ADVERTORIAL
Μα τι είναι αυτό το MyBeautifulMess; Όχι τίποτα άλλο αλλά τον τελευταίο καιρό σε πολλές κουβέντες με διάφορους ανθρώπους όλων των ηλικιών, φύλων, ιδιοτήτων φαίνεται να είναι το κεντρικό μας θέμα. Ζούμε ένα Mess αλλά τελικά πολλές φορές είναι το our Beautiful Mess. Οπότε, βλέποντας αυτήν την κόκκινη, σαν από καρδιά, αφίσα στους δρόμους κάτι μίλησε στην ψυχή μου.
Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Αν κάτι αγαπώ πολύ στις πόλεις, είναι να περπατάω στους δρόμους. Η Αθήνα ειδικά με την πολυχρωμία της, έχει ένα επιπλέον ενδιαφέρον να την ανακαλύπτεις κάθε φορά από την αρχή. Τις προάλλες λοιπόν παίρνω τη φωτογραφική μηχανή -πάντα με τα ακουστικά στα αφτιά- και βγαίνω βόλτα να χαρώ εικόνες. Εκεί λοιπόν, σαν να έπαιζα το κυνήγι του θησαυρού με στόχο την κόκκινη αφίσα, έδινα ραντεβού κάθε φορά και σε ένα άλλο σημείο.
Βλέποντας λοιπόν στα μάτια το μάτι αυτό που έχει πάρει φωτιά, περπάτησα από την Πατησίων στα Εξάρχεια, από την Κολοκοτρώνη κατέβηκα στου Ψυρρή και μετά βρέθηκα στον Κεραμεικό και από εκεί στο Γκάζι. Και όλη αυτήν την διαδρομή την έκανα πάντα με αυτό το δακρυσμένο μάτι όλο φωτιά για οδηγό.
Κάθε φορά που το πετύχαινα, του έριχνα χαμόγελο και μονολογούσα «αχ, βρε MyBeautifulMess». Και πέρασε όλη η ζωή μου σε fast forward, μένοντας σε όλα αυτά τα Beautiful Mess λίγο παραπάνω, γιατί αυτά τελικά φίλοι μου είναι το αλατοπίπερο της ζωής, μας αρέσει δεν μας αρέσει. Γιατί το κάψει από το κλάψει, ένα λ δρόμος είναι. Και χαλάλι τα δάκρυα.
Οπότε κλείνω το μάτι στα MyBeautifulMess και αναρωτιέμαι: τι να είναι αυτό το δακρυσμένο μάτι όλο φωτιά;