Μετάφραση: Θανάσης Χαραμής/LIFO
Όταν 21 χρόνια πριν άκουσα για πρώτη φορά τη Mia Farrow να με κατηγορεί για κακοποίηση παιδιών βρήκα την ιδέα τόσο γελοία που δεν τη έδωσα άλλη σημασία.
Εμπλεκόμασταν σε έναν εξαιρετικά εκρηκτικό χωρισμό που είχε προκαλέσει μεγάλη εχθρότητα μεταξύ μας, ενώ η μάχη για την επιμέλεια των παιδιών γινόταν όλο και πιο μεγάλη. Η εμπάθεια και η εξυπηρέτηση προσωπικών της συμφερόντων μου φαίνονταν τόσο προφανής που δεν μπήκα καν στο κόπο να προσλάβω δικηγόρο για να με υπερασπιστεί. Ο νομικός μου σύμβουλος επί των επαγγελματικών ζητημάτων, μου τόνισε τότε πως θα χρειαστώ δικηγόρο μιας και οι κατηγορίες της θα έφταναν στην Αστυνομία.
Αφελώς σκεπτόμενος, πίστεψα πως οι κατηγορίες θα απορρίπτονταν αμέσως γιατί αφενός η Dylan δεν είχε κακοποιηθεί και αφετέρου κάθε λογικός άνθρωπος θα αντιλαμβάνονταν πως όλα ήταν μια σκευωρία. Πίστευα πως η κοινή λογική θα επικρατήσει. Ήμουν άλλωστε ένας 56χρονος άντρας που ποτέ πριν (αλλά ούτε και μετά!) δεν είχα κατηγορηθεί για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών. Ήμουν ήδη 12 χρόνια σύντροφος της Mia και ποτέ ως τότε δεν μου είχε κάνει κάποια υπόδειξη για το παραμικρό παράπτωμα. Το να με κατηγορεί πως εκείνο το απόγευμα που επισκέφτηκα το σπίτι στο Κονέκτικατ για να βρεθώ για λίγες ώρες με τα παιδιά, παρουσία δεκάδων ακόμη ανθρώπων, στην έδρα του αντιπάλου μου και ενώ ήμουν στις αρχές μια ευτυχισμένης σχέσης με τη γυναίκα που αργότερα θα παντρευόμουν και πως εκείνη τη δεδομένη στιγμή θα αποφάσιζα να ξεκινήσω μια νέα καριέρα σαν παιδεραστής έμοιαζε ακόμη και για τον πιο δύσπιστο νου, απίθανο. Ο παραλογισμός ενός τέτοιου σεναρίου μου έμοιαζε νομικά απορριπτέος.
Η Mia επέμεινε ότι είχα κακοποιήσει την Dylan και την πήγε αμέσως σε έναν γιατρό προκειμένου να εξεταστεί. Η Dylan είπε στον γιατρό ότι δεν είχε κακοποιηθεί. Αμέσως μετά η Μia την πήρε μαζί της για να πάνε για παγωτό και όταν επέστρεψαν η Dylan αναθεώρησε την ιστορία.
Η Αστυνομία ξεκίνησε την έρευνά της για να απαγγείλει ένα ενδεχόμενο κατηγορητήριο που όμως κρέμονταν σε λεπτές ισορροπίες. Πέρασα πρόθυμα και επιτυχώς από τον ανιχνευτή ψεύδους μιας και δεν είχα τίποτα να κρύψω. Ζήτησα να κάνει το ίδιο και η Mia αλλά αρνήθηκε. [Την περασμένη εβδομάδα, η Stacey Nelkin απεκάλυψε πως η Μia την είχε προσεγγίσει και της ζήτησε να πει ψέμματα πως όταν έβγαινε μαζί μου ήταν ανήλικη, κάτι που φυσικά δεν ίσχυε. Φυσικά η Stacey δεν το έκανε και αυτή την άγνωστη πτυχή την αναφέρω για να δείξω με τι είδους άνθρωπο είχα να κάνω και γιατί η Mia δεν ήθελε να περάσει από τον ανιχνευτή ψεύδους.]
Εν τω μεταξύ η αστυνομία του Κονέκτικατ στράφηκε για βοήθεια στην ειδική μονάδα έρευνας για τέτοιες περιπτώσεις, του Yale-New Haven Hospital. Η ομάδα αυτή ενήργησε αμερόληπτα κάνοντας μια σχολαστική και πολύμηνη έρευνα και συνεντέυξεις με όλους τους εμπλεκόμενους ώστε να συμβάλει στην απόφαση για το αν θα ασκηθεί ποινική δίωξη. Το τελικό τους πόρισμα το καταθέτω ως έχει εδώ:
"Κατά τη γνώμη των εμπειρογνωμόνων μας η Dylan δεν έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά από τον κ. Allen. Επιπλέον θεωρούμε ότι οι δηλώσεις της στη βιντεοταινία και εκείνες κατά τη διάρκεια της αξιολόγησής μας δεν αναφέρονται σε πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν στις 4 Αυγούστου του 1992... Η γνωμάτευση αυτή προέρχεται από τρεις υποθέσεις που έπρεπε να λάβουμε υπόψιν μας βάσει της αρχικής ιστορίας. Πρώτον, o ισχυρισμός της ήταν αληθινός και ο κ. Αllen την είχε κακοποιήσει σεξουαλικά. Δεύτερον, οι δηλώσεις ήταν ψευδείς και προήλθαν από ένα συναισθηματικά ευάλωτο παιδί που εγκλωβίστηκε σε ένα διαταραγμένο οικογενειακό περιβάλλον και που αντιδρούσε με αυτό το τρόπο στο στρες που της είχε προκληθεί. Τρίτον, η Dylan είχε επηρεαστεί και καθοδηγηθεί από τη μητέρα της ώστε να τα προχωρήσει σε αυτή την ιστορία. Μπορούμε μεν να συμπεράνουμε ότι η Dylan δεν έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά αλλά δεν μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε πως η δεύτερη ή η τρίτη διατύπωση της ιστορίας έχουν αληθινά γεγονότα. Πιστεύουμε πως ο ισχυρισμός της σεξουαλικής κακοποίησης είναι μάλλον αποτέλεσμα των δύο τελευταίων εκδοχών."
Θα μπορούσε κάτι να είναι πιο σαφές από αυτό; 'Ο κ. Allen δεν είχε κακοποιήσει την Dylan. To πιθανότερο ήταν πως μια στρεσαρισμένη επτάχρονη είχε καθοδηγηθεί από την Mia να τα ισχυριστεί όλα αυτά.' Αυτό το συμπέρασμα απογοήτευσε πολλούς. Ο εισαγγελέας έμοιαζε ανυπόμονος για τη δίωξη μίας υπόθεσης που αφορούσε διασημότητα και ο δικαστής Elliott Wilk, που ήταν υπεύθυνος για την επιμέλεια, έγραψε μια πολύ ανεύθυνη γνώμη λέγοντας ότι όσον αφορά την παρενόχληση, "πιθανότατα δεν θα μάθουμε ποτέ τι συνέβη."
Και όμως ξέραμε μιας και ήταν ευδιάκριτο και δεν χωρούσε αμφισβήτηση πως καμία κακοποίηση δεν είχε συμβεί. Ο Elliott Wilk ήταν πάντα σκληρός μαζί μου και δεν ενέκρινε την σχέση μου με την εικοσάχρονη υιοθετημένη κόρη της Mia, Soon-Yi. Mε φαντάζονταν σαν ένα ηλικιωμένο άντρα που εκμεταλλεύονταν μια πολύ νεαρότερη γυναίκα, κάτι που εξόργιζε την Mia η οποία το έβρισκε ανάρμοστο, παρ'όλο που η ίδια όταν ήταν μόλις 19 ετών είχε σχέση με τον πολύ μεγαλύτερο της πενηντάρη Φρανκ Σινάτρα. Την ίδια άποψη συμμερίστηκε και η κοινή γνώμη η οποίο απογοητεύτηκε με τη σχέση μου, παρόλο που τα συναισθήματα μας έδειχναν ειλικρινή και που εδώ και 16 χρόνια είμαστε παντρεμένοι με δυο μεγάλα παιδιά τα οποία έχουμε υιοθετήσει. (Επί τη ευκαιρία θέλω να προσθέσω πως παρά όσα ακούγονται στο μιντιακό τσίρκο και οι δύο περάσαμε από σχολαστική έρευνα ώστε να υιοθετήσουμε τα δύο μας παιδιά τα οποία μας δόθηκαν με όλες τις ευλογίες των ιδρυμάτων που μας βρήκαν απολύτως κατάλληλους.)
Η Mia κέρδισε την επιμέλεια των παιδιών και οι δρόμοι μας μετά χωρίστηκαν.
Ήμουν πληγωμένος. Ο Μoses ήταν θυμωμένος μαζί μου. O Ronan τον οποίο δεν είχα γνωρίσει καλά επειδή η Mia ποτέ δεν μου επέτρεψε να βρεθώ κοντά του από τη στιγμή που γεννήθηκε και η Dylan, την οποίο λάτρευα και για την οποία η Mia όταν εξοργισμένη πήρε τηλέφωνο την αδερφή μου είπε: "Moυ πήρε την κόρη μου και τώρα θα πάρω την δική του".
Δεν μπόρεσα να την ξαναδώ και να της μιλήσω ποτέ από τότε όσο και αν προσπάθησα. Αισθάνθηκα ενοχές που η σχέση μου με την Soon-Yi την είχε μετατρέψει σε πιόνι που σκοπό είχε την εκδίκηση. Κάναμε πολλές προσπάθειες να την προσεγγίσουμε αλλά η Μia τις μπλόκαρε πάντα και αγνοούσε την αγάπη μας και το μαρτύριο στο οποίο είχε υποβάλλει την κόρη μας για να κατευνάσει την εκδικητικότητά της.
Σας παραθέτω τα λεγόμενα του τότε δεκατετράχρονου Moses: "H μητέρα μου με τροφοδοτούσε συνεχώς με μίσος προς τον πατέρα μου που είχε διαλύσει την οικογένειά μας και είχε κακοποιήσει την αδερφή μου" Ο Moses τώρα είναι 36 ετών και επαγγελματίας οικογενειακός σύμβουλος και θεραπευτής. Δηλώνει: "Φυσικά ο Woody δεν κακοποίησε ποτέ την αδελφή μου. Η Dylan τον αγαπούσε και περίμενε τις επισκέψεις του με ανυπομονησία. Ποτέ δεν κρύφτηκε έως τη στιγμή που η μητέρα μου κατάφερε να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα μίσους και φόβου προς αυτόν." Αυτή ήταν και είναι η σταθερή μαρτυρία του από τότε.
Εδώ θα πρέπει να κάνω μια σύντομη αναφορά σχετικά με τα όσα η Mia αφήνει να αιωρούνται για το αν πατέρας του Ronan είμαι εγώ η ο Φρανκ Σινάτρα. Με δεδομένο ότι τα μπλε μάτια και τα χαρακτηριστικά του θυμίζουν όντως τον Σινάτρα αυτό μας δείχνει τι; Ότι η Mia κατά τη διάρκεια του δικαστικού αγώνα για την κηδεμονία τον παρουσίαζε ψευδώς σαν γιο μας. Ότι ακόμη κι αν δεν είναι γιος του Σινάτρα, η Μία παραδέχεται πως όσο ήμασταν μαζί διατηρούσε επαφές μαζί του [επιπλέον ο Σινάτρα τότε ήταν παντρεμένος με άλλη γυναίκα]. Είναι επίσης περιττό να αναφερθώ όλα τα χρήματα που έχω δώσει για τη διατροφή. Πλήρωνα τόσα χρόνια για τον γιο του Φρανκ Σινάτρα; Και πάλι, θέλω να επιστήσω την προσοχή στην ακεραιότητα και την τιμιότητα της Μία που διεξάγει τη ζωή της με αυτόν τον τρόπο.
21 χρόνια μετά η Dylan επανέρχεται με τους ίδιους ισχυρισμούς που τότε το οι εμπειρογνώμονες του Yale είχαν ερευνήσει και διαψεύσει. Σε αυτούς έχουν ως δια μαγείας συμπληρωθεί και καινούργια στοιχεία μετά από 21 χρόνια αποξένωσης.
Δεν αμφιβάλλω πως η Dylan πιστεύει πως έχει κακοποιηθεί, αλλά αν από την ηλικία των 7 ετών ένα ευάλωτο παιδί διδάσκεται από μια ισχυρή μητέρα να μισεί τον πατέρα της που είναι ένα τέρας που την κακοποιούσε, ενδέχεται μετά από τόσα χρόνια κατήχησης η εικόνα που η Mia ήθελε να περάσει για μένα να έχει ριζώσει στο μυαλό της. Είναι άξιο επισήμανσης το πως οι άνθρωποι του Yale είχαν συμπεράνει αυτή τη μέθοδο ως πιθανή τόσα χρόνια πριν.
Ακόμη και η επιλογή της τοποθεσίας που υποτίθεται πως έλαβε χώρα η κακοποίηση κρύβει ενδιαφέρον σαν εύρημα. Η Mia επέλεξε την μικρή σοφίτα του σπιτιού που ήταν πραγματικά πολύ στενή και που οριακά χωρούσε έναν άνθρωπο τη στιγμή που εγώ όντας υπερβολικά (και κλινικά) κλειστοφοβικός δεν θα τολμούσα ποτέ να επισκεφτώ. Τις δυο μοναδικές φορές που χρειάστηκε να βρεθώ εκεί για κάποια δουλειά, δεν παρέμεινα παρά μόνο για λίγο και κοιτούσα να φύγω από εκεί όσο πιο γρήγορα γινόταν. Φαίνεται πως το σημείο το εμπνεύστηκε από το τραγούδι της Dory Previn "With My Daddy in the Attic." Ενα τραγούδι το οποίο ήταν στον ίδιο δίσκο με εκείνο που η Previn είχε αφιερώσει στην Mia που της είχε κλέψει τον σύζυγό της, τον πολύ μεγαλύτερο απ' την Μία André. [Το τραγούδι λεγόταν "Beware of Young Girls".]
Θα πρέπει κανείς να αναρωτηθεί αν η ίδια η Dylan έγραψε την επιστολή ή αν ήταν ακόμη μια καθοδηγούμενη από την μητέρα της πράξη. Αναρωτιέμαι αν αυτή η επιστολή ευνοεί κάπου την Dylan ή ήταν απλά η συνέχεια στην άθλια ατζέντα της μητέρας της. H προσπάθεια που έγινε μέσω της επιστολής να αναμιχθούν και να σπιλωθούν επαγγελματικά κινηματογραφικοί αστέρες είναι επίσης κάτι που μάλλον η Mia και όχι η Dylan θα σκεφτόταν κανονικά.
Αν η Dylan ήθελε να κάνει μια εξομολόγηση το είχε κάνει μήνες πριν στο Vanity Fair. Οπότε, γιατί πάλι; Γιατί τώρα;
Παραθέτω και πάλι λόγια του Moses Farrow: "Γνωρίζοντας πως για την μητέρα μας ήμασταν πιόνια δεν μπορώ να πιστέψω τίποτα από όσα λέγονται και γράφονται από οποιονδήποτε στην οικογένεια." Αναρωτιέμαι αν τελικά και η ίδια η Mia πιστεύει πως έχω κακοποιήσει την κόρη της και αν ναι πως συμφώνησε στο να παραχωρήσει για χρήση υλικό που την συμπεριλαμβάνει για τη δημιουργία του video που θα συνόδευε τη βράβευσή ενός παιδόφιλου στις Χρυσές Σφαίρες.
Φυσικά και δεν έχω κακοποιήσει την Dylan. Την αγάπησα και ελπίζω πως μια μέρα θα αντιληφθεί πως έχει εξαπατηθεί και ενώ είχε έναν στοργικό πατέρα χρησιμοποιήθηκε από μια μητέρα που ενδιαφέρθηκε περισσότερο για το θυμό της από ότι για την ευημερία του παιδιού της. Διδάχτηκε να μισεί τον πατέρα της και να πιστεύει πως κακοποιήθηκε από αυτόν και αυτό από μόνο του είναι ένα βαρύ ψυχολογικό τίμημα για μια όμορφη, νέα γυναίκα.
Τόσο εγώ όσο και η Soon -Yi πιστεύουμε ότι κάποια μέρα θα αντιληφθεί ποιανού θύμα υπήρξε και θα αποκατασταθούν οι δεσμοί της μαζί μας όπως ακριβώς συνέβη και με τον Μoses.
Κανείς δεν θέλει να αποθαρρύνει τα θύματα κακοποίησης από το να μιλήσουν ανοιχτά, αλλά πρέπει να έχουμε κατά νου ότι μερικές φορές υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κατηγορηθεί ψευδώς και αυτό είναι επίσης καταστροφικό.
ΥΓ. Αυτό το κείμενο θα είναι η τελευταία μου λέξη για το όλο θέμα και κανείς δεν θα απαντήσει εκ μέρους μου για οποιαδήποτε περαιτέρω σχόλια σχετικά με αυτό και από οποιαδήποτε μεριά και αν προέλθουν. Αρκετοί άνθρωποι έχουν πληγωθεί.