Τη νύχτα της 9ης προς τη 10η Νοεμβρίου του 1938 στην Γερμανία και την Αυστρία εκατοντάδες συναγωνές και εβραϊκές επιχειρήσεις κάηκαν ή λεηλατήθηκαν από τον στρατό των ναζί ή καί από πολίτες σε ένα μαζικό πανεθνικό πογκρόμ στη Γερμανία και στην Αυστρία, που έμεινε γνωστό ως η Νύχτα των Κρυστάλλων. Τουλάχιστον 91 εβραίοι δολοφονήθηκαν και πολλές χιλιάδες συνελήφθησαν και στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης σηματοδοτώντας την αρχή του Ολοκαυτώματος.
Σε απάντηση, οι Βρετανοί Εβραίοι και οι Κουακέροι απηύθηναν έκκληση στον Βρετανό πρωθυπουργό Neville Chamberlain, ζητώντας από την κυβέρνηση να επιτρέψει την είσοδο των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων στη χώρα. Πολύ γρήγορα η ψήφιση ενός νομοσχεδίου έδωσε το πράσινο φως από την κυβέρνηση.
Η προσπάθεια ανεπίσημα ονομάστηκε Kindertransport ενώ το BBC μετέδιδε έκκληση για να βρεθούν ανάδοχες οικογένειες.
Μέσα σε λίγες μέρες το κίνημα Refugee Children αλλά και άλλες ομάδες στάλθηκαν στη Γερμανία και στην Αυστρία για να οργανώσουν την μετεγκατάσταση των παιδιών που διέτρεχαν τον υψηλότερο κίνδυνο. Η προσπάθεια ανεπίσημα ονομάστηκε Kindertransport ενώ το BBC μετέδιδε έκκληση για να βρεθούν ανάδοχες οικογένειες.
Τρεις εβδομάδες μετά τη Νύχτα των Κρυστάλλων μια πρώτη ομάδα 196 παιδιών τα περισσότερα από το ορφανοτροφείο του Βερολίνου που είχε τυλιχθεί στις φλόγες, έφτασαν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μέσα στους επόμενους εννέα μήνες, μέχρι το ξέσπασμα του πολέμου τον Σεπτέμβριο του 1939, σχεδόν 10.000 παιδιά θα τα συναντούσαν ερχόμενα από τη Γερμανία, την Αυστρία, την Πολωνία και την Τσεχοσλοβακία.
Η φροντίδα και η εκπαίδευση των ανήλικων παιδιών χρηματοδοτούνταν εξ ολοκλήρου από ιδιώτες και οργανισμούς και όλοι περίμεναν πως κάποια στιγμή θα είχαν τη δυνατότητα να επιστρέψουν στο σπίτι τους όταν θα τελείωνε η κρίση.
Τα παιδιά ηλικίας από 3 ως 17 χρονών –η πλειοψηφία των οποίων δεν ξαναείδαν ποτέ πια τους γονείς τους – στεγάστηκαν σε ανάδοχες οικογένειες, ξενώνες και κατασκηνώσεις διακοπών και προσαρμόστηκαν στον καινούργιο τρόπο ζωής τους.
Ανάμεσα στα παιδιά που σώθηκαν από το Ολοκαύτωμα ήταν μελλοντικοί νομπελίστες όπως ο Arno Penzias και ο Walter Kohn και πολλοί άλλοι που ενώ είχαν χάσει τα πάντα, μεγαλώσαν και έγιναν εξέχοντες επιστήμονες, πολιτικοί και καλλιτέχνες.