Η Χρυσάνθη Λυκούση είναι μια νεαρή 3D character artist που δημιουργεί «εξωτικές» μινιατούρες για τους λάτρεις επιτραπέζιων και war games. Πολεμιστές, βασιλιάδες και τερατόμορφες σιλουέτες, «λαξευμένες» μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια, περνάνε μέσα από τη φαντασία και το «ψηφιακό» εργαστήρι του υπολογιστή της, στην Αθήνα, πριν καταλήξουν, τυπωμένες και βαμμένες, στα χέρια αυτών που θα τις χρησιμοποιήσουν σε όλο τον κόσμο. Μια «σύγχρονη μορφή γλυπτικής», το προϊόν της οποίας προσφέρει ξεχωριστές εμπειρίες στους φανατικούς οπαδούς της.
«Μικρή ήμουν μέτρια μαθήτρια, γιατί μονίμως σκεφτόμουν φαντασιακούς κόσμους» λέει όταν τη ρωτάω πώς ξεκίνησε το πάθος της. «Είχα επηρεαστεί από τη γιαγιά μου, που ήταν ζωγράφος. Έπαιζα video-games, έβλεπα κινούμενα σχέδια και είχα αυτού του είδους τις επιρροές από την ποπ κουλτούρα».
«Δεν θα έλεγα ότι το σχολείο είναι 100% εμπόδιο, αλλά σίγουρα δεν μας ενθαρρύνει όσον αφορά τα καλλιτεχνικά ερεθίσματα. Τα μαθήματα που υπάρχουν είναι πολύ ελλιπή σε επίπεδο καλλιτεχνικών» συνεχίζει. «Αυτό, ευτυχώς, δεν με εμπόδισε, γιατί με ενθάρρυνε η οικογένειά μου, αλλά θα ήταν πολύ ευχάριστο το εκπαιδευτικό σύστημα να ευαισθητοποιούσε λίγο περισσότερο τα παιδιά στο θέμα των τεχνών και να τα ενημερώνει όσον αφορά τα σχετικά επαγγέλματα που μπορούν να ακολουθήσουν».
Υπάρχει μεγάλη κίνηση στην αγορά, κυρίως στο εξωτερικό, και αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που επέλεξα να γίνω ελεύθερη επαγγελματίας. Εδώ δεν έχουμε πάρα πολλές επιλογές. Ευτυχώς, όλο και περισσότεροι Έλληνες αναλαμβάνουν να κάνουν μινιατούρες και έχω χαρεί πολύ γι' αυτό.
Η πορεία της Χρυσάνθης, μέχρι να καταλήξει στο σημερινό της επάγγελμα, δεν ήταν σταθερή, είχε όμως πάντα ως άξονα τον καλλιτεχνικό κόσμο. Αφού πέρασε μέσω Πανελληνίων στο τμήμα Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών Τεχνών, συνέχισε με σπουδές 3D animation σε ιδιωτική σχολή. Ήταν τότε που πήρε την απόφαση να κάνει αυτό που αγαπάει επάγγελμα, ακόμη κι αν ο τρόπος δεν ήταν εύκολος.
«Με το που τελείωσα τη σχολή πέρασα ένα χρονικό διάστημα χωρίς δουλειά ή κάνοντας δουλειές άσχετες με το αντικείμενο, για να έχω κάποιο εισόδημα. Έκανα μόνη μου πρότζεκτ για να μπορέσω να έχω ένα ολοκληρωμένο portfolio και να το στείλω σε κάποιες εταιρείες ή να επικοινωνήσω με κόσμο και να ανεβάσω τη δουλειά μου στο Διαδίκτυο. Έκανα add κόσμο της κοινότητας, μεγάλα ονόματα που δουλεύουν σε εταιρείες video-games ή πάνω σε μινιατούρες και κάπως έτσι ήρθαν από μόνες τους προτάσεις. Αρχικά, δούλεψα σε μια εταιρεία στην Ελλάδα, την "para bellum", και μετά από δύο χρόνια μού έκανε πρόταση ένα animation στούντιο, το "mascista". Έπειτα αποφάσισα να γίνω ελεύθερη επαγγελματίας και συνεργάζομαι με διαφορετικούς πελάτες σε πολλά πρότζεκτ».
Οι μινιατούρες και το 3D creation στην Ελλάδα
«Υπάρχει μεγάλη κίνηση στην αγορά, κυρίως στο εξωτερικό, και αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που επέλεξα να γίνω ελεύθερη επαγγελματίας. Εδώ δεν έχουμε πάρα πολλές επιλογές. Ευτυχώς, όλο και περισσότεροι Έλληνες αναλαμβάνουν να κάνουν μινιατούρες και έχω χαρεί πολύ γι' αυτό. Συνήθως υπάρχουν δουλειές σε διαφημιστικές, μια πιο γραφική και τεχνική δουλειά, η οποία δεν έχει την ίδια δημιουργικότητα. Στην Ελλάδα είναι λίγο δύσκολο να το κυνηγήσεις. Αν τελειώσεις μια σχολή 3D animation στην Αγγλία, υπάρχουν οι διασυνδέσεις για να δουλέψεις ως junior artist σε κάποια εταιρεία με video-games που θα σου δώσει πολύ καλή εμπειρία και από κει θα γνωρίσεις κόσμο, δημιουργώντας το δικό σου path. Εδώ πρέπει να δημιουργήσεις την "εμπειρία", κάνοντας πρότζεκτ μόνος σου. Όμως, όσο το κυνηγάς, όσο ανεβάζεις τη δουλειά σου, γνωρίζεις κόσμο, ποστάρεις, μαθαίνεις ή ζητάς feedback, θεωρώ ότι υπάρχουν ευκαιρίες εκεί έξω».
Ο τρόπος κατασκευής
«Υπάρχει ένα πολύ σημαντικό πρόγραμμα για ψηφιακή γλυπτική. Εκεί πρέπει να έχεις μάθει τα βασικά της γλυπτικής και του 3D creation, που είναι τα πιο τεχνικά κομμάτια. Για να κάνεις μινιατούρες, πρέπει να ξέρεις το ανθρώπινο σώμα και τις αναλογίες, τα βασικά της ανατομίας. Ξεκινάς με ένα αρχέτυπο και αρχίζεις να το προσαρμόζεις, ανάλογα με το concept που σου έχουν δώσει. Αρχίζεις να βάζεις σε αυτό κομμάτια ψηφιακού πηλού, τα οποία δείχνουν τα μεγέθη πάνω στη μινιατούρα. Τοποθετείς όλο και περισσότερα πράγματα και λεπτομέρειες, κάνεις carving, φτιάχνεις τα χαρακτηριστικά».
Από δυο μέχρι δέκα μέρες, ο χρόνος που χρειάζεται για να δημιουργηθεί ο επόμενος χαρακτήρας εξαρτάται από αυτό που ζητάει κάθε φορά ο πελάτης και από τις λεπτομέρειες που απαιτούνται. Το concept μπορεί να είναι διαφορετικό κάθε φορά και οι fans του είδους είναι άνθρωποι που αγαπάνε τα επιτραπέζια και είναι παθιασμένοι με games, όπως το «Dungeons and Dragons». Πέρα από τις μινιατούρες, στον ελεύθερο χρόνο της η Χρυσάνθη σχεδιάζει από παιδικά καρτούν μέχρι 3D σκίτσα από πράγματα που καθημερινά την εντυπωσιάζουν. Το συναίσθημα, όμως, του να πιάνεις στα χέρια σου μια δουλειά που έχεις δημιουργήσει ψηφιακά είναι, όπως μου λέει, κάτι το ξεχωριστό.
«Όταν πιάνεις κάτι που μέχρι τότε έβλεπες στον υπολογιστή, γίνεται χειροπιαστό, παίρνει υπόσταση. Συνειδητοποιείς πώς φαίνεται σε μικρό μέγεθος και αυτό που νιώθεις είναι φοβερό. Εσύ το βλέπεις ως προϊόν, όμως όποιος το αγοράσει, το βάφει με διαφορετικά χρώματα, όπως το έχει φανταστεί, του δίνει μια μορφή όπως τη θέλει, το ζωντανεύει με τη δική του φαντασία. Δεν δημιουργείς απλώς ένα χρηστικό προϊόν αλλά κάτι που ξέρεις ότι ο άλλος θα το βάλει στο τραπέζι και θα του δώσει ζωή».