Αυτή τη συγκλονιστική φωτογραφία μου την έστειλε χθες η φίλη μου αρχαιολόγος Γιώτα Κασίμη, υπεύθυνη για έναν από τους ωραιότερους αρχαιολογικούς χώρους στην Ελλάδα, το Ηραίο της Περαχώρας στην Κορινθία.
Μου γράφει σχετικά η Γιώτα:
"Μια γυναίκα ήρθε και ακούμπησε πάνω στον βωμό της Ήρας ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα. Είπα στους φύλακες να μην τα πειράξουν και μετά απο δυο ημέρες που μπόρεσα να πάω στο Ηραίο τα φωτογράφησα. Δεν τα πειράξαμε καθόλου και θα μείνουν εκεί να ξεραθούν και κανένας άλλος επισκέπτης δεν τα πειράζει."
Αυτή η φωτογραφία που απαθανάτισε την συγκινητική χειρονομία μιας άγνωστης γυναίκας συνοψίζει με τον καλύτερο τρόπο τη σχέση που θα ήθελα να έχουν οι νεοέλληνες με τα μνημεία τους. Αγάπη άδολη, φροντίδα κι ευαισθησία.
Σκεφτείτε: πάντα κάτι ζητάμε από τις αρχαιότητες στην Ελλάδα. Είναι εκεί για να μας διδάσκουν, είναι εκεί για τις εκμεταλλευόμαστε οικονομικά (περισσότεροι τουρίστες κι ας υπάρχει ενίοτε κόστος για τα ίδια τα μνημεία), είναι εκεί για να εξυπηρετούν το εθνικό μας φαντασιακό.
Σπανίως σκέφτεται κανείς να προσφέρει έτσι δυό λουλούδια σε έναν αρχαίο βωμό, γυμνό πια από τους θεούς και τις προσφορές του.
*Καλή Πρωτομαγιά!