[φωτογραφίες: Γιώργος Βουνοτρυπίδης]
Λατρεύει τον Σέρλοκ Χολμς. Τον αναφέρει σε κάθε του κουβέντα. Όταν μεγαλώσει, λέει, θέλει να προσπαθήσει να βλέπει τον κόσμο πίσω από τα προφανή. «Αυτό κάνει και ο αγαπημένος του ντετέκτιβ». Πίσω από τα προφανή κινήθηκε για να γράψει και το ποίημα που ξεχώρισε στον παγκόσμιο διαγωνισμό της Ιταλίας.
Διαγωνισμό που είχε έντονο ελληνικό στοιχείο. Το 4ο Γυμνάσιο Πτολεμαΐδας απέσπασε το πρώτο βραβείο, συμμετέχοντας με ατομικά και ομαδικά έργα μαθητών του! Λίγο μετά τη βράβευση της Τεργέστης, επισκεφτήκαμε, έναν από τους διακριθέντες, τον Στράτο Μοσκοφίδη, σε ένα από τα διαλείμματά του σχολείου. Μαθηματικά προς Γυμναστική. «Έπρεπε να έρθετε νωρίτερα, να χάσω χρόνο από τα μαθηματικά. Εγώ Γυμναστική δε χάνω. Έχουμε μόλις 10 λεπτά», αναφέρει χαμογελώντας. Το μαγνητόφωνο γράφει.
"Μας είπαν ότι θα πάρουμε μέρος στο διαγωνισμό στα μέσα του Νοέμβρη, όταν αναπάντεχα μας έκαναν την πρόταση στην προσευχή για να συμμετέχουμε οι ενδιαφερόμενοι. Το θέμα ήταν «εγώ κι εσύ» και μπορούσαμε να το ερμηνεύσουμε με κάθε τρόπο. Είχαμε περιορισμό μόνο στους στίχους , έπρεπε να γράψουμε έως 50 στίχους το μέγιστο. Πήραμε συμμέτοχη 50 άτομα συνολικά άλλοι ατομικά και άλλοι ομαδικά, κερδίζοντας όλοι μαζί σαν σχολειό. Ένα πρωί ο διευθυντής μας ανακοίνωσε τη νίκη στην πρωινή ενημέρωση και επικράτησε πανικός!"
"Στη συνέχεια ήμουν στην αποστολή που ταξίδεψε Τεργέστη. Φοβερή εμπειρία. Ξεκινήσαμε από τη Θεσσαλονίκη και φτάσαμε αρκετά αργά στην Ιταλία. Ήμασταν τα τιμώμενα πρόσωπα σε μία μεγάλη βράβευση. Το έπαθλο ήταν μια πλακέτα που ανέφερε την νίκη μας και ένα χρηματικό έπαθλο, το όποιο δόθηκε μετά από κοινή απόφαση στον σύλλογο παιδιών με ειδικές ανάγκες Πτολεμαΐδας", αναφέρει και μου δείχνει φωτογραφίες από την εκδρομή.
"Μεγαλύτερη εντύπωση μου έκανε η αρχιτεκτονική που χρησιμοποιούσαν στα κτίρια τους, καθώς είδαμε πανέμορφα κτίρια με υπεροχή θεά στη θάλασσα . Ήταν η δεύτερη φορά που ταξίδεψα στο εξωτερικό, καθώς πήγαμε πάλι στην Ιταλία πριν από λίγο καιρό στη Ρώμη, αλλά δεν συγκρίνονταν οι δυο πόλεις μεταξύ τους."
Τι ήταν, όμως, αυτό που έκανε ξεχωριστό το ποίημά του;
" Δεν θα έλεγα ότι έχει κάποιο συγκεκριμένο θέμα και τύπο, αντίθετα υπάρχουν πολλά διαφορετικά νοήματα μέσα σε αυτό. Μου πηρέ τέσσερις με πέντε ημέρες για να το γράψω χωρίς να έχω κάποια συγκεκριμένη έμπνευση, εκτός ίσως από μερικά βιβλία η σειρές που βλέπω. Οι περισσότεροι καθηγητές που το διάβασαν μου είπαν ότι ήταν παρά πολύ ωραίο. Δεν είχα ενασχοληθεί με την ποίηση τόσο πολύ αλλά με το γράψιμο περνούσα την ώρα μου γράφοντας διαφορές ιστορίες. Αυτός ο διαγωνισμός μου έδωσε την αφορμή να γράψω ένα ποίημα και είπα «γιατί όχι;». Πριν από λίγες ημέρες έστειλα τη συμμετοχή μου και σε έναν άλλο πανελλαδικό διαγωνισμό και περιμένω τα αποτελέσματα. Το «μικρόβιο» μπήκε για τα καλά μέσα μου."
Τον ελεύθερό του χρόνο τον ξοδεύει σε βιβλία και σειρές. Πολλές σειρές.
«Χωρίς υπότιτλους βεβαίως, βεβαίως», αναφέρει. Ένας από τους αγαπημένους του ήρωες είναι και ο Χολμς. Το πρόσωπό του φωτίζεται όταν μιλάει για τον διάσημο ντετέκτιβ. "Το κύριο χαρακτηριστικό του που λατρεύω είναι το πώς καταφέρνει να λύσει τους πιο απίθανους γρίφους, κρατώντας πάντα το ίδιο ψυχρό ύφος και διατηρώντας την αγάπη και τη συμπόνια για τους κοντινούς του. Μου αρέσει η ψυχραιμία που διατηρεί και η κυνικότητα μερικές φορές που έχει στις πιο απίθανες καταστάσεις. Θα ήθελα να μπορώ να φτάσω τον ίδιο τρόπο προσέγγισης των πραγμάτων."
"Η αγαπημένη μου περιπέτεια είναι «Το τελευταία πρόβλημα», γιατί λατρεύω όλη τη δράση που υπάρχει και το μυστήριο που σε κάνει να «συμπαθήσεις» ακόμα και τον Μοριάρτι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτός είναι πιο συμπαθητικός από τα Γερμανικά στην τάξη", καταλήγει γελώντας και φεύγει τρέχοντας για την αίθουσα της Γυμναστικής. Ακόμα μία προπόνηση ξεκινά για τον νεαρό Σέρλοκ.