Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Μπορούν να μας ψάχνουν την τσάντα οι σεκιουριτάδες;

Επίσης: οι είσοδοι πάρκινγκ, τα διαφημιστικά φυλλάδια και η πρακτική άσκηση

Μπορούν να μας ψάχνουν την τσάντα οι σεκιουριτάδες;

1.

Γεια σας
Η πολυκατοικία που νοικιάζω διαμέρισμα έχει 2 εισόδους παρκινγκ , μια πυλωτή και μια δεύτερη με ασανσέρ υπόγειο. Για το δικό μου σπίτι μας αντιστοιχεί μια θέση εξωτερική στη πιλοτή την οποία πληρώνω για να μπαινοβγαίνω όποτε θέλω. Το πρόβλημα μας είναι ότι πολλοί σταθμεύουν συχνά το αυτοκίνητο τους μπροστά η πάνω στο πεζοδρόμιο της εισόδου του γκαράζ με αποτέλεσμα σχεδόν καθημερινά να έχουμε φασαρίες και να μη μπορούμε είτε να μπούμε είτε να βγούμε. Κάποιος μου είπε ότι είναι παράνομες οι δυο είσοδοι και ένας άλλος ότι το πεζοδρόμιο είναι δημόσιο και μπορεί να βάζει όποτε θέλει το αμάξι του (!) Τι να κάνω; Έχω απελπιστεί κάθε φορά να συγχύζομαι.

Κατερίνα

Αγαπητή Κατερίνα,

Για όσους σταθμεύουν πάνω στο πεζοδρόμιο η απάντηση είναι απλή: απαγορεύεται η κατάληψη επιφάνειας πεζοδρομίου, εφ’ όσον παρεμποδίζεται η κυκλοφορία των πεζών ή και η είσοδος – έξοδος οχημάτων. Μπορείς να καλέσεις τα αρμόδια όργανα της Τροχαίας (είναι παράβαση του ΚΟΚ) και να επιβάλλον πρόστιμο 400 ευρώ για κατάληψη πεζοδρομίου.

Για το πόσες εισόδους πάρκινγκ έχει η πολυκατοικία: σύμφωνα με το νόμο οι Δήμοι έχουν την αρμοδιότητα να θεσπίζουν κανονιστικές διατάξεις για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας και τον προσδιορισμό και τη λειτουργία των χώρων στάθμευσης των οχημάτων. Πολλοί Δήμοι της χώρας έχουν θεσπίσει την λεγόμενη «άδεια τοποθέτησης πινακίδων εισόδου-εξόδου οχημάτων» (το γνωστό σήμα «Μην παρκάρετε»). Ειδικά στο Δήμο της Αθήνας, δεν κατάφερα να εντοπίσω σχετική κανονιστική πράξη. Ισχύουν βέβαια σε κάθε περίπτωση οι γενικοί πολεοδομικοί περιορισμοί και νόμιμες είναι μόνο οι είσοδοι-έξοδοι πάρκινγκ που εμφαίνονται στις κατόψεις που συνοδεύουν την άδεια δόμησης που εξέδωσε η αρμόδια Πολεοδομία.

_____________

2.

Καλησπέρα, θα ήθελα να ρωτήσω κατά πόσο έχει δικαίωμα ιδιωτικός security σε νυχτερινά μαγαζιά ή σε χώρους συναυλιών να ψάχνει την προσωπική μας τσάντα.
ευχαριστώ;

Frida

Αγαπητή Frida,

Για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών ασφαλείας (security) και τα γραφεία ιδιωτικών ερευνών (detective) υπάρχει ειδική νομοθεσία. Ο νόμος αυτός ορίζει ότι οι εταιρείες security και οι υπάλληλοί τους υποχρεούνται να μην θίγουν, κατά την άσκηση των δραστηριοτήτων τους, τα κάθε είδους συνταγματικώς κατοχυρωμένα δικαιώματα των πολιτών, τυχόν δε παράβαση αυτής της υποχρέωσης τιμωρείται αυτοτελώς με ποινή φυλάκισης μέχρι 3 ετών και χρηματική ποινή. Ένα το κρατούμενο.

Σχετικά με τον σωματικό έλεγχο: κατ’ αρχήν η έρευνα γενικά, ως ανακριτική πράξη, μπορεί να γίνει μόνον μετά από παραγγελία του Εισαγγελέα ή σε περίπτωση ύπαρξης κινδύνου από την αναβολή της έρευνας ή/και ύπαρξης αυτόφωρου κακουργήματος ή πλημμελήματος. Πάντοτε δε η έρευνα διενεργείται από τον ανακριτή ή τους κατά νόμο ανακριτικούς υπαλλήλους (κυριότατα αστυνομικοί, τελωνειακοί και άλλοι κρατικοί υπάλληλοι).

Η έρευνα εξ άλλου μπορεί να γίνει μεταξύ των άλλων και επί του σώματος του υπόπτου ή τρίτου προσώπου, στη σωματική δε έρευνα περιλαμβάνεται και η έρευνα της τσάντας σου.

Εκτός βεβαίως από την έρευνα, ως ανακριτική πράξη, υπάρχει και η λεγόμενη "προληπτική αστυνομική σωματική έρευνα». Η νομοθεσία παρέχει στις αστυνομικές αρχές εκτεταμένες εξουσίες ερευνών, αλλά το δικαίωμα για την διενέργεια των "προληπτικών σωματικών ερευνών" έχει επιφυλάξει ο νομοθέτης μόνον για τα όργανα της Ελληνικής Αστυνομίας. Παρ’ όλες τις νομικές αμφισβητήσεις για αυτόν τον θεσμό (τις οποίες και εγώ συμμερίζομαι και υιοθετώ), η δικαιοδοσία αυτή της αστυνομίας θεωρείται παγίως από τη νομολογία ότι είναι νόμιμη και εντός των πλαισίων του Συντάγματος.

Συμπερασματικά: οι υπάλληλοι των εταιρειών security δεν δικαιούνται να κάνουν έρευνες πολύ δε περισσότερο προληπτικές σωματικές έρευνες. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι είναι αυτό που δικαιούται να κάνει κάθε πολίτης: αν διαπιστώσουν ότι τελείται με οποιονδήποτε τρόπο αυτόφωρο κακούργημα ή πλημμέλημα (π.χ. δουν ότι οπλοφορείς), μπορούν να συλλάβουν το δράστη και να καλέσουν άμεσα την αστυνομική αρχή για να της τον παραδώσουν.

Μπορείς, λοιπόν, να αρνηθείς τον έλεγχο της τσάντας σου από τον security και να επιμείνεις να κληθεί η αστυνομία για να κάνει τον έλεγχο αυτόν. Στην περίπτωση που δεν δέχεσαι να ελεγχθείς από την εταιρεία security δεν μπορούν να σε αναγκάσουν, αλλά η εταιρεία διοργάνωσης της συναυλίας ή ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού διατηρεί το δικαίωμα να μην σου επιτρέψει την είσοδο (επιστρέφοντάς σου το αντίτιμο του εισιτηρίου).

_____________

3.

Σε καθημερινή βάση έξω από τη σχολή μου βρίσκονται άτομα τα όποια μοιράζουν διάφορα διαφημιστικά φυλλάδια. Οι φοιτητές τα παίρνουν, τα πετούν στον κάδο ή και κάτω στο δρόμο, με αποτέλεσμα να γεμίζει η είσοδος του ΤΕΙ με χαρτιά. Μπορεί να γίνει κάτι ώστε αυτοί που μοιράζουν τα φυλλάδια να μην ξαναέρθουν? Εκτός του ότι ρυπαίνουν το χώρο (έμμεσα) γίνονται και ενοχλητικοί καθώς πέφτουν πάνω σου για να σου δώσουν όλοι μαζί φυλλάδιο. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.!

Λίνα

Αγαπητή Λίνα,

Λυπάμαι που θα σε στενοχωρήσω αλλά αυτό που πρέπει να γίνει ώστε «να μην ξαναέρθουν» όπως λες, είναι να καταλυθεί το Σύνταγμα της χώρας. Κατ’ αρχήν τα διαφημιστικά φυλλάδια, όπως και κάθε διαφήμιση τόσο η εμπορική όσο και η μη εμπορική (πολιτική ή άλλη) εντάσσονται τόσο στην ελευθερία της έκφρασης και της γνώμης (άρθρο 14 παρ. 1 Συντάγματος) όσο και στην ελευθερία συμμετοχής στην κοινωνική, πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας (άρθρο 5 παρ. 1 Συντάγματος). Υπάρχουν βέβαια ρυθμίσεις που απαγορεύουν την παραπλανητική διαφήμιση ή θέτουν άλλους περιορισμούς στο περιεχόμενο του λόγου που περιλαμβάνει η διαφήμιση, όπως υπάρχουν νόμιμοι και θεμιτοί περιορισμοί του λόγου γενικά, π.χ. απαγόρευση απάτης (που γίνεται συνήθως με ψεύδη, ήτοι λόγια), απειλών, εξυβρίσεων, δυσφημήσεων κλπ. Αλλά αυτοί οι περιορισμοί επιβάλλονται μόνο δικαστικά και πάντοτε κατασταλτικά, ποτέ προληπτικά (δηλ. πρώτα μοιράζεται το φυλλάδιο κανονικά και μετά προσφεύγει στη δικαιοσύνη όποιος έχει κατά νόμο δικαιώματα τα οποία τυχόν θίγονται από το περιεχόμενο του φυλλαδίου).

Επίσης κανείς δεν ρυπαίνει το χώρο έμμεσα. Το χώρο τον ρυπαίνουν οι φοιτητές που πετούν τα φυλλάδια κάτω, όχι αυτοί που τους τα μοιράζουν.

Τέλος, εάν όντως «πέφτουν πάνω σου» για να σου μοιράσουν τα φυλλάδια θεωρητικώς υπάρχει η δυνατότητά να τους εγκαλέσεις για «έργω εξύβριση» (εξύβριση με έργα, έμπρακτη). Έργω εξύβριση θεωρείται και η απώθηση ή το ελαφρύ χτύπημα χωρίς πρόθεση σωματικής βλάβης υπό τον όρο όμως ότι υπάρχει ηθελημένη εκδήλωση καταφρόνησης από τον δράστη εις βάρος σου (πράγμα που δεν νομίζω να ισχύει).

_____________

4.

Αγαπητέ Χρήστο,
Συγχαρητήρια για τη στήλη. Πολύ ωραία ιδέα και πολύ καλογραμμένη. Έχω μεταπτυχιακό, δεν είμαι πλέον εγγεγραμμένη φοιτήτρια (έχω αποφοιτήσει) και αυτή τη στιγμή αναζητώ εργασία. Θέλω να μάθω πόσο αμείβεται η πρακτική άσκηση στην Ελλάδα και αν πρέπει να υπογράφεται εκ των προτέρων κάποια σύμβαση. Μου έχουν τύχει περιπτώσεις που μου λένε "έλα αύριο για δουλειά και βλέπουμε μετά για μισθό κλπ" και δεν πάω γιατί θεωρώ ότι πρέπει να υπογραφεί πριν μια σύμβαση που να ορίζει αμοιβή, ώρες και μέρες εργασίας. Καλά κάνω; Τι πρέπει να προσέξω; (Έχω γυρίσει πρόσφατα από το εξωτερικό και δεν ξέρω το σύστημα εδώ). Σε ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων!

Αλεξάνδρα

 

Αγαπητή Αλεξάνδρα,

Πρακτική άσκηση προβλέπεται από το νόμο: υποχρεωτικά για τους φοιτητές των ΤΕΙ κατά την διάρκεια των σπουδών τους, για τους μαθητές των σχολείων τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης (ΕΠΑΛ, ΤΕΛ κλπ), για τους μαθητές των επαγγελματικών σχολών μαθητείας του ΟΑΕΔ και προαιρετικά για τους αποφοίτους ΙΕΚ.

Επίσης για συγκεκριμένα επαγγέλματα προβλέπεται κάποιου είδους πρακτική εξάσκηση του επαγγέλματος (είτε στο πλαίσιο των σπουδών είτε μετά) πριν από την χορήγηση άδειας άσκησης επαγγέλματος, όπως για τους γιατρούς, φαρμακοποιούς ή δικηγόρους.

Σε όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις υπάρχει (ή πρέπει να υπάρχει) σύμβαση εργασίας και στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχουν και ρυθμίσεις για ελάχιστη νόμιμη αμοιβή.

Κατά τα λοιπά, γενικά στον ιδιωτικό τομέα δεν υπάρχει «πρόσληψη για πρακτική άσκηση». Το μόνο που υπάρχει είναι η λεγόμενη «απασχόληση δοκιμαστικής περιόδου» αλλά αυτό σημαίνει μόνο ένα πράγμα: για τους πρώτους 12 μήνες από την ημέρα πρόσληψης ο εργοδότης μπορεί να σε απολύσει χωρίς προειδοποίηση και χωρίς αποζημίωση απόλυσης. Όλα τα υπόλοιπα (μισθός, ασφάλιση, ώρες και μέρες εργασίας) ισχύουν κανονικά.

Πριν υπογράψεις οποιαδήποτε σύμβαση θα σου πρότεινα να συμβουλευθείς κάποιο συνάδελφο.

_____________

Ρωτήστε κι εσείς τον Χρήστο Γραμματίδη στο City Legal, για τα νομικά ζητήματα που σας απασχολούν, συμπληρώνοντας την φόρμα δεξιά (αν δεν τη βλέπετε κάντε κλικ εδώ).

Παρακαλούμε, μία ερώτηση κάθε φορά.