Από την χτεσινή Ελευθεροτυπία
Ο χρυσαυγίτης βουλευτής Χρήστος Παππάς, πρωταγωνιστής των γεγονότων έξω από το θέατρο «Χυτήριο» που οδήγησαν στη ματαίωση του «Corpus Christi» -ο ίδιος που ανακουφίστηκε πρόσφατα μπροστά στην τζαμαρία του Mega, ας το επισημάνουμε-, του έχει υποβάλει μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση, επειδή σε εν θερμώ συνέντευξή του στη «LiFO» ο Τατσόπουλος τον χαρακτήρισε «νταβατζή».
Εν αναμονή της εκδίκασης και της αγωγής, με την οποία του ζητά 100.000 ευρώ αποζημίωση, ο συγγραφέας των «Ανηλίκων» και της «Καρδιάς του κτήνους» θυμίζει πως «νταβατζής στα τουρκικά σημαίνει προστάτης» και πως ο ίδιος χαρακτηρισμός έχει εκτοξευτεί, προς άλλους στόχους βεβαίως, κι από τα χείλη του Κώστα Καραμανλή.
ΒΙΝΤΕΟ: Τι λέει για τη συνέντευξη στο LIFO.gr και την αγωγή του Παππά της Χ.Α. εναντίον του
======
Αποσπάσματα από την υπόλοιπη συνέντευξη:
- Η Βουλή μοιάζει με μασονική στοά, είχε δηλώσει παλαιότερα στην «Ε» ο Περικλής Κοροβέσης, φρέσκος βουλευτής τότε κι εκείνος. Συμφωνείτε;
«Η δυνατότητα που έχεις να συναντάς στη Βουλή οποιονδήποτε από τους πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής σού προσφέρει μια αίσθηση οικειότητας, αλλά είναι ψευδής. Δεν γίνεσαι φίλος με κάποιον επειδή του απευθύνεσαι στον ενικό. Δεν είναι όμως κι απίθανο να ταιριάζει η ιδιοσυγκρασία σου με την ιδιοσυγκρασία κάποιων πολιτικών σου αντιπάλων. Τους χρυσαυγίτες τούς εξαιρώ. Πέρα από το ναζιστικό τους κόλλημα, είναι πάντα στην τσίτα, έχουν την ψυχολογία μπόντιγκαρντ, κινούνται με τη λογική του λόχου, ούτε "γεια" δεν λένε... Ως προς το οικονομικό, οπωσδήποτε η Βουλή είναι προνομιούχος χώρος σε σχέση με την καταστροφή που έπληξε την κοινωνία, μολονότι η βουλευτική αποζημίωση έχει κουτσουρευτεί. Εμείς στον ΣΥΡΙΖΑ δίνουμε ένα 20% για τα ταμεία κοινωνικής αλληλεγγύης κι άλλο ένα 20% για την ίδια την παράταξη. Παρ' όλα αυτά, δεν πρέπει να γκρινιάζω».
- Με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, έναν εκ των πρωταγωνιστών του [βιβλίου σας] «Τιμής ένεκεν», όπου διακωμωδούσατε και το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, πώς τα πάτε;
«Δεν είχαμε έως τώρα κανένα τετ α τετ. Δεν νομίζω πως τον απασχολώ. Εχει πολλά ζέοντα προβλήματα. Γενικά, δεν τον απασχολεί τι κάνουν οι άλλοι, το μόνο που αναρωτιέται είναι τι γνώμη έχουν οι άλλοι γι' αυτόν. Φοβερός νάρκισσος!».
- Μήπως αναζητούσατε και μια πολιτική ασπίδα απέναντι στις κατηγορίες που δεχτήκατε ως «εθνομηδενιστής», παρουσιάζοντας την αμφιλεγόμενη σειρά «1821» του ΣΚΑΪ;
«Αν έψαχνα για πολιτική ασπίδα, θα έπρεπε να πάω στη ΔΗΜΑΡ. Οταν τηλεφώνησα στη Δούρου, που την είχα γνωρίσει στα τηλεοπτικά πάνελ, για να εκδηλώσω ενδιαφέρον, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πολύ πιο χαμηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις απ' ό,τι η ΔΗΜΑΡ. Εκείνη ήταν τότε η κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Η ριζοσπαστικότητα του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, είναι πιο κοντά σ' εμένα και τις ιδέες μου. Σίγουρα νιώθω μεγαλύτερη ασφάλεια τώρα - με το "1821" είχα φοβηθεί. Δέχομαι ακόμα απειλές, αλλά όποιος μου επιτίθεται πλέον ξέρει πως ανοίγει λογαριασμούς και με το κόμμα μου... Επειδή βέβαια δεν θα είμαι για πάντα βουλευτής, η ανασφάλεια μπορεί να ξανάρθει. Το μεγαλύτερο προνόμιο που έχω εισπράξει μέχρι στιγμής είναι το προνόμιο της εμπειρίας. Βρίσκομαι κάπου όπου μέχρι πρότινος δεν είχα πρόσβαση».
- Πιστεύετε πραγματικά ότι είναι σε θέση ο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει;
«Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα δεν υπάρχει παράταξη εμβολιασμένη απέναντι στην ανικανότητα, όπως δεν υπάρχει και παράταξη ικανή ν' αποκτήσει το απαιτούμενο 37% για να κυβερνήσει με αυτοδυναμία. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε αυτοδυναμία, δεν θα έκανε τους ίδιους συμβιβασμούς. Ομως η αυτοδυναμία είναι τελειωμένη υπόθεση, δεν γίνεται πια κυβέρνηση χωρίς το πρώτο κόμμα. Το ζητούμενο είναι η ευρύτερη δυνατή συνεργασία, αυτό πιστεύω ότι είναι το καλύτερο για τη χώρα μας. Το Μνημόνιο δεν το υπερασπίζονται πια ούτε οι φανατικότεροι αλλοτινοί υπερασπιστές του. Ακόμη και η πατριωτική Δεξιά χωράει σ' ένα μελλοντικό κυβερνητικό σχήμα. Ολοι χωράνε, εκτός από τη Χρυσή Αυγή».
- Εσείς, τι λέτε, αποκτήσατε περισσότερους επικριτές από τον περασμένο Μάιο;
«Εχω νιώσει πολύ έντονα αυτό που είχε πει κάποτε ο Βασίλης Βασιλικός: όταν παντρεύεσαι, παντρεύεσαι και τους συγγενείς της γυναίκας σου. Με τον ίδιο τρόπο πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο όσοι σε αποστρέφονται επειδή είσαι με το άλφα ή το βήτα κόμμα. Μπαίνεις στο επίκεντρο μιας βιομηχανίας παραγωγής αστικών μύθων, όπου όλοι καιροφυλακτούν για την επόμενη γκάφα σου. Τον πιο γνωστό συγγραφέα ούτε 200.000 άνθρωποι δεν τον έχουν υπ' όψιν τους, για να μην πούμε πόσοι τον έχουν διαβάσει. Υπάρχουν ταυτόχρονα άλλα δέκα εκατομμύρια που δεν τον έχουν καν ακουστά και οι οποίοι έχουν στη διαβολή τα πιο ευήκοα ώτα. Μ' αυτούς έρχεσαι αντιμέτωπος όταν μπαίνεις στην πολιτική. Είναι σαν τα τροχαία - μπορεί να γλιτώσεις ενώ φταις απόλυτα, μπορεί να πεθάνεις χωρίς να έχεις φταίξει. Στην πολιτική, ο ξαφνικός θάνατος μπορεί να έρθει ανά πάσα στιγμή. Ειδικά κάποιος χωρίς πολιτικό μπακγκράουντ, όπως εγώ, κινδυνεύει ακόμη περισσότερο».
- Προσφέρεται η πολιτική ζωή ως υλικό μυθοπλασίας;
«Ναι, αρκεί να την αποδεσμεύσεις από την επικαιρότητα. Αν δεις τις συνέπειές της μακροπρόθεσμα, έχεις έτοιμο υλικό. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου κρατάω σημειώσεις για ένα μελλοντικό non-fiction, σαν την "Καλοσύνη των ξένων", βασισμένο σ' αυτή την εμπειρία. Προηγείται όμως το "Γκαγκάριν". Μ' έχει προπληρώσει το "Οξύ" για να του το δώσω. Το ότι βγήκα βουλευτής έδωσε φιλί ζωής σ' αυτό το βιβλίο. Διαφορετικά δεν θα είχα χρήματα για να το τελειώσω».
+ Η περίφημη συνέντευξη:
Συνέντευξη Tατσόπουλου στο LiFO.gr: "Δεν νομιμοποιώ κανένα νταβατζή"