Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

«Βρίσκεις ότι μιλάω καλά ελληνικά; Δεν νομίζω. Προσπαθώ όμως»

Με αφορμή την πρώτη συναυλία της στην Αθήνα, η Marina and the Diamonds μιλά στο LIFO.gr για μουσική, glamour και αγάπη

«Βρίσκεις ότι μιλάω καλά ελληνικά; Δεν νομίζω. Προσπαθώ όμως»

ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΝΩΛΗ ΒΑΜΒΟΥΝΗ

Η Marina and the Diamonds (a.k.a. Μαρίνα Λαμπρινή Διαμάντη) είναι πλέον μια από τις μεγαλύτερες και ραγδαία ανερχόμενες διεθνείς pop stars. Γεννημένη στην Ουαλία από Βρετανίδα μητέρα και Έλληνα πατέρα, μιλάει συχνά και περήφανα για τη μικτή καταγωγή της. Αν και δεν έχει κάνει ποτέ πριν συναυλία εδώ στην Ελλάδα, έχει εδώ ένα αφοσιωμένο κοινό, οι οποίοι μιλούν συνέχεια για «το Μαρινάκι».

Εγώ πάλι θυμάμαι ακριβώς πού, πότε και πώς άκουσα για πρώτη φορά τη μουσική της και είδα ένα από τα μοναδικά της μουσικά βίντεο, το «Obsessions» σαν φοιτητής σε εστία στο Manchester, με τον αξέχαστο opening στίχο "Sunday wake up, give me a cigarette" από το ντεμπούτο άλμπουμ της «Family Jewels», γεμάτο φρέσκες pop νότες.

 

Ακολουθεί το "Electra Heart" και το μεγάλο μπαμ με άνοιγμα στη #1 θέση στο UK albums chart. Τότε, ένα μαζικό κοινό γνωρίζει για πρώτη φορά τη Μαρίνα ως «Primadonna Girl» μέσα από την περσόνα της Electra Heart την οποία «φοράει» για να σχολιάσει τα αρχέτυπα της αμερικάνικης κουλτούρας της ποπ διασημότητας, με μια καρδούλα κολλημένη στο μάγουλο και μια ιδιαίτερη οξυζεναρισμένη ξανθιά περούκα με μαύρες ρίζες. Το νέο της άλμπουμ «Froot» κυκλοφόρησε πέρυσι, σπρώχνοντας τη μουσική της σε νέα κατεύθυνση, σε δική της παραγωγή και με ένα νέο μοντέλο κυκλοφορίας: κυκλοφορεί ένα-ένα track ανά μήνα, με τη συνοδεία πολύχρωμων εικαστικών music video, πριν αποκαλυφθεί ολόκληρο το άλμπουμ. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη μέση του παγκόσμιου tour για το άλμπουμ, το οποίο θα ολοκληρωθεί εδώ στην Αθήνα στις 5 Μαρτίου, στην πρώτη της ελληνική συναυλία!

Μιλήσαμε τηλεφωνικά με τη Μαρίνα μέσω Λονδίνου. Το πρώτο πράγμα που της παρατήρησα είναι τα πολύ καλά ελληνικά της. Μου απαντάει «Δεν νομίζω. Προσπαθώ όμως» και προτιμάει να συνεχίσουμε τη συνέντευξη στα αγγλικά, θα της ξεφεύγουν όμως συνέχεια ελληνικές λέξεις κατά τη διάρκεια. Μιλάμε για τη σύνδεση της με την Ελλάδα, για την «Neon Garden» αισθητική της νέας της συναυλίας, για το πως κάθε άλμπουμ της σηματοδοτεί ένα διαφορετικό κεφάλαιο στη ζωή της και γιατί δεν είναι σίγουρη αν θέλει να ξαναβγάλει άλμπουμ. Μέσα στο άγχος μου δεν της είπα ότι οι fans τη φωνάζουν «Μαρινάκι». Ίσως την επόμενη φορά, από κοντά στην Αθήνα...

 

 

Ετοιμάζεσαι τον επόμενο μήνα για την πρώτη σου συναυλία στην Ελλάδα! Δεν το ξέρει πολύς κόσμος, αλλά επισκέπτεσαι αρκετά συχνά την Ελλάδα, σωστά;
Ναι, τα τελευταία χρόνια ερχόμουν μια φορά το χρόνο, αλλά πρόσφατα έχω έρθει περισσότερες φορές και πέρασα τα Χριστούγεννα εκεί, με τον πατέρα μου.

Είσαι μισή Ουαλή και μισή Ελληνίδα... Με ποιους τρόπους βρίσκεις να συνδέεσαι με την ελληνική σου καταγωγή;
Πολύ καλή ερώτηση, μιλούσα πρόσφατα με κάποιον για αυτό. Το ότι είμαι Ελληνίδα είναι κάτι πολύ σημαντικό για μένα, αλλά είναι και κάτι βαθιά ριζωμένο σε μια πλευρά του εαυτού μου για την οποία είμαι πολύ παθιασμένη. Νιώθω ότι δεν έχω σχηματίσει την δική μου σχέση με την Ελλάδα ακόμα, επειδή κάθε φορά που έχω μείνει εκεί ήταν μέσω της οικογένειας μου ή πηγαίνοντας σε μέρη που με πήγαινε ο μπαμπάς μου. Δεν έχω έρθει ακόμα στην Ελλάδα τελείως μόνη, ως ενήλικας, για να σχηματίσω τη δική μου σχέση μαζί της, οπότε ανυπομονώ τον Μάρτιο να κάνω την αρχή. Είναι ένα σημαντικό κομμάτι μου και νιώθω εξίσου Ελληνίδα όσο και Βρετανίδα.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που ανυπομονείς να κάνεις κάθε φορά που έρχεσαι;

(στα ελληνικά) «Φαγητό;». Ειλικρινά, το να πάω στο Θανόπουλο. (γελάει) Μου λείπει το ελληνικό φαγητό. Είναι το πρώτο πράγμα το οποίο ανυπομονώ να κάνω όταν έρχομαι με το αεροπλάνο.

Υπάρχουν στοιχεία ελληνικής παράδοσης και μυθολογίας στη δουλειά σου: η περσόνα της «Electra Heart», το πρόσφατο τραγούδι σου «Midas»...

Η ίδια η μυθολογία και οι χρήσεις και οι επιδράσεις της στην Αρχαία Ελλάδα είναι κάτι συναρπαστικό για μένα αλλά στην πραγματικότητα δεν ξέρω τόσους πολλούς μύθους. Ο μπαμπάς μου είναι εξαιρετικός όμως σε αυτά και ό,τι ξέρω το ξέρω μέσω αυτού. Είναι ενδιαφέρον όμως. Αν και δεν έχω βαθιά γνώση, η ελληνική παράδοση έχει βρει τρόπους να «τρυπώσει» στη δουλειά μου.

Θα δέχεσαι τελευταία πολλές ερωτήσεις για την καταγωγή σου και βλέπω πόσο σημαντικό είναι για τους fans σου εδώ να έχουν αυτή τη σύνδεση μαζί σου.

Μα, αυτό ακριβώς ήθελα! Άσχετα αν είσαι fan, Έλληνας, Αμερικάνος ή από οπουδήποτε αλλού, είναι σημαντικό να συζητιέται η μικτή καταγωγή. Υπάρχουν πολλά συναισθήματα που απορρέουν απ' τη μικρή καταγωγή κάποιου, και είναι κάτι για το οποίο θέλω να μιλήσω ακόμα περισσότερο στο μέλλον.

Πώς θέλεις να είναι η εμπειρία της νέας σου συναυλίας για τους fans;
Θέλω πάντα να δημιουργώ έναν κόσμο μέσα στον οποίο να μπορούν οι fans να βιώσουν την εμπειρία της μουσικής. Κι έτσι κάθε tour έχει να κάνει με τη «συσκευασία». Να δένεις κάτι με φιόγκο ή κορδέλα. Με το «Neon Nature Tour» έχω δημιουργήσει ένα είδος «Neon Κήπου» επί σκηνής: Έχει να κάνει με τη μείξη της τεχνολογίας και του ηλεκτρισμού με τη φύση - από εκεί έχω εμπνευστεί το εικαστικό κομμάτι. Βασικά, όλα τα φορέματα και τα outfits έχουν δημιουργηθεί από μια Ελληνίδα σχεδιάστρια, τη Σήλια Κριθαριώτη. Είμαι ενθουσιασμένη!

Ποια ήταν η έμπνευση για τα λουκ που φοράς στη σκηνή; Υπάρχει κάποια θεματική;

Εξαρτάται από τον σχεδιαστή. Για κάθε tour δουλεύουμε με τρεις σχεδιαστές και ο καθένας κάνει τρία outfit και το ίδιο το show είναι χωρισμένο σε τρία «act», για τα τρία άλμπουμ, οπότε εξαρτάται από το άλμπουμ το οποίο αντιπροσωπεύει κάθε outfit. Η Σήλια κάνει τρία outfit για το «Family Jewels» και υπάρχουν πολλά μεταλλικά υφάσματα και πολλά κλασσικά θηλυκά σχήματα σε πολύ μοντέρνα ασημένια υφάσματα. Οι σχεδιαστές καθοδηγούνται από την αίσθηση που τους βγάζει η ίδια η μουσική και είναι κάτι που μου αρέσει πολύ.

Πώς έχει αλλάξει ο δικός σου ορισμός του «glamour» από το πρώτο album με τις Ziggy Stardust επιρροές ως τις 70s αναφορές στο τελευταίο;

Ναι, υποθέτω πως απλά μ'αρέσει να δημιουργώ μια εικόνα - και είναι σαν κάθε άλμπουμ να είναι ένα κεφάλαιο της ζωή μου. Είναι ένας τρόπος να καταγράφεις τη ζωή σου και έτσι το πώς νιώθεις στο πρώτο άλμπουμ είναι τελείως διαφορετικό από το πώς νιώθεις στον τρίτο. Ήμουν πλέον 28-29 όταν έγραφα το Froot και αυτό ήταν καθοριστικό για το πώς θα δημιουργούσα την εικόνα και τη "συσκευασία" του.

Πως θα περιέγραφες το τωρινό «κεφάλαιο» τη ζωής σου με το Froot, σε σχέση με τα δύο προηγούμενα άλμπουμ;

Νομίζω είναι αρκετά πιο ήρεμο, και πιθανότατο πολύ πιο χαρούμενο. Επίσης εγώ η ίδια είμαι πιο άνετη με αυτό που έκανα και το πώς το έκανα.

Στο μεσαίο act της συναυλίας σου επισκέπτεσαι άλλη μια φορά την περσόνα που είχες δημιουργήσει για το 2ο άλμπουμ σου, την «Electra Heart»;

Ναι!

Την είχες περιγράψει παλιότερα σαν ένα κεφάλαιο που έκλεινε για σένα με το τέλος της προηγούμενης τουρ για το άλμπουμ εκείνο. Πώς νιώθεις τώρα να επιστρέφεις σε αυτή την περσόνα για τις ανάγκες του νέου show;

Πολύ καλή ερώτηση, επειδή στην αρχή πριν ξεκινήσω το tour σκεφτόμουν ότι θα είναι πολύ δύσκολο, ότι θα το έβρισκα άβολο... Στην πραγματικότητα, το λατρεύω! Απλά ταιριάζει με τη θεατρικότητα του show και είναι στην πραγματικότητα πλέον ένα από τα αγαπημένα μου μέρη του show.

Αυτό ήταν και το δικό μου αγαπημένο κομμάτι, της «Electra Heart», η θεατρικότητα, μου θύμιζε μια drag περφόρμανς, για τη θηλυκότητα, για την έννοια του celebrity.

Απόλυτα σωστό! Και στην πραγματικότητα δεν ήταν κάτι που είχα κάνει επίτηδες, αλλά αφού ας πούμε δημιούργησα την εικόνα, ήμουν... Λοιπόν αυτό είναι βασικά: σαν μια drag queen!

Είναι κάτι που θα ξανάκανες;

Για να σου πω την αλήθεια, δεν είμαι 100% σίγουρη αν θέλω καν να κάνω ένα άλμπουμ. Σίγουρα θέλω να συνεχίσω να δημιουργώ μουσική αλλά θα ήταν ωραία να έχω ένα διαφορετικό μέσο με το οποίο να μπορώ να παίξω ή να παράγω μουσική σε ένα διαφορετικό φορμάτ. Απόλαυσα πολύ τη δημιουργία και των τριών άλμπουμ, αλλά όσον αφορά τον τρόπο ζωής, είναι πραγματικά πολύ άκαμπτος. Δημιουργείς ένα πολύ μεγάλο όγκο δουλειάς και μετά είσαι κλειδωμένη σε αυτό για δύο χρόνια. Το βρίσκω πολύ δύσκολο δημιουργικά επειδή θέλω να προχωράω μπροστά. Προσπαθώ να βρω ένα τρόπο με τον οποίο να μπορώ ακόμα να δημιουργώ και να κυκλοφορώ πράγματα, συνεχίζοντας όμως να προχωράω.

Ήταν αυτός ένας από τους λόγους που κυκλοφόρησες το Froot με τον ιδιαίτερο τρόπου που το έκανες, ένα κομμάτι τη φορά με το αντίστοιχο εικαστικό συμπλήρωμα του;

Σίγουρα ήθελα να πειραματιστώ με αυτό, γιατί σήμερα βλέπω πως ο κόσμος δεν έχει την διαρκή προσοχή ή τον χρόνο για να ακούσει ένα ολόκληρο άλμπουμ. Με αυτόν τον τρόπο εξασφάλιζα ότι ο κόσμος θα το άκουγε, κομμάτι-κομμάτι και ήλπιζα θα τους αποδείκνυε ότι ήμουν καλή (γελάει) ώστε να είναι ευχαριστημένοι με αυτό και να το αγοράσουν (γελάει κι άλλο)

Το νέο άλμπουμ είχε και μια στροφή στη θεματική σου. Πάντα σε απασχολούσε η αθανασία, αλλά ήταν μέσα από το πρίσμα της διασημότητας, ενώ πλέον στο Froot είναι μέσω της αγάπης.

Μμμμμ, ναι, είναι αλήθεια, είναι ενδιαφέρον να το ακούω να το λες. Με το «Immortal» συγκεκριμένα στο Froot, είχα εμπνευστεί από την ιδέα ότι το μόνο που πραγματικά κάνεις στη ζωή είναι να δημιουργείς αναμνήσεις, αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή. Δεν έχει να κάνει πραγματικά με οτιδήποτε άλλο. Δεν έχει να κάνει με τα λεφτά ή με το lifestyle, παρά μόνο με αυτές τις ίδιες τις εμπειρίες και την ευτυχία μέσα από την αγάπη. Και νομίζω πως επειδή εκείνο τον καιρό δεν το είχα αυτό στη ζωή μου, έγραψα γι' αυτό...