Αγάπησες ή μίσησες την ΕΡΤ οφείλεις να αναγνωρίσεις το εξής: Εκεί είδες για πρώτη φορά δυο ανθρώπους να μιλούν πολιτισμένα με το φως της τηλεοπτικής κάμερας πάνω τους. Σε αυτό το κανάλι είδες για πρώτη φορά ανθρώπους να κρατούν τους κανόνες μιας συζήτησης: Σεβασμός για τον συνομιλητή, παύσεις στα κατάλληλα σημεία, ερωτήσεις ουσίας, μέτρο. Υπάρχουν πολλές τέτοιες εκπομπές της κρατικής τηλεόρασης που ειδικά οι παλαιότεροι μπορούν να ανακαλέσουν στην μνήμη τους. Διαλέγω μια σχετικά πρόσφατη για την οποία έχω ξαναγράψει και ήταν η αγαπημένη μου: «H ζωή είναι αλλού» με την Εύη Κυριακοπούλου.
Η εκπομπή αυτή με είχε κερδίσει τόσο πολύ ώστε την παρακολουθούσα ακόμα και τις λίγες φορές που το πρόσωπο μου ήταν αδιάφορο. Εκτιμούσα την ικανότητα της δημοσιογράφου να κάνει διάλογο με τον συνομιλητή της χωρίς να χρειάζεται να κυλάει σε υπερβολές. Μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο κρατούσε τον εαυτό της σε δεύτερο (αλλά σημαντικό) ρόλο δίνοντας όλο το χώρο στο καλεσμένο της να εκφραστεί. Ενημερωμένη αλλά όχι ξερόλας, θαυμάστρια αλλά όχι γλείφτης, απλή αλλά όχι άχρωμη. Τέτοιες εκπομπές υπενθύμισαν στον θεατή ότι μπορούμε ακόμα και στην τηλεόραση δυο άνθρωποι να μιλούν πολιτισμένα.
Και τι υπέροχη σκηνοθεσία. Τα φευγαλέα κοντινά πλάνα στα δάχτυλα: Νευρικότητα, χαρά, ένταση, άμυνα. Όλα τα συναισθήματα και οι σκέψεις του συνομιλητή σε δέκα δάχτυλα. Και τα κοντινά πλάνα στο πρόσωπο σαν χάδι.
Η τέχνη της τηλεοπτικής συζήτησης στις μέρες μας δεν φαίνεται να έχει οπαδούς. Οι άνθρωποι δεν συζητούν στην ιδιωτική tv. Ο ένας προσπαθεί να πατήσει πάνω στην φωνή του άλλου. Δημοσιογράφοι σε ρόλο κομπάρσου που απολαμβάνουν το τζέρτζελο που δημιούργησαν για χάρη της τηλεθέασης. Η συζήτηση στην τηλεόραση θυμίζει αρκετές φορές τις συζητήσεις στο ίντερνετ. Σαν να βλέπεις τρολ με το φως της κάμερας πάνω τους. Αλλά και τις συζητήσεις στην πραγματική ζωή: Ένα τεράστιο καφενείο όπου ο καθένας λέει το μακρύ και το κοντό του. Και ουσιαστικά δεν λέει τίποτα.
Συλλεκτικό: O Γιάννης Μιλιώκας στο «H Zωή είναι αλλού» ίσως στην καλύτερη συνέντευξη της ζωής του:
Βοnus
Πως μιλούν οι άνθρωποι για τον εαυτό τους στην ιδιωτική τηλεόραση του 2013:
«Έχω λαμπρή καριέρα», «Μπορεί και εγώ στην ηλικία σας να αποκτήσω λαμπρή» (σ.σ Προσέξτε πως αφήνουν οι δημοσιογράφοι να κυλήσει o καβγάς χωρίς παρέμβαση.):