Η Κατερίνα Ευαγγελάτου παρέλαβε πριν από λίγη ώρα από τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο, παρουσία της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη και του γενικού γραμματέα Σύγχρονου Πολιτισμού Νικόλα Γιατρομανωλάκη, την καλλιτεχνική διεύθυνση του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, σε μια σύντομη, λιτή και κάπως «στριμωγμένη» από άποψη χώρου τελετή.
Η τελετή έλαβε χώρα συμβολικά στο γραφείο του απερχόμενου καλλιτεχνικού διευθυντή, κ. Θεοδωρόπουλου, στην οδό Ηπίτου, με δημοσιογράφους, εργαζόμενους στο φεστιβάλ και στο υπουργείο να δίνουν το παρών.
Η υπουργός ξεκίνησε κάνοντας μια σύντομη αναφορά στην ιστορία του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και στη σημασία του στα εγχώρια πολιτιστικά δρώμενα. Τον λόγο στη συνέχεια πήρε ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος δηλώνοντας πως διατίθεται να βοηθήσει τη νέα καλλιτεχνική διευθύντρια σε ό,τι χρειαστεί κατά την περίοδο προσαρμογής της και πως επιστρέφει στο θεατρικό του σπίτι, το Θέατρο του Νέου Κόσμου, «για να αξιοποιήσει στη μικρή κλίμακα όσα αποκόμισε από το φεστιβάλ τα τελευταία τρία χρόνια και πέντε μήνες». Μάλιστα αντάλλαξε με την κ. Ευαγγελάτου μια αγκαλιά, ως τον καλύτερο τρόπο παράδοσης της σκυτάλης.
Η Κατερίνα Ευαγγελάτου με τη σειρά της ευχαρίστησε τον κ. Θεοδωρόπουλο, λέγοντας πως θα ήθελε για εκείνην και την ομάδα που θα συσταθεί και θα ανακοινωθεί σύντομα, το Φεστιβάλ Αθηνών να αποτελέσει «μια εκρηκτική εξαίρεση στους χειμερινούς ρυθμούς και τρόπους της καλλιτεχνικής μας ζωής». Τις ομιλίες έκλεισε ο κ. Γιατρομανωλάκης εξαίροντας το μεγάλο στοίχημα να γίνει το Φεστιβάλ Αθηνών ανταγωνιστικό, ανάμεσα στα μεγάλα διεθνή καλλιτεχνικά γεγονότα, και γιατί όχι να αποτελέσει πηγή εσόδων για την Ελλάδα, μέσω του πολιτιστικού τουρισμού.
Πιο συγκεκριμένα, η κ. Μενδώνη ευχαρίστησε τον κ. Θεοδωρόπουλο και ευχήθηκε καλή δύναμη στην κ. Ευαγγελάτου, αναφέροντας, μεταξύ άλλων: «Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό πως ο μήνας και το φθινόπωρο ξεκινούν με αυτήν τη μικρή εκδήλωση της παράδοσης και παραλαβής του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου από τον έναν καλλιτεχνικό διευθυντή στον άλλο. Αυτό που ήταν αυτονόητο δεν γινόταν. Σημασία έχει ότι εδώ έχουμε μια αλλαγή σκυτάλης με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, μέσα στη λογική ενός φεστιβάλ, δηλαδή μιας γιορτής. Αυτό σημαίνει φεστιβάλ, "φιέστα", μια γιορτή του υψηλού που θέλησαν να καθιερώσουν το 1955 οι εμπνευστές του. Στην Αθήνα, με το Ηρώδειο, στην Επίδαυρο, με το θέατρο του Πολυκλείτου, ήταν από πολύ νωρίς στα σχέδια των ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης αλλά και της πολιτικής, να ανοίξουν (αυτά τα θέατρα) για τον πολύ κόσμο, με πρωτοποριακά για κάθε εποχή δεδομένα. Νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια το φεστιβάλ άνοιξε στην πόλη και συγκέρασε την εγχώρια δημιουργία με σημαντικές παρουσίες από το εξωτερικό. Νομίζω ότι ο κ. Θεοδωρόπουλος έβγαλε τον καλό του εαυτό σε αυτά τα χρόνια. Έχει κάνει τον απολογισμό του. Η κ. Ευαγγελάτου πιστεύουμε ότι πολύ γρήγορα θα παρουσιάσει τον δικό της προγραμματισμό. Το πεδίο είναι τεράστιο, ο στόχος θα είναι το 2022 (οι καλλιτεχνικοί διευθυντές του Εθνικού Θεάτρου και του Φεστιβάλ Αθηνών) να συνεργαστούν με τους επόμενους (ή με τον εαυτό τους, αν οι ίδιοι είναι υποψήφιοι στην προκήρυξη ή στην ανοιχτή πρόσκληση που θα απευθύνει το υπουργείο).
Ο κ. Θεοδωρόπουλος ανέφερε πως η τελετή παράδοσης γίνεται με όρους υγιείς και συναδελφικούς. «Όταν ανέλαβα την καλλιτεχνική διεύθυνση του φεστιβάλ, τον Απρίλιο του 2016, δεν παρέλαβα τίποτα. Σήκωσα τη σκυτάλη από το έδαφος και είχα πει ότι θα ήθελα, όταν κλείσει ο δικός μου κύκλος, να την παραδώσω εγώ στον επόμενο. Στη διάρκεια της θητείας μου μίλησα συχνά για την αναγκαιότητα αυτής της συνέχειας. Αλήθεια, τι συμβαίνει και στην Ελλάδα, στους πολιτιστικούς οργανισμούς, δεν έχουμε αυτή την κουλτούρα παράδοσης από τον προηγούμενο στον επόμενο, η οποία σηματοδοτεί ακριβώς τη συνέχεια αυτών των οργανισμών; Θα έλεγα ότι οι υπουργοί Πολιτισμού δεν αντιλαμβάνονται κατά κανόνα τι σημαίνει για τη δουλειά μας η έγκαιρη τοποθέτηση του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή, ώστε αυτός να συνυπάρξει για κάποιο διάστημα με τον προηγούμενο και να ενημερωθεί, για να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος σε βάρος του καλλιτεχνικού έργου. Αλλά κι εμείς, οι καλλιτεχνικοί διευθυντές που θέλουμε να μείνουμε δια παντός στη θέση μας, όταν μας αντικαθιστούν, είτε έχει λήξει η θητεία μας είτε όχι, δεν διανοούμαστε να συμπαρασταθούμε και να βοηθήσουμε τον διάδοχο στο έργο του. Εύχομαι να αλλάξει αυτή η αντίληψη. Ελπίζω πως με την παρουσία μου στο φεστιβάλ έβαλα κι εγώ ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα του μεγαλύτερου πολιτιστικού οργανισμού της χώρας».
Η κ. Ευαγγελάτου ευχαρίστησε τον κ. Θεοδωρόπουλο για τη συμπαράστασή του το τελευταίο διάστημα. «Δεν είναι καθόλου αυτονόητο να υπάρχει αυτή η διάθεση συμπαράστασης, ειδικά ανάμεσα σε δύο σκηνοθέτες οι οποίοι είναι ενεργοί. Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω την ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού, την κ. Μενδώνη, τον κ. Γιατρομανωλάκη, για την τιμή και την εμπιστοσύνη. Έχω τη διάθεση να δώσω όλη μου τη δημιουργική ορμή, παράλληλα με τις καλλιτεχνικές μου δραστηριότητες, σε αυτό τον θρυλικό θεσμό, που τον αντιμετωπίζω ως μια μεγάλη καλλιτεχνική πρόσκληση. Δεν είναι η στιγμή να κάνω αναγγελίες. Υπάρχει ένας χρόνος ενημέρωσης που ακολουθεί, πρέπει να συσταθεί η δημιουργική ομάδα, είμαστε ήδη σε αυτές τις διαδικασίες. Για εμάς το φεστιβάλ είναι ένας τρόπος να ανακαλύψουμε τον κόσμο. Είναι ένας ανοιχτός διάλογος της σύγχρονης καλλιτεχνικής ελληνικής δημιουργίας με την παγκόσμια. Είναι μια απόλυτη γιορτή. Μια συμπυκνωμένη περιπέτεια. Και σίγουρα μια γέφυρα σύνδεσης του παρελθόντος με το μέλλον, στην τέχνη, την αισθητική, την καλλιέργεια. Θα θέλαμε να είναι και μία εξαίρεση στους χειμερινούς ρυθμούς και τρόπους της καλλιτεχνικής μας ζωής, μια εκρηκτική εξαίρεση».
Ο κ. Γιατρομανωλάκης έκλεισε την τελετή δηλώνοντας: «Δουλειά μας είναι να βοηθήσουμε το φεστιβάλ με τα εργαλεία και τους τρόπους που απαιτούνται προκειμένου να επιτελέσει το έργο του. Έχουμε σαφή εικόνα για τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει το φεστιβάλ για να προσελκύσει επισκέπτες. Δεν θέλουμε το φεστιβάλ να είναι από εμάς για εμάς μόνο, ούτε στην έννοια της καλλιτεχνικής δημιουργίας, αλλά ούτε και από την άποψη του κοινού. Προφανώς μας ενδιαφέρει το ελληνικό κοινό, που είναι το πρωταρχικό του κοινό, όμως ο ρόλος που μπορεί να παίξει στον πολιτιστικό τουρισμό, η έλξη που μπορεί να προκαλέσει και ο τρόπος που μπορεί να σταθεί ισότιμα και ισάξια δίπλα σε άλλα μεγάλα διεθνή φεστιβάλ, φέρνοντας κόσμο, χρήμα και αναγνώριση της ελληνικής δημιουργίας στο εξωτερικό είναι πολύ σημαντικός».