To μεγαλειώδες σύμπαν του Hiroshi Sugimoto μέσα από 9 φωτογραφίες του.
Aπό πού ερχόμαστε και πού πάμε;
1.
2.
3.
4.
Ο Hiroshi Sugimoto πέρασε την καριέρα του φωτογραφίζοντας το φανταστικό. Όταν μετακόμισε το 1974, σε ηλικία 22 ετών, στη Νέα Υόρκη από την Ιαπωνία, διαμέσου Λος Άντζελες, σκόπευε να βρει δουλειά ως φωτογράφος γάμων. Αντ' αυτού, πήρε τη φωτογραφική του μηχανή ως το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, όπου ανέπτυξε μια δια βίου γοητεία με τα διοράματα [τo διόραμα είναι ένα τρισδιάστατο μοντέλο φυσικού μεγέθους, ή μινιατούρα, που αναπαριστά μια σκηνή από την ανθρώπινη ή τη φυσική ιστορία]. Φωτογράφισε εκεί τα ταριχευμένα ζώα, που είχαν ήδη παγώσει στα επιμελώς σκηνοθετημένα ταμπλό τους, και, όπως γράφει, "Συνειδητοποίησα ότι μπορούσα κι εγώ να σταματήσω τον χρόνο. Η φωτογραφική μου μηχανή μπορούσε να σταματήσει τον χρόνο μέσα στα διοράματα -εκεί όπου είχε ήδη σταματήσει μια φορά- για ακόμη μια". Αυτός ο διπλασιασμός της προοπτικής, ο οποίος έκτοτε έχει γίνει σήμα κατατεθέν του έργου του Sugimoto, μπορεί να δημιουργήσει απροσδόκητες και αλλόκοτες μεταμορφώσεις: μια φωτογραφία του 1976 από τη σειρά "Διοράματα", για παράδειγμα, δείχνει μια βαλσαμωμένη πολική αρκούδα σε ένα ψεύτικο παγωμένο τοπίο, να δεσπόζει πάνω από μια φώκια, με τα δόντια της γυμνά, σαν να είναι έτοιμη να επιτεθεί. Δύο φορές απομακρυσμένη από το φυσικό της περιβάλλον, η σκηνή ξεπαγώνει. Θα μπορούσε εύκολα να συγχέεται με τη φωτογραφία μιας πραγματικής αρκούδας, ενός πραγματικού παγωμένου τοπίου. "Η ζωή μου ως καλλιτέχνης άρχισε", γράφει ο Sugimoto, "όταν είδα με τα ίδια μου τα μάτια ότι είχα καταφέρει να επαναφέρω την αρκούδα στη ζωή μέσα από το φιλμ".
[Paris Review , από κατάλογο περασμένης του έκθεσης]
5.
6.
7.
8.
9.
ΒΟNUS: ΜΙΑ ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ