Πίσω από τη φανερή φιλανθρωπία των πλουσίων σχεδόν πάντα πλανιέται μια σκιά υποψίας για τα κίνητρα της. Είναι γιατί αισθανόμαστε ότι η διαφημιζόμενη φιλανθρωπία των άεργων συζύγων είναι αυτό που τους δίνει νόημα σε τούτη την ζωή (σ.σ Την γλιτώνει η Τέχνη σε τέτοιες περιπτώσεις!). Παλιότερα τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα επειδή υπήρχε περισσότερο χρήμα. Τα φιλανθρωπικά γκαλά των 90s όπως τα είδαμε μέσα από τις λαμπερές σελίδες των lifestyle περιοδικών, ακύρωναν στα μάτια μας ακόμα και τον καλό σκοπό. Οσίες με το μέτωπο στο Θεό από το τράβηγμα φωτογραφίζοντας με αγίες φιλενάδες που «ήταν εκεί για καλό σκοπό». Σαμπάνια, φλας και «ψυχούλα».
Χθες, οκτώ γυναίκες, χωρίς να μάθει κανένας ποιες είναι, ξόδεψαν 20.000 ευρώ στη Βαρβάκειο για άγνωστους συνανθρώπους μας. Ήταν μια πραγματική κίνηση φιλανθρωπίας η οποία έγινε χωρίς κανένας να την πάρει χαμπάρι στην καρδιά της Αθήνας. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε μάθει ποιες είναι και μακάρι οι δημοσιογράφοι να σταματήσουν να ψάχνουν την ταυτότητα τους με κουτοπόνηρες ερωτήσεις.
Τέτοιες ανώνυμες φιλανθρωπίες είτε από πλούσιους είτε από αυτούς που δίνουν από το περίσσευμα τους, είναι προτιμότερες ακόμα και από το μπούγιο των «Ρομπέν των φτωχών» που αδειάζουν σούπερ μάρκετ. Στην φιλανθρωπία πρέπει να μένουμε στην ίδια στην πράξη και όχι στο πρόσωπο που την έκανε. Θα ήταν καλό να παραδειγματιζόμαστε από το τι έκανε κάποιος που μπορούσε και ήθελε παρά από το ποιος είναι. Χορτάσαμε από διαφημιζόμενες οσίες στα κανάλια. Κλείστε τα φώτα και βοηθήστε στο σκοτάδι.
Υ. Γ.
Από πολλούς χαρακτηρίζεται ως: «περίεργη ιστορία που κάτι κρύβεται πίσω της αλλά εμμένουν στην απόφαση τους να παραμείνουν ανώνυμες». Όταν το καλό γίνεται όπως του αρμόζει μας φαίνεται «περίεργο».