Μιλώντας για την ταινία και το ότι είναι γυρισμένη ψηφιακά, ο διευθύνων της Village Χάρης Αντωνόπουλος τη χαρακτήρισε το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου. Πώς είναι να κουβαλάς το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου στις πλάτες σου;
Χα, εντάξει, δεν νομίζω ότι είναι στις πλάτες μου, νομίζω η ουσία είναι ότι σκανάραν όλο το φιλμ και μετά κάνανε ψηφιακή επεξεργασία στην εικόνα και όλα αυτά, και είναι και η πρώτη ταινία που θα παιχτεί από σκληρό δίσκο, σε δύο αίθουσες της Village. Το παλεύουν να το πάνε έτσι, και για τη Village νομίζω πως τώρα δύσκολα μπορούνε να πάνε προς τα πίσω, δηλαδή να κάνουνε μια ταινία, έστω με χαμηλότερο budget, και να μην είναι ψηφιακή.
Εσύ ζεις και δουλεύεις στην Αγγλία. Πώς μπήκες σ' αυτό το project και σε ποια φάση;
Βασικά υπήρχε η ιδέα απ' τη Village, δηλαδή είναι μια ταινία για την οποία ουσιαστικά την ιδέα την είχε η Village μόνη της: ξέρανε ότι είχαν τον Σάκη, θέλανε να κάνουν μια εμπορική ταινία. Εγώ τούς ήξερα στη Village από μια άλλη ταινία που τους είχα πάει, ένα σενάριο, το οποίο τους άρεσε αλλά δεν ήταν εμπορικό, και δεν ήταν γι' αυτούς. Αλλά έτσι με θυμηθήκαν. Τα πρώτα δύο προσχέδια τα 'χε γράψει η Βάνα Δημητρίου. Με φέρανε να γράψω κι εγώ, σαν σεναριογράφος μπήκα δηλαδή. Μετά άρχισε ο Γιώργος Κοργιανίτης τη σκηνοθεσία, κάποια στιγμή στις αρχές των γυρισμάτων έφυγε, και μου λένε «θες;». Και ήθελα.
Υπάρχει αλήθεια σ' αυτά που ακούστηκαν, ότι δηλαδή ο πρώτος σκηνοθέτης, ο Γιώργος Κοργιανίτης, έφυγε γιατί έκανε την ταινία πολύ σκοτεινή για τα γούστα της Village;
Απ' όσο ξέρω μόνος του έφυγε, για δικούς του λόγους. Ο Γιώργος μπορεί να το πήγαινε πιο σοβαρά. Αλλά όχι, δεν το πηγαίναμε σε άλλη κατεύθυνση... Άλλωστε αυτή η ταινία είναι της Village. Και το ξέραμε όλοι, και το συνεργείο και οι ηθοποιοί, ότι δεν είναι κάτι να βγάλεις τον κουλτουριάρη από μέσα σου, είναι μια ταινία που, αν με το καλό βγάλει λεφτά, θα δώσει πολλές ευκαιρίες να γίνουν κι άλλες ταινίες. Αυτός είναι ο σκοπός, και από τη Village, και από μας.
Πέρα από το τεχνικό κομμάτι, θα έλεγες ότι υπάρχει κάτι και στο δημιουργικό στήσιμο της ταινίας που τη διαφοροποιεί απ' τις ελληνικές που συνήθως βλέπουμε;
Κοίτα, αν το κάναμε σωστά ή όχι δεν ξέρω, νομίζω αυτό που προσπάθησα απ' την αρχή να κάνω είναι να αλλάζει το συναίσθημα. Να μην είναι συνεχώς δραματική ή συνεχώς κωμωδία. Τώρα αν το πετύχαμε δεν ξέρω, σε όσες προβολές έχω πάει, πάντως, ο κόσμος γελάει γενικά, και μερικοί βουρκώνουν κιόλας σε κάποια σημεία. Αυτό -βέβαια δεν έχω δει πολλές ελληνικές ταινίες απ' τις καινούριες- είναι κάτι που δεν το βλέπω γενικά, δηλαδή ή πάνε για την κωμωδία ή για το πιο δραματικό. Εγώ προσπάθησα να κάνω ένα μείγμα, νομίζω είναι καλό.
Ήξερες, φαντάζομαι, το μέγεθος Sakis πριν έρθεις στην Ελλάδα για την ταινία...
Ε, τον Σάκη τον ξέρουν όλοι, απλά δεν τον είχα ζήσει όπως τον ζούμε εδώ. Είναι λίγο διαφορετικά στην Αγγλία, ας πούμε έχω πάει σε pub κι έχω δει τον Robbie Williams, κι όλοι τον αφήνουν εκεί να πιει το ποτό του. Εδώ αν ο Σάκης πάει σε ένα bar και τον αφήσουν μόνο του, κάτι έχει πάει πολύ στραβά.
Τιναζόσουν καθόλου όταν σκεφτόσουν «σκηνοθετώ τον Σάκη Ρουβά»;
Επειδή είχα μπει απ' το σενάριο και τον είχα γνωρίσει από εκείνο το στάδιο, δεν ήταν τόσο «αμάν, είναι ο Σάκης Ρουβάς». Καμιά φορά όταν μου λέγαν «ψιτ, είναι απ' τις πιο μεγάλες παραγωγές στην Ελλάδα», τότε ένιωθα την πίεση.
Πώς σου φαίνεται στην πρώτη του κινηματογραφική εμπειρία;
Εγώ νομίζω ότι είναι καλός. Δεν μπαίνω και με την σκέψη ότι είναι ο Σάκης, ή ότι τραγουδάει αυτό το Μακαρόνια με Κιμά, ή κάτι τέτοιο, που μου λένε όλοι - δεν είμαι και πολύ εξοικειωμένος με τη δισκογραφία του. Ξέρω ότι είναι pop κι αυτό αμέσως το κάνει πιο δύσκολο για τον Σάκη, αλλά νομίζω ότι είναι πάρα πολύ καλός, είναι επαγγελματίας, και άνετα δούλευα μαζί του ξανά σε ταινία. Και νομίζω ότι πρέπει να το συνεχίσει, νομίζω το έχει.
Πόσο πιστεύεις ότι τον προκαλεί η ταινία να βγάλει στην οθόνη κάτι περισσότερο απ' τις χαλαρές απαιτήσεις που μπορεί να έχει ο αρνητικά προδιατεθειμένος θεατής;
Όταν έγραφα και σκεφτόμουν «είναι ο Σάκης», δεν μου άρεσε, έβγαινε ακόμα πιο light απ' αυτό που τελικά κάναμε. Αλλά τελικά τον σπρώχνει, νομίζω, η ταινία να κάνει και πράγματα που δεν έχει ξανακάνει. Έχει και τις πιο σοβαρές σκηνές του, έχει και τα κωμικά του... Εγώ πιστεύω πως τα κωμικά είναι πιο δύσκολα για έναν ηθοποιό...