Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Αξίζει το νέο άλμπουμ των Depeche Mode;

Το «Memento Mori» κυκλοφόρησε πρόσφατα και πήρε διθυραμβικές κριτικές στο εξωτερικό. Ρωτήσαμε τρεις φαν του συγκροτήματος αν είναι όντως τόσο καλό.

Αξίζει το νέο άλμπουμ των Depeche Mode;

Η ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΦΡΑΣΗ «memento mori» στα ελληνικά σημαίνει «θυμήσου ότι θα πεθάνεις» και χρησιμοποιείται γενικά ως υπενθύμιση του αναπόφευκτου του θανάτου. Είναι ιδανικός τίτλος για το καινούργιο άλμπουμ των Depeche Mode, το δέκατο πέμπτο ‒ είχε προηγηθεί το «Spirit» πριν από έξι χρόνια.

Δυστυχώς, φέρνει μαζί του την είδηση του θανάτου του Andy Fletcher, ο οποίος έφυγε ξαφνικά τον Μάιο του 2022. Μια μεγάλη απώλεια για το συγκρότημα, που πλέον συνεχίζει ως ντουέτο με τους Dave Gahan και Martin Gore.

Για ένα συγκρότημα με τόσα χρόνια καριέρας αυτό είναι σπάνιο και δεν είναι τυχαίο που οι κριτικοί το αποθέωσαν στο εξωτερικό. Ωστόσο ρωτήσαμε τρεις παλιούς και νεότερους φαν του συγκροτήματος αν αυτό όντως ισχύει.

Αν και οι τρεις τους είχαν αρχίσει ήδη να το δουλεύουν, δεν πρόλαβαν όμως να ηχογραφήσουν τίποτα, όπως δήλωσε ο Dave Gahan. Ο Martin Gore ξεκίνησε να γράφει τραγούδια με τον Richard Butler (The Psychedelic Furs) από το 2020. «Ξεκινήσαμε να δουλεύουμε το συγκεκριμένο πρότζεκτ στην αρχή της πανδημίας και τα θέματά του ήταν εμπνευσμένα από αυτή την εποχή. Μετά την απώλεια του Fletch, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε, επειδή ήμασταν σίγουροι ότι αυτό θα ήθελε, και αυτό έδωσε στο πρότζεκτ μια έξτρα σημασία», ανέφερε ο Gahan.

Depeche Mode - People Are Good (Official Audio)

Τα δώδεκα κομμάτια του άλμπουμ δεν ξεφεύγουν από τη συνηθισμένη θεματική τους, ενώ ηχητικά μοιάζει σαν να κάνουν έναν απολογισμό της πορείας τους. Πάντως, σίγουρα φαίνεται ότι ξέρουν πώς να εξελίσσονται. Αυτό είναι το στοιχείο που τους έκανε τόσο μοναδικούς όλα αυτά τα χρόνια.

Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι το «Memento Mori» άνετα μπορεί να συμπεριληφθεί στις καλύτερες δουλειές τους. Για ένα συγκρότημα με τόσα χρόνια καριέρας αυτό είναι σπάνιο και δεν είναι τυχαίο που οι κριτικοί το αποθέωσαν στο εξωτερικό. Ωστόσο ρωτήσαμε τρεις παλιούς και νεότερους φαν του συγκροτήματος αν αυτό όντως ισχύει.

ΜΙΚΕ

Ράπερ

«Το "Memento Mori" δεν είναι ένα απλό άλμπουμ».

Περίμενα τη νέα δισκογραφική δουλειά των Depeche Mode με λαχτάρα, γιατί είμαι fan τους από παλιά και είμαι πολύ χαρούμενος που επιτέλους κυκλοφόρησε.

Το «Memento Mori» δεν είναι ένα απλό άλμπουμ. Ο θάνατος του Andy Fletcher, η απόφαση των Dave Gahan και Martin Gore να συνεχίσουν αλλά και το ότι τα περισσότερα τραγούδια γράφτηκαν μέσα στις πρωτοφανείς συνθήκες της πανδημίας στέλνουν ένα σημαντικό μήνυμα: αφενός ότι η δημιουργία και η μουσική δεν σταματούν ποτέ και αφετέρου ότι πρέπει να «θυμόμαστε ότι είμαστε θνητοί», όπως είναι και ο τίτλος του, άρα να ζεις τη ζωή στο έπακρο.

Στα δώδεκα νέα κομμάτια ακούμε διαφορετικούς ήχους και διαθέσεις, στίχους που έχουν να κάνουν με την παράνοια, την ψύχωση, την κάθαρση και τη χαρά, θέματα που πάντα απασχολούσαν την μπάντα, η οποία παραμένει πιστή στο μουσικό της ύφος.

Depeche Mode - Caroline's Monkey (Official Audio)

Η μουσική ατμόσφαιρα του άλμπουμ με συνεπήρε από την πρώτη φορά που το άκουσα και σε κάθε ακρόαση ανακάλυπτα νέα στοιχεία που μου άρεσαν. Από παλιά οι Depeche Mode κατάφερναν να με ξαφνιάζουν ευχάριστα κι αυτό έκαναν και τώρα, ειδικά με τα «Carolines Monkey», «Ghosts» και «Ghosts Again». Είναι τρία tracks τελείως διαφορετικά μεταξύ τους που καλύπτουν όλα τα συναισθήματα μέσα σε μερικά λεπτά!

Το «Monento Mori» είναι σίγουρα άλλο ένα διαμάντι στην πλούσια πορεία των Depeche Mode. Και, ιδανικά, θα ήθελα να ζήσω τη μαγεία της μουσικής τους, παρακολουθώντας μία από τις συναυλίες του νέου τους world tour.

Instagram: @mike.official_profile

Μαριλένα Ορφανού

S.W.I.M - Someone Who Isn’t Me

«Ένα dark, minimal και vintage Depeche δημιούργημα»!

«Memento Mori», δέκατoς πέμπτος δίσκος των αγαπημένων Depeche Mode και πρώτος χωρίς τον Andy Fletcher. Από την πρώτη ακρόαση ενθουσιάστηκα, συγκινήθηκα, ένιωσα νοσταλγία. Ένα dark, minimal και vintage Depeche δημιούργημα!

Με πήγε πολλά χρόνια πίσω, θυμίζοντάς μου τους παλιούς Depeche Mode, κουβαλώντας παράλληλα και τα δεκατέσσερα προηγούμενα άλμπουμ στις πλάτες του. Η φωνή του Dave Gahan, αγέραστη στον χρόνο, και τα μαγικά vibrato φωνητικά του Martin Gore, σε ταξιδεύουν στον χρόνο και τη μαγεία της στιγμής.

Όλος ο δίσκος είναι ένα εκπληκτικό επίτευγμα μιας ηχητικής παλέτας που φέρει ξεχασμένες μελωδίες gothic μεγαλοπρέπειας του παρελθόντος και σε στέλνει στα ύψη!

Περνάει με κομψότητα από το συναισθηματικό synth pop, που αγάπησα, στο alt rock ύφος, που έχει πια σιγασει. Τα κομμάτια συναγωνίζονται το ένα το αλλά και την υπεροχή του δίσκου. Όλα τα tracks συνδέονται μεταξύ τους μαγικά καθώς, συνδυάζουν εντυπωσιακά πλήκτρα με μαγικά ρεφρέν και μελωδίες που σου μένουν και δεν αφήνουν πότε τη φωτιά να σβήσει, ούτε την αγάπη για τους Depeche Mode.

Αγαπημένες στιγμές του δίσκου που με δυσκολία ξεχωρίζω; «People are good», «Never let me go», «Ghosts Again».

Instagram: @swimtheband

Δημήτρης Παπαϊωάννου

Sync Festival, Spiti, 360 Records

«Οι Depeche Mode έχουν κατακτήσει την κορυφή ουκ ολίγες φορές και το γεγονός ότι ο υποφαινόμενος γράφει τα παραπάνω αποδεικνύει ότι κατάφεραν πάλι να βρουν μια θέση στη 46χρονη καρδιά μου».

Τους Depeche Mode τους αγαπώ! Μπορεί να έχω να ακούσω ολόκληρο δίσκο τους από το 2001 περίπου, αλλά καμιά φορά, έτσι στα ξαφνικά, ακόμα μου έρχονται μερικά από τα αγαπημένα μου κομμάτια τους στο μυαλό ενώ περπατάω, ειδικά κομμάτια από το «Violator» και το «Singles», δίσκους (κασέτες μερικές φορές) τους οποίους «καταβροχθίσαμε» στα εφηβικά μας χρόνια, εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’90, που εμένα προσωπικά με έβαλαν σε ένα ηλεκτρονικό φάσμα ήχου τον οποίο αγάπησα και αγαπώ σε πολλές διαφορετικές του εμφάνσεις. Ζωντανά τούς έχω δει τέσσερις φόρες να εμφανίζονται επί σκηνής.

Fast forward, λοιπόν, στο τέλος του Μάρτη του ’23, οπότε λαμβάνω ένα μήνυμα για να γράψω τη γνώμη μου για το τελευταίο τους LP, το «Memento Mori».

Στην αρχή ξαφνιάστηκα, είναι η αλήθεια, μετά όμως βρήκα χρόνο κι έβαλα να ακούσω ολόκληρο τον δίσκο από την αρχή έως το τέλος, δύο φορές, και αυτό από σεβασμό σε μια μπάντα που συνεχίζει το δημιουργικό της έργο μετά την απώλεια ενός εκ των μελών της, προσπαθώντας να διαχειριστεί αυτή την απώλεια με έναν ηλεκτροκαθαρκτικό κατά τη γνώμη μου τρόπο.

Ακούγωντας τον δίσκο, διέκρινα αρκετές μελωδικές και αρμονικές αναφορές σε παλαιότερες δουλειές τους, πράγμα το οποίο θεωρώ ότι πρέπει να κάνουν οι μπάντες με πολυετή δισκογραφική παρουσία, φέρνοντας το νέο τους κοινό πιο κοντά στο συνολικό τους έργο.

Αυτό ένιωθα μέχρι που έφτασα στο «Caroline’s Monkey», στο «Before we drown» και στο «People are good», μια συνεχόμενη τριπλέτα που δείχνει τo εύρος της μουσικής αντίληψης του Martin και του Dave, αντίληψη η οποία συγχρονίζεται 100% με τα νέα μουσικά δεδομένα, καθιστώντας τη συγκεκριμένη τριπλέτα, άρα και τον δίσκο, ένα σημαντικό κομμάτι της μουσικής τους κληρονομιάς.

Η πρώτη μου αντίδραση στα τρία αυτά κομμάτια ήταν ότι οποιοδήποτε νεοσύστατο electro pop group ξεκίναγε την καριέρα του, έχοντας τα τρία αυτά  κομμάτια στον παρθενικό του δίσκο, αυτομάτως θα ξεκίναγε και την του πορεία προς την κορυφή.

Οι Depeche Mode, όμως, έχουν κατακτήσει την κορυφή ουκ ολίγες φορές και το γεγονός ότι ο υποφαινόμενος γράφει τα παραπάνω αποδεικνύει ότι κατάφεραν πάλι να βρουν μια θέση στη 46χρονη καρδιά μου κι αυτό το θεωρώ μια μεγάλη τους επιτυχία που τους φέρνει πιο κοντά στην αιωνιότητα μέσω της μουσικής τους.

Instagram: @dadastrada

Depeche Mode - Before We Drown (Official Audio)

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.