1.
Αγαπητέ Κρίς,
είμαι με ενα αγόρι 5 χρόνια και τελευταία δεν τα πάμε και πολύ καλά. 'Εχουμε φτιάξει σπίτι και ομολογώ στο μοίρασμα θα αντιμετωπίσουμε πρόβλημα. Αυτό που με φρικάρει όμως είναι το τί θα γίνει με το σκύλο. Μαζί τον πήραμε (για την ακρίβεια, εγω τον βρήκα από μια φίλη μου), μαζί τον μεγαλώσαμε, το ίδιο τον αγαπάμε. Σε ποιόν θα πάει το σκυλί, νομικά, αν το τραβήξουμε και οι δυό το σκοινί?
Μαρία- αστα να πανε- Χ.
Αγαπητή Μαρία,
Στην εξώγαμη ή ελεύθερη συμβίωση (ή όπως τη λέμε νομικά «μόνιμη συμβίωση σε ελεύθερη ένωση») δεν ισχύουν οι ειδικές διατάξεις που ρυθμίζουν την τύχη των περιουσιακών στοιχείων στην περίπτωση του γάμου. Έτσι, θα πρέπει για κάθε «πράγμα» (με τη νομική έννοια, το ζώο είναι πράγμα) να αποδειχθεί ποιος είναι ο κύριος (κοινώς, ποιος το αγόρασε με δικά του χρήματα ή το απέκτησε από άλλη νόμιμη αιτία). Για όσα αγοράστηκαν από κοινού ή σας τα έκαναν δώρο από κοινού εφαρμόζεται αυτό που στα νομικά λέγεται «κοινωνία δικαιώματος» και σημαίνει με απλά λόγια ότι κάτι ανήκει σε περισσότερους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, εάν τα μέρη δεν συμφωνήσουν τότε γίνεται δικαστική διανομή των κοινών πραγμάτων. Εκεί το δικαστήριο ή κατανέμει τα πράγματα στους δύο («εσύ θα πάρεις το ψυγείο, ο άλλος θα πάρει το σκύλο») ή σε οριακές περιπτώσεις διατάζει την πώληση των κοινών πραγμάτων με πλειστηριασμό και τα δύο μέρη μοιράζονται το πλειστηρίασμα (το ποσό που συγκεντρώνεται από τον πλειστηριασμό).
_____________
2.
Αγαπητέ μου Κρις,
εχω μια απορία. Γιατί μόλις απελευθέρωσαν τον Κασιδιάρη και άρχισε τις κλωτσιές στους φωτορεπόρτερ, δεν κινήθηκε αυτεπάγγελτη διαδικασία να τον μπουζουριάσουν ξανά; Ακομα κι αν δεν το προβλέπει ο νομος, λόγω της ιδιαίτερης κια οξύτατης πολιτικής φάσης, δεν θα μπορούσε να γινει κάτι για παραδειγματισμό και κοινωνική γαλήνη?
Νικος
Αγαπητέ Νίκο,
Στη νομική λέμε ότι ο νόμος πρέπει να στέκεται υπεράνω των πολιτικών φάσεων όσο οξείες κι αν είναι. Αυτό πρέπει να ισχύει για την προστασία όλων μας. Ο νόμος επίσης δεν μπορεί να «χρησιμοποιεί» οποιονδήποτε άνθρωπο (ακόμη και τον χειρότερο εγκληματία) ως μέσο για να παραδειγματιστεί η κοινωνία ή για να ηρεμήσουν τα πάθη. Το να χρησιμοποήσουμε έναν άνθρωπο ως μέσο (για τον οποιοδήποτε σκοπό) θα υποβίβαζε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, πράγμα αδιανόητο σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον νομικό πολιτισμό μας. Στις δημοκρατίες δεν φερόμαστε στους εγκληματίες όπως φέρονται αυτοί στα θύματά τους (πολύ περισσότερο σε αυτούς που απλώς «κατηγορούνται» και άρα μέχρι να καταδικαστούν θεωρούνται αθώοι). Εν προκειμένω, όταν εις βάρος κάποιου εκκρεμούν κατηγορίες για κακούργημα και του επιβληθούν περιοριστικοί όροι (όπως ο Κασιδιάρης), ο νόμος λέει ότι αυτοί οι περιοριστικοί όροι μπορεί να αντικατασταθούν με προσωρινή κράτηση (να τον «μπουζουριάσουν» που λες και συ) μόνο σε τέσσερις συγκεκριμένες περιπτώσεις: (α) αν όταν τον καλέσουν αρνηθεί να προσέλθει ενώπιον του ανακριτή ή του δικαστηρίου, (β) αν φανεί ότι πάει να το «σκάσει», (γ) αν παραβιάσει τους περιοριστικούς όρους του, π.χ. εάν επιχειρήσει να ταξιδέψει στο εξωτερικό ενώ έχει επιβληθεί απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, και (δ) αν εμφανισθούν σε βάρος του σοβαρές υπόνοιες για άλλο κακούργημα. Οι κλωτσιές στους φωτορεπόρτερ είναι πλημμελήματα και όχι κακουργήματα και άρα θα ήταν παράνομο να τον «μπουζουριάσουν» εξ αιτίας τους.
______
Ρωτήστε κι εσείς τον Χρήστο Γραμματίδη στο City Legal, για τα νομικά ζητήματα που σας απασχολούν, συμπληρώνοντας την φόρμα δεξιά.
Παρακαλούμε, μία ερώτηση κάθε φορά.