Η Ελένη Τωμαδάκη είναι 25 χρονών και ασχολείται με το σκίτσο και το γράψιμο από πολύ μικρή ηλικία. Ένα από τα τελευταία της πρότζεκτ το Eleni is bored again την έχει αναδείξει σε πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση σκιτσογράφου. Τα σκίτσα της καταφέρνουν να αποτυπώνουν υπαρξιακά και καθημερινά ζητήματα με έναν τρόπο γλυκό και ταυτόχρονα κάπως βίαιο και σκοτεινό. Η ίδια λέει: «Έρχονται από μέσα, και μέσα δεν είμαστε και τόσο διαφορετικοί μεταξύ μας. Όσο πιο μέσα, τόσο πιο ίδιοι είμαστε». Πρόσφατα το Eleni is bored again δημοσιεύθηκε στο Bored Panda - δημοφιλές site για ό,τι νέο κυκλοφορεί στον τομέα του Art and Design και συνήθως γίνεται viral. «Όλο αυτό που σε κάποιους φαίνεται ξαφνικό, για μένα ήταν πάντα εκεί», λέει. Το περιμένω και το σχεδιάζω όλη μου τη ζωή. Απλά τελικά κατάφερα να ξεκινήσω. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα το πω αυτό αλλά το βραβείο είναι οι άνθρωποι και η σημασία που μου δίνουν».
Η Ελένη μεγάλωσε στην Βούλα και τώρα μένει στα Εξάρχεια. Σπούδασε γραφιστική και κάνει μποξ. Φτιάχνει σκίτσα γιατί θέλει να «νιώθει και να τη νιώθουν» επειδή «παίρνει εύκολα φωτιά». «Θυμάμαι πιτσιρίκα είχαν μαζευτεί διάφοροι οικογενειακοί φίλοι και θαύμαζαν τη ζωγραφική και το ταλέντο ενός άλλου παιδιού αρκετά μεγαλύτερου από εμένα και εγώ είχα «πάρει φωτιά». Νομίζω πως τότε ξεκίνησαν όλα». Το Eleni is bored again είναι το πρώτο της ολοκληρωμένο πρότζεκτ με κόνσεπτ που εξελίσσεται. «Είμαι πολύ χαρούμενη που επιτελους σταμάτησα να κάνω σχέδια για ατελείωτα τεράστια πρότζεκτ και ξεκίνησα κάτι που όσο πάει το εξελίσσω. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να νιώθω πως υπάρχουν άνθρωποι που περιμένουν να δουν την συνέχεια, γιατί γενικά χάνω πολύ εύκολα τους δεσμούς μου».
Όταν την ρωτάς πως φαντάζεται το μέλλον της γίνεται χείμαρρος. «Δε θέλω να λέω ψέματα ούτε να ντρέπομαι για τα όνειρά μου. Θέλω να μάθουν και οι πέτρες το ονομά μου. Θέλω να με σέβονται και θέλω να αλλάξω τον κόσμο. Δεν το δέχομαι να πεθάνω έτσι. Θέλω τις μεγάλες συγκινήσεις. Τα πιο μεγάλα όνειρα, τις πιο μεγάλες επιτυχίες, τους πιο μεγάλους έρωτες, τα πιο μεγάλα χτυπήματα, τις πιο μεγάλες αποτυχίες. Όλη μου τη ζωή γράφω και ζωγραφίζω και όλη μου τη ζωή προσπαθώ να διορθώσω τον εαυτό μου. Θέλω να αποδειξω σε μένα και σε όλους αυτούς που δε με πιστεύουν πως εννοώ αυτά που λέω. Δε θέλω να έχω σκυμμένο το κεφάλι σε κανέναν, δε θέλω να θεωρούμαι περιθωριακή επειδή δε θέλω να πουλάω τον εαυτό μου δέκα ώρες την ημέρα για να περιμένω δύο εβδομάδες το καλοκαίρι να περάσω καλά. Θέλω τους ανθρώπους, θέλω να είμαι εδώ την ίδια στιγμή που θα είναι και κάποιος άλλος εδώ. Θέλω να με καταλάβουν, θέλω λίγη εμπιστοσύνη και να σημαίνω κάτι. Απογοητεύομαι που το επάγγελμά μου θεωρείται από πολλούς χόμπι. Με θυμώνει τόσο που νομίζω πως θα εκραγώ. Δε μπορώ να το καταλάβω, δεν μπορώ να το διανοηθώ και ούτε μπορώ να το δεχτώ. Λένε ότι στην Ελλάδα είναι δύσκολα τα πράγματα αλλά εγώ πιστεύω ότι όπου και να με βάλεις τα ίδια προβλήματα θα έχω. Γιατί το κύριο μου πρόβλημα είμαι εγώ». Σε προηγούμενη συνέντευξη έχει πει ότι οι γονείς της δεν εγκρίνουν το επάγγελμά της γιατί δεν έχει σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση. «Έκανα και θα κάνω αυτό που ήθελα. Απλά ίσως να έκανα κάποιους κύκλους παραπάνω για να καταλήξω εδώ που θα κατέληγα ακόμη και για βοσκός να είχα πάει. Δεν φταίνε όμως. Ποιος θα πίστευε ένα φαντασμένο παιδί; Για αυτό πρέπει να πιστεύω εγώ για όλους!».
Εκτός από σκίτσα η Ελένη Τωμαδάκη κάνει και animation. Το έργο της "Why can't you see me" έχει παρουσιαστεί και διακριθεί σε δεκάδες φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. «Είναι ένα φοβερό εργαλείο το animation», λέει. «Σκηνοθεσία και σενάριο μαζί. Στο σκίτσο δίνεις την επιλογή στον καθένα να το νιώσει αν θέλει, όσο θέλει και όπως θέλει. Στην ταινία όλα είναι στην κυριολεξία στο χέρι σου. Ελέγχεις τα πάντα: τις κινήσεις, την ένταση, την ενέργεια, τη μουσική - που τόσο αγαπάω!»
«Με ενδιαφέρει η τέχνη σε οποιαδήποτε μορφή της όταν έχει κάτι να μου πει. Το ίδιο ισχύει και με τους ανθρώπους. Αγαπημένος μου animator είναι σίγουρα αυτός που έχει κάνει το ΝΑΡΟΥΤΟ. Γενικά καλλιτέχνες που θαυμάζω: Τσαρλς Μπουκόφσκι, Ζαν Ζενέ, Μαρίνα Αμπράμοβιτς, Φρίντα Κάλο, Έντβαρτ Μουνκ, Γιαννης Τσαρούχης, Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, Φεντερίκο Φελίνι, Ντέιβιντ Λιντς, Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, Λαρς Φον Τριερ, Μοχάμεντ Αλί (γιατί ηταν καλλιτέχνης)».
https://www.behance.net/elenitomadaki