Προχθές, την Πέμπτη, πήγα στο live των Iceage στη Θεσσαλονίκη.
Απ' ότι φάνηκε έφτασα πραγματικά νωρίς, οπότε είχα την ευκαιρία να πω δυο - τρίαπραγματάκια με τη μπάντα πριν αρχίσει το live- για να συνειδητοποιήσω αργότερα ότι σχεδόν τίποτα από αυτά δεν είχε και πολύ σχέση με τη μουσική.
Τελοσπάντων, αφού οι ευγενικοί και γλυκύτατοι Dan (τύμπανα) και Yakob (μπάσο - 20 χρονώ) περιμένανε να βρω στυλό και χαρτί, ξεκινήσαμε.
Τι σας έκανε μεγαλύτερη εντύπωση στην Ελλάδα;
Τα φυτά! Το κέντρο στην Αθήνα έχει πολύ πράσινο.
Μου κάνεις πλάκα, έτσι;
Όχι, όχι, μας έκανε μεγάλη εντύπωση: Όλα τα μπαλκόνια στην Αθήνα, αλλά κι εδώ όσο είδαμε, είναι γεμάτα ασφυκτικά με θάμνους και γλάστρες! Δεν είναι κάτι που βλέπουμε συχνά γενικά.
Α,Τα μπαλκόνια μπορεί.
Μάλλον επειδή δεν έχουμε και πολύ πράσινο στις πόλεις μας γενικά.
- Εμένα μου έκανε εντύπωση και η πολλή αστυνομία στο κέντρο. Ξέρεις, κρατούσαν μεγάλες ασπίδες και τέτοια. Μετά μας είπαν ότι έγινε πρόσφατα μία δολοφονία ενός μουσικού από ακροδεξιούς. Μπορεί γι' αυτό να ήταν.
Και τι περιμένατε να δείτε, γενικά, στην Ελλάδα. Τι εικόνα είχατε πριν φτάσετε;
Ακούμε για τη χώρα σας ότι τα πράγματα είναι αρκετά fucked up, αλλά αυτό είναι και ότι ακούς από τα media μόνο.
Εγώ περίμενα να δω και πολλή όμορφη αρχιτεκτονική. Παλιά εντυπωσιακά κτίρια, τέτοια πράγματα.
Και, τα είδες;
Ναι! Είναι πολύ όμορφα εδώ, μας φαίνεται υπέροχα.
Εμένα η Αθήνα μου θύμισε λίγο και την Βαρκελώνη..
Σε τι;
Μάλλον τα πολλά γκραφίτι στο κέντρο. Γενικά, μου θύμισε αρκετά την Ισπανία η Ελλάδα όσο πρόλαβα να τη δω.
Από την Κοπεγχάγη είστε, έτσι;
Ναι. Η Κοπεγχάγη είναι μια πανάκριβη πόλη, ακόμα και για εμάς που είμαστε από εκεί..
Στην Θεσσαλονίκη προλάβατε να δείτε τίποτα;
Μπα, όχι και τόσο. Είμαστε εδώ μόνο κάποιες ώρες. Ήρθαμε με τρένο από την Αθήνα, και ήταν πολύ ωραία η διαδρομή.
Το μόνο που κάναμε στη Θεσσαλονίκη μέχρι τώρα ήταν που φάγαμε ένα hot dog εδώ πιο δίπλα.
Καλό ήταν;
Τέλειο. Αλλά θα θέλαμε να δοκιμάσουμε κάτι πιο αντιπροσωπευτικό της ελληνικής κουζίνας.
Πώς και δεν φάγατε σουβλάκι;
Α! Το φάγαμε στην Αθήνα αυτό. Αυτό δεν είναι με κάτι κομμένα κομμάτια κρέας μέσα σε ένα ψωμάκι;
Ναι
Πολύ ωραίο..
Τα περιβόητα μαχαίρια με το λογότυπο σας τα φέρατε;
Α, όχι. Δεν μπορούμε να μεταφέρουμε μαχαίρια σε όλη την Ευρώπη..
Σωστά
Αυτό ήταν ένα one time thing. Δεν ξαναβγάλαμε.. Να φανταστείς ούτε καν εγώ έχω.
Ποιο ήταν το χειρότερο live μέχρι τώρα;
Δεν ξέρουμε, όλα καλά είναι. Είναι και άπειρα. Δεν μπορούμε πια να ξεχωρίσουμε.
Είχαμε όμως μερικά ευτράπελα..
Όπως;
Στο Leeds στην Αγγλία, είχαμε από λάθος συνεννόηση ξεμείνει σε ένα σπίτι που έμενε άπειρος κόσμος, και ένα φίδι, και βρωμοκοπούσε! Ό,τι να ναι..
Τι φίδι; Κατοικίδιο;
Ναι, αλλά γυρνούσε και μέσα στο σπίτι, γενικά - ω θεέ μου- ήταν απαίσια εμπειρία (γέλια)
Χάσαμε τρία live εκείνες τις μέρες. Και εκείνη η βρώμα..
Παιδιά ευχαριστώ, να μην σας ενοχλώ άλλο.
- Δεν ενοχλείς καθόλου, εμείς ευχαριστούμε.
Αλήθεια, τι είναι αυτό που πίνετε τόση ώρα;
Ένα fancy κοκτέιλ, δεν ξέρουμε. Από το μαγαζί μας το δώσανε.
Cheers!
Ποιοί είναι οι Iceage;
Οι Iceage είναι ένα punk συγκρότημα από τη Κοπεγχάγη. Ξεκίνησαν να παίζουν το 2008. Ήταν όλοι γύρω στα 17.
Το 2011 βγάζουν τον πρώτο τους δίσκο, το New Brigade το οποίο λαμβάνει πολύ θετικές κριτικές.
Θεωρήθηκε ένας από τους καλυτέρους δίσκους εκείνης της χρονιάς (pitchfork, Vice) και τράβηξε τα βλέμματα πολλών underground δισκογραφικών εταιριών.
Μία από αυτές ήταν και η περιβόητη Matador Records (Pavement, Guitar Wolf, Guided By Voices, Interpol, Mogwai, Queens Of The Stone Age, Fucked Up, Cat Power κτλ..) με την οποία κυκλοφορούν, τελικά, τον δεύτερο δίσκο τους, You're Nothing.
Απ' ότι φαίνεται, αυτό που εντυπωσιάζει τους φανς και τους κριτικούς μέχρι στιγμής είναι το γεγονός ότι η μουσική τους χαρακτηρίζεται από τα κλασσικά song structures της punk , συνδυάζοντας στοιχεία από post punk, ημι-ακατανόητους σε κάποια σημεία στίχους, και μία ιδέα από industrial που δίνουν μια κάπως goth διάσταση στο τελικό αποτέλεσμα.
Τα χαρακτηριστικά φωνητικά του Elias Rønnenfelt, και οι γεμάτες decay κιθάρες τους κάνουν πολλούς να νοσταλγούν παλιές καλές Joy Division εποχές, στο λίγο πιο επιθετικό τους.
Το Live
Στην αρχή παίξανε οι έλληνες Ruined Families.
Δεν τους ήξερα.
Είναι, λέει, τρία χρόνια μπάντα. Αθηναίοι.
Μόλις βγάλανε και το LP "Blank Language"
Παίξανε λίγο.
Μου άρεσαν. Πολύ δυνατοί.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε έγραψε γι' αυτούς και το ιστορικό αμερικάνικο punk fanzine MAXIMUM ROCKNROLL
Οι Iceage βγήκανε στις 12 ακριβώς.
Παίξανε 30 λεπτά, και ήταν ο πιο ανακουφιστικός θόρυβος που έχω ακούσει τελευταία.
Ο τραγουδιστής τα έδωσε όλα.
Πολύς ιδρώτας, ένταση, και κοπάνημα.
Μου θύμισαν και λίγο τους Birthday Party.
Όχι ότι υπήρχε περίπτωση να έχω δει live τους Birthday Party. Για τον ήχο λέω.
Ήταν υπέροχα.
Από εκείνα τα live που βουίζεις ολόκληρος, αλλά το ευχαριστιέσαι.
Όμως, τώρα, θέλω να πω και κάτι άλλο για το live:
Ήταν κάπως αμήχανα.
Ο κόσμος ελάχιστος. Εννοώ πραγματικά ελάχιστος.
Ο χώρος του live ήταν άδειος, την ίδια στιγμή που το μπαρ του πάνω ορόφου ήταν φίσκα.
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό το αμήχανο της υπόθεσης.
Είναι και το άλλο: Ξέρετε, αυτό το συνήθειο "σταυρώνω τα χέρια- κάθομαι ακούνητος- σαν να παρακολουθώ κάποιο θέατρο - ή μία performance"
Πώς είναι άμα έχετε δει στο YouTube κανένα άλλο live των Iceage;
Καμία σχέση.
Τελοσπάντων.