Στις 10 Σεπτεμβρίου του 2012 παρουσιάστηκα στο Ειρηνοδικείο Αθηνών ως μάρτυρας στην υπόθεση αντιδικίας των τραγουδοποιών - ερμηνευτών Μιχάλη Χατζηγιάννη και Δημήτρη Παναγόπουλου. Εκτός από μένα, μάρτυρες υπέρ του Παναγόπουλου, ήταν ακόμη ο συνθέτης Μάκης Αμπλιανίτης, οι τραγουδοποιοί Στάθης Δρογώσης - Δημήτρης Λάμπος, οι μουσικοί Τάκης Μαρινάκης - Κώστας Καραγιάννης και ο μουσικολόγος Γιάννης Φούλιας. Ο τελευταίος έκανε μουσικολογική ανάλυση των τραγουδιών των αντιδίκων καλλιτεχνών και κατέδειξε πως επρόκειτο για αντιγραφή εκ μέρους του Χατζηγιάννη εις βάρος του Παναγόπουλου.
Κατά σύμπτωση, σήμερα 10 Σεπτεμβρίου του 2014, ακριβώς δύο χρόνια μετά, δόθηκε στη δημοσιότητα η, από τις 29 - 8 - 2014, επίσημη απόφαση του Εφετείου, σύμφωνα με την οποία δικαιώνεται ο Δημήτρης Παναγόπουλος.
Παραθέτω ένα μέρος της τελεσίδικης απόφασης και μετά θα σας παίξω τα δύο τραγούδια για να αντιληφθείτε όλοι το μέγεθος της κλοπής:
...Είναι απαραίτητο να επισημανθεί ότι τον πρώτο εναγόμενο (τον Μιχάλη Χατζηγιάννη) βαρύνει υπαιτιότητα (δόλος) ως προς την προσβολή του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας του ενάγοντος (του Δημήτρη Παναγόπουλου), αφού η μουσική σύνθεση με τον τίτλο ''ΑΥΡΑ'' θεωρείται ένα κλασικό και διαχρονικό ελληνικό τραγούδι...Ο δε πρώτος εναγόμενος ως καταξιωμένος συνθέτης σύγχρονης ελληνικής μουσικής, αποδεικνύεται ότι γνώριζε τη σύνθεση αυτή και αποφάσισε να αντιγράψει παράνομα τη μελωδική της ιδέα που αναφέρεται προηγουμένως στο σκεπτικό της απόφασης αυτής κατά τη σύνθεση του δικού του τραγουδιού με τον τίτλο ''ΚΑΤΙ ΛΕΙΠΕΙ''...
Αυτό είναι το τραγούδι του Δημήτρη Παναγόπουλου, η μπαλάντα Αύρα σε δικούς του στίχους, μουσική και ερμηνεία, το εναρκτήριο τετράμετρο του οποίου αντέγραψε παράνομα ο Μιχάλης Χατζηγιάννης και τώρα καλείται να καταβάλλει σημαντική χρηματική αποζημίωση στον συνθέτη λόγω ηθικής βλάβης!
Πασίγνωστη η Αύρα, standard στα ραδιοφωνικά play - lists από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 που πρωτακούστηκε μέχρι τις μέρες μας. Κλασική ντυλανικού τύπου ελληνική μπαλάντα και για την ιστορία να πούμε πως μαζί με τη Φανή του Βασίλη Καζούλλη, της ίδιας περιόδου, αποτελούσαν δύο πολύ αγαπημένα τραγούδια - ραδιοφωνικά ακούσματα του Μάνου Χατζιδάκι. Λέγεται πώς ο Χατζιδάκις είχε τηλεφωνήσει έξαλλος σε παραγωγό, ο οποίος μετέδιδε την Αύρα του Παναγόπουλου και στο τέλος ''έφαγε'' την ''ουρά'', την κατάληξη της κιθαριστικής μελωδίας...
Μια εικοσαετία μετά την πρώτη κυκλοφορία της Αύρας, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης κατέθεσε το δικό του τραγούδι, το Κάτι λείπει, σε στίχους του Νίκου Μωραΐτη και σε μουσική και ερμηνεία δική του. Δε χρειάζεται εγώ να γράψω κάτι άλλο, τα έγραψε πολύ σωστά ο πιο αρμόδιος, ο μουσικολόγος Γιάννης Φούλιας, και έπεισε τους δικαστές, δικαιώνοντας τον Παναγόπουλο. Όποιος έχει αυτιά κι ακούει, καταλαβαίνει και τι ακριβώς έχει συμβεί!
Προσωπικά νιώθω δικαίωση για τον φίλο μου, τραγουδοποιό Δημήτρη Παναγόπουλο, και χαίρομαι που κατέθεσα ως μάρτυρας υπέρ του. Αυτό μού επέβαλε η συνείδηση μου και η μόνιμη διάθεση συμπαράστασης μου σε ανθρώπους, οι οποίοι θεωρώ ότι αδικούνται κατάφορα.
Εύχομαι στην Αύρα του να κάνει μία καινούργια καριέρα, αν και το συγκεκριμένο τραγούδι δεν έχει καμία ανάγκη, μια και η συντριπτική πλειοψηφία του κοινού το αναγνωρίζει αμέσως. Καλά επόμενα τραγούδια να ευχηθούμε, λοιπόν!