Το τωρινό, διεθνές, κοινό του Νικόλα Μεταξά, ο οποίος τώρα ζει και φτιάχνει μουσική στο Λονδίνο ως Metaxas, δύσκολα θα φανταζόταν το πόσο διάσημος έγινε στην Ελλάδα το 2009 χάρη στο πρώτο X-Factor που παίχτηκε στον ΑΝΤ1 (με Μουρατίδη, Θεοφάνους κλπ) στο οποίο με τον, επίσης Κύπριο, Λούκα Γιώρκα πήραν τις δύο πρώτες θέσεις.
Κανονικά ή θα έπρεπε να συμβιβαστεί με την αθηναϊκή νύχτα και τη δισκογραφία (που προφανώς τον έβλεπε σαν teen idol παρά ως καλλιτέχνη και δημιουργό) ή να τα παρατήσει εντελώς. Διάλεξε έναν τρίτο δρόμο...
— Αλήθεια πώς βλέπεις, τόσα χρόνια μετά, την εμπειρία του ελληνικού X-Factor;
Η εμπειρία αυτή ήταν μοναδική. Ήταν μια ευκαιρία που μου δόθηκε για να με γνωρίσει ο κόσμος και αυτό για μένα είναι ανεκτίμητο. Αλλά είχα πάντοτε στο μυαλό μου ως προορισμό το εξωτερικό και τη δίψα για να διευρύνω μουσικά τους ορίζοντές μου. Δεν θα άφηνα τη στιγμιαία φήμη και τα φώτα να σταθούν εμπόδιο στο όνειρό μου. Πάνω από όλα, το X-Factor είναι ένα "Τηλεοπτικό Show".
— Είχες σκεφτεί να μείνεις στην Ελλάδα και να κάνεις αυτό που κάνουν οι περισσότεροι καλλιτέχνες που γίνονται αναγνωρίσιμοι από talent shows (δηλαδή στην ουσία να τραγουδούν στα μπουζούκια;) Πώς αποφάσισες να ακολουθήσεις το όνειρό σου στο εξωτερικό;
Μετά το Χ-Factor, υπήρξαν διάφορες προτάσεις και ευκαιρίες για δουλειά στην Ελλάδα. Έκανα κάποιες συναυλίες και συμμετείχα σε ορισμένα shows αλλά δεν ένιωθα πως ανήκω στο ύφος των μπουζουκιών. Επίσης, κάποια άτομα από την τότε δισκογραφική μου εταιρεία, μου είπαν με τρόπο πώς δεν ήθελαν να γράφω μουσική, απλά να ερμηνεύω. Οπότε, το να φύγω δεν ήταν και τόσο δύσκολη απόφαση.
— Τώρα είσαι στο Λονδίνο και έβγαλες το πρώτο σου ep. Αλήθεια, τι ενέπνευσε το βίντεοκλίπ και το τραγούδι Timezones; Βασίζεται σε αληθινή ιστορία;
Το τραγούδι αυτό το γράψαμε μαζί με την κοπέλα μου κατά τη μετακόμισή μου στο Λονδίνο. Η ίδια έμεινε στην Αμερική και ήθελα να γράψουμε για τις δυσκολίες και το πώς είναι να διατηρείς μια σχέση από απόσταση στη σημερινή εποχή. Η ίδια έγραψε και ερμήνευσε τη δεύτερη στροφή του τραγουδιού.
— Ποιους καλλιτέχνες αγαπάς ποιο πολύ; Ποιοι σε επηρέασαν στη μουσική σου;
Είναι πάρα πολλοί και αυξάνονται καθημερινά. Μερικοί που μου έρχονται αυτή τη στιγμή στο μυαλό είναι οι Bon Iver, Gotye, Ryan Adams, Bonobo, Moderat, Gregory Alan Isakov, Robert Glasper, Frank Ocean, Andrew Bird, Mutemath, Clint Mansell, James Blake και η λίστα συνεχίζεται.
Ως προς τις επιρροές, οι Bon Iver μου άνοιξαν έναν νέο κόσμο στο κομμάτι της ενορχήστρωσης και καλλιτέχνες όπως ο Ryan Adams και ο Gregory Alan Isakov με ενέπνευσαν στο να είμαι επιλεκτικός και να εστιάζω στη λεπτομέρεια στιχουργικά.
— Θέλεις να μας μιλήσεις για τη δημιουργία του πρώτου σου EP Home;
Το Home είναι η πρώτη μου ολοκληρωμένη δουλειά που τη χαρακτηρίζει μια 'ακατέργαστη' ειλικρίνεια. Ήθελα το κάθε τραγούδι να πει τη δική του ιστορία και αλήθεια, με τον πιο απλό τρόπο, χωρίς πολλούς εντυπωσιασμούς ενορχηστρωτικά. Μπορεί κάποιος να διακρίνει και επιρροές απο την "Americana", "Folk" και "70s west coast rock" καθώς την περίοδο της δημιουργίας του και λίγο πριν τον ερχομό μου στο Λονδίνο, άκουγα πολύ αυτά τα είδη μουσικής.
— Το ομότιτλο τραγούδι είναι για τους γονείς σου (και φαντάζομαι πως αυτοί είναι και στο εξώφυλλο;) Μίλησέ μας λίγο για αυτό.
Σαν παιδί, πίστευα πώς είχα τους 'τέλειους' γονείς που ποτέ δεν τσακώνονται, δεν έχουν προβλήματα και προσωπικές αντιπαραθέσεις. Μεγαλώνοντας όμως, κατάλαβα πώς ακόμα και οι γονείς μας είναι δύο άνθρωποι με συναισθήματα, όνειρα, διαφορετικούς χαρακτήρες και βλέπεις πόση προσπάθεια χρειάζεται για να κρατηθεί ένα 'Σπίτι' ενωμένο. Στη περίπτωση των δικών μου γονιών, ήταν σαν να έπεσαν για ύπνο έφηβοι και ξύπνησαν γονείς, με δύο δουλειές, πανεπιστήμιο, ευθύνες και παιδί. Το τραγούδι μιλά για όλο αυτό το γεγονός.
— Τι ήθελες να γίνεις όταν ήσουν μικρός; Πώς μπήκε η μουσική στη ζωή σου;
Πέρασα από διάφορα στάδια. Αρχικά ήθελα να γίνω οδηγός ταξί, μετά αστροναύτης, γιατρός, σκηνοθέτης και τελικά μουσικός. Από τα 2 μου χρόνια, άκουγα μουσική φανατικά. Ο πατέρας μου είχε πολλούς δίσκους τους οποίους άκουγα σε καθημερινή βάση και κάπως έτσι μπήκε το μικρόβιο του τραγουδιού. Στα 7 μου ξεκίνησα μαθήματα κιθάρας, και συνέχισα στα 9 με χορωδία και πιάνο.
— Άλλαξες πολλές πόλεις στη ζωή σου, από τη γενέθλια πόλη σου στην Κύπρο, μετά στην Αθήνα, μετά στη Βοστώνη και τώρα βρίσκεσαι στο Λονδίνο. Πώς σε επηρέασαν ως καλλιτέχνη όλες αυτές οι πόλεις;
Ο κάθε τόπος αφήνει τη δική του σφραγίδα. Οι εμπειρίες ήταν πολύ διαφορετικές αν λάβουμε υπόψη και τη διαφορετική ηλικία που βρισκόμουν στην κάθε πόλη. Φεύγοντας λοιπόν από τον έναν τόπο στον άλλο, ένιωθα πιο γεμάτος, πιο ολοκληρωμένος μουσικά, ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης. Από την Κύπρο έφυγα ως παιδί με ροκ επιρροές και από την Αθήνα ως αγόρι της indie σκηνής. Νομίζω πως μουσικά ωρίμασα στη Βοστώνη, όπου έζησα για 6 χρόνια. Εκεί διαμορφώθηκε ουσιαστικά ο χαρακτήρας και η μουσική μου ταυτότητα. Τώρα πλέον ζω μόνιμα στο Λονδίνο και έχω μάθει να παίρνω το ρίσκο μουσικά καθώς και να μην βάζω όρια.
(Το κομμάτι που έγραψε για την αδερφή του και συμμετείχε στη Γιουροβίζιον του 2009)
— Μίλησέ μου λίγο για τις σπουδές σου στο Berklee College of Music...
Το Berklee College of Music είναι ένας μουσικός παράδεισος. Νομίζω δεν υπάρχει πιο γόνιμο έδαφος για ένα μουσικό. Για να αναλογιστεί κανείς το εύρος, πρόκειται για ένα δίκτυο αποτελούμενο από 6 χιλιάδες νεαρούς μουσικούς και κατά 90% είναι ΟΛΟΙ απίστευτα καλοί, όποτε και ο συναγωνισμός σε κάνει να εξελίσσεσαι με γρήγορους ρυθμούς. Γενικά, ήταν μια αξέχαστη εμπειρία που με δίδαξε πολλά και με έκανε να πιστέψω στις δυνατότητές μου οχι μόνο σαν τραγουδιστή αλλά και ως στιχουργό, ενορχηστρωτή, ηχολήπτη και παραγωγό.
— Πώς νιώθεις όταν δίνεις συναυλίες; Πώς ήταν η εμπειρία των εμφανίσεων ως support με τον Ronan Keating;
Η σκηνή είναι ένα ναρκωτικό, κάτι το απερίγραπτο. Η ενέργεια του κόσμου όταν αντιδρά συναισθηματικά σε ένα τραγούδι σου, μια νότα ή ένα στίχο είναι μαγεία. Δεν χορταίνω τη σκηνή.
Οι συναυλίες με το Ronan ήταν μία πάρα πολύ όμορφη εμπειρία και η πρώτη μεγάλη περιοδεία στην οποία συμμετείχα. Από την πρώτη μέρα ένιωθα σαν μέλος της οικογένειας αυτής. Γνώρισα πολλούς καλούς φίλους και συνεργάτες και θα είμαι πάντοτε ευγνώμων που έζησα κάτι τέτοιο. Επίσης, είχα την τιμή να κάνω ντουέτο μαζί με το Ronan κάθε βράδυ, ύστερα από δική του πρωτοβουλία, κάτι που δεν θα φανταζόμουν ποτέ.
Ο ίδιος ήταν ιδιαίτερα απλός, σεμνός και φιλικός προς όλους. Είχε μαζί του τα παιδιά, τη γυναίκα και το σκυλάκι τους σε κάθε συναυλία. Ήταν ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Συμπεριφερόταν σε όλους με σεβασμό και στο τέλος των shows ευχαριστούσε όλους του τους συνεργάτες κοντινούς και μη. Σε γενικές γραμμές, αυτή η περιοδεία μου έδειξε πως μπορεί κάποιος να έχει τόσο μεγάλη επιτυχία στη μουσική βιομηχανία, διατηρώντας παράλληλα έναν ακέραιο και γεμάτο απλότητα χαρακτήρα.
— Ποια είναι τα σχέδιά σου από εδώ και πέρα;
Αυτήν την περίοδο έχω επικεντρωθεί στο γράψιμο και τις ηχογραφήσεις. Παράλληλα, ετοιμάζω το νέο μου single και video clip. Στόχος είναι ανά δίμηνο να παρουσιάζω και νέο υλικό. Αποφάσισα να κρατήσω μια σταθερή επαφή με το κοινό σε τακτά χρονικά διαστήματα, παρά ένα άλμπουμ κάθε ενάμιση χρόνο. Ζούμε στην εποχή του Υoutube και του Spotify και πιστεύω πώς αυτό είναι το ιδανικό μοντέλο. Το επόμενο single θα έχει τον τίτλο "Walk" σε ύφος downtempo chill house και κυκλοφορεί αρχές Φεβρουαρίου.