Μενάνδρου 1..
'Ενας φίλος βρήκε σπίτι στον ίδιο χώρο όπου φτιάχνονταν οι περούκες του Εθνικού Θεάτρου
Φωτ. Σπύρος Στάβερης
[2006]
Γιώργος Σκένδρος
Περουκιέρης - μακιγιέρ του Εθνικού Θεάτρου
"Ούτε δέκα, ούτε είκοσι. Τριάντα πέντε χρόνια μετρά στο θέατρο ο κύριος Γιώργος. Στην αρχή δούλευε ως τεχνικός σκηνής. "Τότε τα χρόνια ήταν δύσκολα, για να ζήσεις έπρεπε να κάνεις ό, τι βρεις. Κατόπιν πήγα επί δυόμισι χρόνια στη Ρώμη, όπου σπούδασα την τέχνη". Θυμάται το τρακ που ένιωθε όταν έπρεπε να μακιγιάρει και να φορέσει τις περούκες στα ιερά τέρατα: "Αλέξης Μινωτής, Κατίνα Παξινού, Μαίρη Αρώνη, Τάκης Χορν, Βάσω Μανωλίδου, Βέρα Ζαβιτσιάνου, Αντιγόνη Βαλάκου... Τι να σας πω! Ακόμη και τώρα που έρχομαι σε επαφή με τον Νίκο Κούρκουλο, την 'Αννα Συνοδινού και άλλους, μόνο που τους αντικρίζω νιώθω δέος". Με ποιούς καλλιτέχνες ήρθε πιο κοντά; "Από ενδυματολόγους, με τον Διονύση Φωτόπουλο και τον Γιώργο Πάτσα. Από ηθοποιούς, με τον Αλέξη Μινωτή. Μου άνοιγε την καρδούλα του και, αν δεν τον καληνύχτιζα, στενοχωριόταν. 'Ηταν πολύ ευαίσθητος άνθρωπος και αγαπούσε όλους όσους έβλεπε να εργάζονται πολύ. Μερικοί τον θεωρούσαν σκληρό. Σκληρός γινόταν επειδή ήθελε πάντα το τέλειο". Ποτέ δεν τον πείραξε το γεγονός ότι ο ίδιος δεν πήρε το χειροκρότημα που παίρνουν οι ηθοποιοί στη σκηνή; "'Οταν ακούς μπράβο από έναν Μινωτή, από μια Παξινού, τι να το κάνεις το χειροκρότημα; Η αλήθεια είναι πως οι μεγάλες, οι πραγματικά δημιουργικές εποχές έχουν φύγει και μερικές φορές αναρωτιέμαι τι κάνω εγώ εδώ πέρα; 'Ομως και να ήθελα να φύγω, δεν με αφήνει ο διευθυντής μας, ο κύριος Κούρκουλος: "'Ολοι θα συνταξιοδοτηθούν, εσύ όμως όχι", μου λέει".
Πέτρος Μπιρμπίλης
ΒΗΜΑgazino, 12.06.2006
[2018]
Πριν λίγες μέρες στο πίσω μπαλκόνι, όπου η θέα παραμένει ίδια.