Η τελευταία φορά που κυκλοφόρησε περιοδικό κόμικς στα περίπτερα ήταν πριν από επτά χρόνια, όταν το «mov.» έκανε την απόπειρα να αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της «Βαβέλ». Το μεγάλο κοινό των κόμικς όμως, και το πιο νεανικό, είχε συσπειρωθεί γύρω από το «9» της «Ελευθεροτυπίας», που για δέκα χρόνια έγινε το φυτώριο από το οποίο αναδείχτηκαν καινούργια ταλέντα και πυροδοτήθηκε μια νέα άνθηση των άλμπουμ και των graphic novels. Η «Βαβέλ», το «Παρά Πέντε» και το «9» συνεχίζουν να αποτελούν σημεία αναφοράς για τα κόμικς στην Ελλάδα, γιατί από τη δεκαετία του '80 μέχρι και το τέλος των '00s δημιούργησαν δύο γενιές φίλων και κουλτούρα του κόμικ. Μετά το 2010 υπήρξε το απόλυτο χάος. Όχι επειδή έπαψαν να δημιουργούνται νέα πράγματα ή λόγω έλλειψης ταλέντων –μια επίσκεψη στο Φεστιβάλ Comicdom μπορεί να σε πείσει για το αντίθετο– αλλά επειδή τα τελευταία εφτά χρόνια δεν κατάφερε κανείς να οργανώσει το (θαυμάσιο) υλικό που υπάρχει, να δώσει βήμα ώστε να φανεί ο νέος δημιουργός και κίνητρο για να δημιουργήσει η παλιότερη γενιά που έφτιαξε τη σκηνή στην Ελλάδα.
Η έλλειψη μέσου, δηλαδή εντύπου, που να ενημερώνει τους φίλους του είδους τι κυκλοφορεί και να δίνει δείγματα υλικού υψηλού επιπέδου ήταν ο βασικός λόγος που το κόμικ δεν είναι πλέον αυτό που ήταν κάποτε. Από το 2010 μέχρι σήμερα φαίνεται ότι τα κόμικς έχουν παρακμάσει και αποτελούν υπόθεση ενός κοινού πολύ ειδικού, κυρίως μεγάλης ηλικίας, κάτι που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Το Comicdom συγκεντρώνει τεράστιο αριθμό επισκεπτών κάθε χρόνο, κυρίως νεαρής ηλικίας, και τα νούμερα είναι ανοδικά. «Το κοινό υπάρχει, δεν έχει όμως μόνιμη πληροφόρηση ως προς το τι συμβαίνει, κάτι σταθερό που να οργανώνει όσα υπάρχουν και να παρουσιάζει νέα πράγματα. Έτσι, δεν μπορείς να μιλάς για σκηνή, έχει χαθεί αυτό» λέει ο Γιώργος Γούσης, ο καλλιτέχνης που έχει σχεδιάσει τον Ερωτόκριτο, τη μεγαλύτερη εκδοτική επιτυχία σε graphic novel των τελευταίων χρόνων και ένας από τους πιο γνωστούς Έλληνες δημιουργούς κόμικς σήμερα. Ο λόγος που έχουμε συναντηθεί είναι μια είδηση που ήρθε ως ευχάριστη έκπληξη με το ξεκίνημα του φθινοπώρου, ότι πριν από το τέλος του μήνα θα κυκλοφορήσει ένα νέο περιοδικό κόμικς, το πρώτο μετά το κλείσιμο του «mov.» και του «9». Το όνομά του, «Μπλε Κομήτης στην τροχιά των κόμικς». Ο Γιώργος είναι ο αρχισυντάκτης.
Έρχονται παιδιά 18 και 19 χρονών που δεν θέλουν να ακούσουν ούτε συμβουλές, σε βρίζουν αν τολμήσεις να τους αλλάξεις την ιστορία. Δεν μαθαίνεις ποτέ έτσι, δεν βελτιώνεσαι.
«Θα είναι διμηνιαίο περιοδικό, για να μπορούμε να ελέγχουμε την ποιότητα όσων ιστοριών προπαραγγέλνουμε» λέει. «Θα έχει μόνο ελληνικές δουλειές, πρωτότυπες, που θα φτιάχνονται για μας. Θέλουμε να είμαστε 5-6 μήνες μπροστά για να έχουμε χρόνο να τις επιμελούμαστε». Εξηγεί ότι η ύλη του περιοδικού θα είναι στο μεγαλύτερο μέρος κόμικ, μια κύρια ιστορία που θα εκτείνεται σε 16-20 σελίδες και αρκετές μικρότερες, μέχρι και μονοσέλιδα στριπ. «Στο πρώτο τεύχος, που θα έχει 64 σελίδες, το μεγάλο στόρι είναι μια διασκευή που έχει κάνει ο Πέτρος Ζερβός στην Παραλογή του Δημοσθένη Παπαμάρκου, το έμμετρο κείμενο του Γκιακ. Είναι η μάχη του Χάρου με τη χήρα. Έχει επίσης μια ιστορία του Μιχάλη Διαλυνά σε σενάριο του Δημοσθένη, ένα sci-fi στόρι με κύριους χαρακτήρες ρομπότ. Έχω κάνει κι εγώ μια "μεσαίου μήκους" ιστορία με πρωταγωνιστή τον ντετέκτιβ από το στριπάκι του ΦΙΛ ΠΩΤ που υπήρχε στο "9". Φυσικά, το περιοδικό θα έχει χώρο για άγνωστους και πρωτοεμφανιζόμενους δημιουργούς. Αυτός είναι ο στόχος μας, να μαζέψουμε όλους τους φίλους των κόμικς από τρεις γενιές, που σήμερα δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Υπάρχουν αυτοί που διάβαζαν τα παλιά κόμικς και θα δουν το περιοδικό με μια νοσταλγία, η δικιά μου γενιά που πρόλαβε τα περιοδικά κόμικς στο μεταίχμιο, λίγο πριν χαθούν, και υπάρχουν και οι πιτσιρικάδες που θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε αν θα το αγκαλιάσουν. Για μας, πρωτίστως έχει σημασία να δημιουργηθεί ένας άξονας που να βγάζει το κόμικ προς τα έξω, στο ευρύ κοινό, μια κοινότητα. Εδώ και χρόνια δεν έχεις δει κανέναν νέο σχεδιαστή, πρέπει να πας να τον ψάξεις στο Comicdom, κι ακόμα κι αν βρεις κάποιον που σου αρέσει, μένει εκεί, δεν υπάρχει συνέχεια. Δεν περνάει στο ευρύ κοινό για να έχουν κι οι άλλοι κίνητρα να ψάξουν ή να δημιουργήσουν».
Σχολιάζουμε πόσο δύσκολη είναι η θέση του αρχισυντάκτη σε ένα τέτοιο περιοδικό, που θα πρέπει να κρίνει δουλειές άλλων δημιουργών, ειδικά όσον αφορά τους ανθρώπους που δεν δέχονται την κριτική. «Πρέπει να κάνεις επιλογή και επιμέλεια σε ιστορίες, να μην είναι απλώς ό,τι στείλει ο καθένας. Υπάρχουν κάποια στάνταρ για να έχει υψηλό επίπεδο το περιοδικό. Μπορεί να συναντήσεις και ανθρώπους που δεν θέλουν να ακούσουν ούτε συμβουλές, νευριάζουν αν τολμήσεις να τους αλλάξεις την ιστορία. Δεν μαθαίνεις ποτέ έτσι, δεν βελτιώνεσαι. Υπήρχαν παιδιά που έφεραν αδύναμες ιστορίες και τους ζήτησα να επέμβω για να τις καλυτερέψουμε μαζί, όχι επειδή είμαι ειδικός, αλλά επειδή έχω κάποια εμπειρία στον χώρο – και αυτός είναι ο ρόλος του editor σε ένα περιοδικό. Κάποιος μου είπε "αυτό που θα βγει δεν θα είναι δικό μου, θα το έχεις φτιάξει εσύ", κάτι το οποίο είναι λάθος, η κριτική και η επιμέλεια στη δουλειά σου είναι πάντα εποικοδομητική ακόμα και αν δεν συμφωνείς με αυτά που ακούς, το τρίτο μάτι που λέμε. Από την άλλη, συνάντησα και ακριβώς το αντίθετο, ανθρώπους πρόθυμους πολύ στη συζήτηση και την βοήθεια σε οποιοδήποτε επίπεδο, ακόμα και καταξιωμένους ανθρώπους του χώρου, μεγαλύτερους σε ηλικία από εμένα. Αυτό με έφερε σε αμηχανία, γιατί σίγουρα δεν ήξερα περισσότερα από αυτούς, όμως τους ενδιέφερε να δει κάποιος της ιδέα τους από άλλη οπτική, έμαθα από αυτούς ότι πρέπει να έχεις τα αφτιά σου ανοιχτά προς πάσα κατεύθυνση. Το πρόβλημα με τα κόμικς στην Ελλάδα δεν είναι το σκίτσο, είναι ότι τα πιο πολλά σενάρια είναι εντελώς αφελή, χαζά».
Ο «Μπλε Κομήτης», εκτός από κόμικς, θα περιέχει και ένα πρωτότυπο διήγημα με εικονογράφηση, μία συνέντευξη και νέα από τον χώρο των κόμικς. «Στο τέλος του τεύχους θα υπάρχει και μια ιστορία που θα είναι από ερωτική έως πορνό, και εννοείται ότι στον "Μπλε Κομήτη" όλα επιτρέπονται» λέει ο Γιώργος.
Πριν φύγει τον ρωτάω πώς του φαίνεται το νέο υλικό που έχει δει, αν υπάρχουν δουλειές που έχει ξεχωρίσει. «Υπάρχουν 10-15 άτομα που μπορείς να τα εμπιστευτείς, ότι θα κάνουν κάτι αξιόλογο, κάτι που να έχει αυτοτέλεια και να είναι ωραίο εικαστικά και ως σενάριο. Μέσα από τα μαθήματα που κάνω έχω δει πολλά νέα ταλέντα, δεν έχουν τρόπο όμως να δείξουν τη δουλειά τους και μπορεί και να μην τους μάθεις ποτέ γιατί είναι πολύ δύσκολο να καθίσουν να σχεδιάσουν 100 σελίδες για να βγάλουν ένα βιβλίο. Αυτήν τη στιγμή τόσα ταλέντα γύρω μας είναι αόρατα. Με τον "Μπλε Κομήτη" τους δίνουμε κίνητρο να δημιουργήσουν και να μαζέψουν υλικό για αυτόνομη κυκλοφορία. Με 4-5 καλές ιστορίες μπορούν να βγάλουν άλμπουμ. Είμαι πολύ περίεργος να δω τι υλικό θα έρθει τους επόμενους μήνες».
SLIDESHOW: ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
Ο «Μπλε Koμήτης» κυκλοφορεί στα περίπτερα και στα βιβλιοπωλεία την Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου.