηλεκτρονική μουσική (και όχι ιατρική) και μερικές μέρες πριν φύγω για Λονδίνο βρίσκομαι με τον κολλητό μου Κύριο Μ. ο οποίος μου λέει “Μαν άκουσε αυτό”. Στα χέρια του είχε ένα CD από μια άγνωστη για μένα μπάντα με ένα φανταστικό artwork. Ήταν η εποχή που ακόμα αγοράζαμε CD αλλά μόλις είχαν εμφανιστεί τα CD-R οπότε έπεφτε και πολύ αντιγραφή. Το album ήταν το “Second Toughest in the Infants” των Underworld. Ένα διπλό CD που στ' αφτιά μου ακούστηκε σαν ηλεκτρονική ποίηση! Δεν μου άρεσε με την πρώτη ακρόαση, με παραξένεψε πολύ αλλά αυτός ήταν και ο λόγος που τον άκουσα ξανά και ξανά. Δεν είχα ξανακούσει κάτι παρόμοιο.
Έως τότε ηλεκτρονική μουσική για μένα ήταν ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, οι Kraftwerk, ο Jean Michel Jarre και οι Pink Floyd. Αυτό το άκουσμα όμως ήταν διαφορετικό. Είχε μια περίεργη ενέργεια και πρωτόγνωρη αισθητική πολύ διαφορετική απο αυτή της ηλεκτρονικής μουσικής των 80's. Ενθουσιάστηκα τόσο πολύ που έψαξα ο,τι είχαν κάνει και αφου συνειδητοποίησα οτι μεταξύ άλλων οι Underworld ήταν υπέυθυνοι για το Born Slippy και Dark Train, τa dance anthems απο την ταινία Trainspotting, μια ταινία που χαρακτήρισε τη γενιά μου, έπεσα πάνω στον προηγούμενο δίσκο τους, αυτόν που έμελε να αγαπήσω όσο κανέναν άλλον, το “Dubnobasswithmyheadman”. Μια δισκάρα του 1994 που περιέχει το “Dark & Long”, “Dirty Epic” αλλά και το αγαπημένο μου “Cowgirl”.
Αυτός ο δίσκος είναι ο δίσκος αναφοράς για μένα. Είναι ο μόνος δίσκος που όσες φορές και να ακούσω δεν πρόκειται ποτέ να “καεί” στη συνείδηση μου. Έχει παίξει στο repeat για μέρες ατελείωτες, με έχει συνοδέψει στις πιο φιλόδοξες αναρριχήσεις μου στα βουνά, αποτέλεσε το soundtrack καθ' όλη την διάρκεια της παραμονής μου στην Αγγλία και αποτελεί έμπνευση για μένα ακόμα και σήμερα. Δεν αγόρασα το αυθεντικό CD ποτέ.
________________
Οι Space Blanket έχουν ξεχωρίσει για το remix τους στο Bird1 των Underworld, με τους Karl Hyde και Rick Smith να τους επιλέγουν στη νικητήρια τριάδα σε διαγωνισμό του Beatport και κυκλοφόρησαν το EP τους Cosmic σε 12ιντσο βινύλιο και ψηφιακή μορφή το Μάρτιο του 2012. Το καλοκαίρι του 2013 βρήκε το δίδυμο των abdul και biscuit να ανοίγει την μεγάλη συναυλία των Depeche Mode στην Αθήνα αλλά και τον Gramatik τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς και αυτή την περίοδο βρίσκονται στο τελικό στάδιο παραγωγής του πρώτου τους LP.
Περισσότερα για τους Space Blanket στο site τους και στην σελίδα τους στο Facebook