Ο Αυστραλός David Valkenet παρουσιάζει στο Six Dogs το "Flesh", μια σειρά από φωτογραφίες που αφορούν το σώμα και την σεξουαλικότητα. Είναι η πρώτη του έκθεση. Ο David που είναι μόλις 24 χρονών, έχει σπουδάσει σκηνοθεσία και έρχεται από την Μελβούρνη. Στην Αθήνα βρέθηκε για να επισκεφτεί την γιαγιά του που είναι Ελληνίδα από την πλευρά της μητέρας του και για να κάνει τις διακοπές του. Του κέντρισαν το ενδιαφέρον η πολιτική κατάσταση και η κρίση και ενώ τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας του θέλουν να φύγουν, αυτός αποφάσισε να μείνει μόνιμα στην χώρα.
«Όλοι με συμβουλεύουν να φύγω από την Ελλάδα. Μόνο ένα άτομο μου έχει πει να μείνω. Ακόμη και οι άγνωστοι στα μπαρ. Μια φορά παράγγειλα μια πορτοκαλάδα και έπιασα λίγο κουβέντα με τον σερβιτόρο. Ακόμη και αυτός μου είπε να σηκωθώ να φύγω. Θέλω όμως να είμαι εδώ έτσι ώστε να καταλάβω την Ελλάδα καλύτερα», λέει σε άψογα ελληνικά και κάπως απορημένος. Στον κήπο του Six Dogs που καθόμαστε για περίεργη μας τύχη στο διπλανό τραπέζι βρίσκεται ο Τσίπρας, χαμογελαστός και πίνει ούζα με τη νεολαία του Σύριζα μια μέρα πριν τις εκλογές. Τον ρωτάω ποια είναι η άποψη του.
Η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο κύμα νεαρών ατόμων για να δώσουν αξία στη χώρα και να αλλάξουν τις λανθασμένες ιδέες του κόσμου για την Ελλάδα. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν πολλά νέα παιδιά εκεί πέρα έξω που έχουν πολλά να προσφέρουν αλλά αν φύγουμε όλοι σε άλλες χώρες τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα.
«Δεν ήξερα πολλά για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα πριν έρθω εδώ και θυμάμαι τον είδα στην τηλεόραση να διαπραγματεύεται το χρέος και προσπάθησα να φανταστώ πώς θα ένοιωθε στις 1 η ώρα το πρωί όταν γυρνούσε σπίτι του και το τι θα πέρναγε από το μυαλό του τότε για να καλυτερεύσει τα πράγματα. Δεν θα ήθελα να είμαι καθόλου στην θέση του. Δεν ασχολούμαι με την πολιτική επειδή μου φαίνεται μια μπερδεμένη κατάσταση».
— Τι σου αρέσει στην Αθήνα;
Είναι δύσκολο να πω τι μου αρέσει στην Αθήνα. Μου αρέσει η γενική ατμόσφαιρα της. Νομίζω ότι έχει πολλά να προσφέρει σαν πόλη. Μου αρέσει το πως αρχαία ερείπια ενσωματώνονται στην γεωγραφία της πόλης και το πώς οι Έλληνες επηρεάζονται από τον τόπο που ζουν. Ανακαλύπτω συνέχεια νέα πράγματα και προσπαθώ να καταλάβω το πως λειτουργούν τα πάντα εδώ. Προσπαθώ να μην ακολουθώ μια ρουτίνα έτσι ώστε τα πράγματα που κάνω τώρα να μην τα κάνω στο μέλλον. Μου αρέσει να περπατάω μέχρι να χάνομαι και να γνωρίζω συνέχεια κόσμο. Θα ήθελα όμως να μάθω περισσότερα για τις ελληνικές υποκουλτούρες, να βοηθήσω σε μια αρχαιολογική ανασκαφή. Κάποιος μου είπε ότι πρέπει να πάω στα μπουζούκια.
— Οι Έλληνες πώς σου φαίνονται σαν άνθρωποι;
Δεν θέλω να γενικεύω αλλά οι Έλληνες έχουν πολλές αντιθέσεις σαν άτομα. Είναι λίγο υπερβολικοί. Αν κάτι είναι κακό το θεωρούν το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να τους συμβεί και φυσικά ισχύει και το αντίθετο. Με εκνευρίζει που ο κόσμος αργεί στα ραντεβού. Ίσως όμως φταίω και εγώ επειδή πάντοτε είμαι στην ώρα. Καμιά φορά και νωρίτερα. Μια φορά ένας φίλος μου άργησε μιάμιση ώρα αλλά και εγώ φταίω επειδή είχα πάει μια ώρα νωρίτερα και τον περίμενα. Επομένως, δεν με ενοχλεί και τόσο. Ακόμη μου την δίνει όταν έχεις μια διαφωνία με έναν Έλληνα και υποστηρίζει την άποψή του έστω και αν δεν έχει επιχειρήματα ή δεν έχει ιδέα γι’ αυτό που συζητάμε. Απλά, το υποστηρίζει και καμιά φορά επινοεί και επιχειρήματα που δεν υπάρχουν.
— Πόσο διαφορετική είναι η Αθήνα από την Μελβούρνη; Και γενικά η Ελλάδα από την Αυστραλία;
Είναι δύσκολο γιατί η κάθε πόλη έχει τις δικές της ομορφιές. Υπάρχουν διαφορετικά πράγματα που σε ελκύουν. Έφυγα από την Αυστραλία όταν τελείωσα τις σπουδές μου στον κινηματογράφο. Γενικά έχει μια εύκολη ζωή. Έχεις πολλά προνόμια από το κράτος. Είχα μια δουλειά που πληρωνόμουν καλά έτσι ώστε να δίνω κάθε μήνα το νοίκι μου. Έκανα πράγματα που αγαπούσα, ασχολιόμουν με τις ταινίες και είχα χρόνο να βγαίνω με τους φίλους μου. Δεν νιώθω ότι η Αυστραλία είναι το σπίτι μου, έτσι δεν την νοσταλγώ. Υπάρχουν όμως πολλές διαφορές ανάμεσα στις δύο χώρες. Μερικές είναι επιφανειακές όπως το να οδηγείς σε διαφορετικές πλευρές του δρόμου ή το φαγητό ή οι γειτονιές της πόλης – αλλά αυτές οι διαφορές δεν είναι τόσο ενδιαφέρουσες όσες οι βαθιά ριζωμένες διαφορές στην νοοτροπία, την πολιτισμική ταυτότητα και τις ιδεολογίες. Αισθάνομαι π.χ. ότι η Ελλάδα γενικά είναι πολύ πίσω σε θέματα που αφορούν την ομοφυλοφιλία και τα δικαιώματα των γυναικών σε σχέση με την Αυστραλία γενικά. Από την εμπειρία μου εδώ αισθάνομαι ότι οι γυναίκες έχουν το στερεοτυπικό ρόλο της νοικοκυράς από την δεκαετία του '50 αν και η κοινωνία έχει προχωρήσει πέρα από αυτά. Επίσης, η Ελλάδα έχει μια ισχυρή εθνική ταυτότητα που δεν επηρεάζεται ή διαμορφώνεται από την Αμερική όπως γίνεται στην Αυστραλία. Η νεολαία ακούει πολύ ελληνική μουσική και το σημείο αναφορών τους δεν περιλαμβάνει τόσο αμερικάνικα ιδεώδη και υποκουλτούρες. Προσωπικά το βρίσκω αυτό λίγο αναζωογονητικό μιας και ζούσα στην Μελβούρνη εδώ και 13 χρόνια και πήγα στην Αμερική φέτος.
— Πώς σου ήρθε η ιδέα για την έκθεση;
Η έκθεση είναι μια σειρά από 12 φωτογραφίες που τραβήχτηκαν σε 35αρι φιλμ. Πειραματίζομαι με διαφορετικές τεχνικές επεξεργασίας και εφάρμοσα μερικές από τις ανακαλύψεις μου σε αυτή τη σειρά. Ελπίζω ότι οι εικόνες λειτουργούν σαν σύνολο και δείχνουν διαστρεβλωμένες και υπερβολικές εικόνες μιας συγκεκριμένης μορφής ανθρώπινης οικειότητας. Έχουν να κάνουν κυρίως με την σεξουαλικότητα και όλη την τρυφερότητα και την βία (και τα πάντα στο ενδιάμεσο) που περικλείει. Μου ζήτησαν να βρω ένα τίτλο για την έκθεση αλλά δεν νομίζω ότι ταιριάζει αυτός που διάλεξα τελικά. Δεν είμαι στ’ αλήθεια εικαστικός απλά μου αρέσει τραβάω φωτογραφίες. Πολλές φορές δεν έχω στο μυαλό μου κάτι όταν τις τραβάω. Νομίζω ότι μου συμβαίνει το ίδιο όπως τους θεατές. Βγάζω νέα συμπεράσματα κάθε φορά όταν τις βλέπω.
— Γιατί αποφάσισες τελικά να κάτσεις;
Θέλω να απορροφήσω όσα μπορώ, να μάθω από αυτή την εμπειρία, να βοηθήσω με κάθε τρόπο, να καταγράψω πράγματα και να εξελιχθώ από αυτό. Θέλω να ζήσω αυτά τα γεγονότα που χωρίς αμφιβολία θα μείνουν στην ιστορία. Σίγουρα είναι δύσκολοι καιροί και αν φύγουν όλοι, αυτό θα κάνει τα πράγματα χειρότερα. Η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο κύμα νεαρών ατόμων για να δώσουν αξία στη χώρα και να αλλάξουν τις λανθασμένες ιδέες του κόσμου για την Ελλάδα. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν πολλά νέα παιδιά εκεί πέρα έξω που έχουν πολλά να προσφέρουν αλλά αν φύγουμε όλοι σε άλλες χώρες τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. Οι διεφθαρμένοι πολιτικοί στην Ελλάδα είναι πιο μεγάλοι από εμάς αλλά με υπομονή θα φύγουν κάποια στιγμή και θα κληρονομήσουν τη χώρα αυτοί που έχουν απομείνει.
H έκθεση 'Flesh' θα διαρκέσει μέχρι την Κυριακή 4 Οκτωβρίου στο project space του Six Dogs [Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι]