Μετά τα 50, οι περισσότερες γυναίκες ηθοποιοί δυσκολεύονται να βρουν ρόλους, καταγγέλει μια γαλλική οργάνωση που θέλει να δει περισσότερες γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας στη μεγάλη οθόνη.
Με μερικές εξαιρέσεις, όπως η Ιζαμπέλ Ιπέρ στη Γαλλία ή η Μέριλ Στριπ στις ΗΠΑ, οι περισσότερες ηθοποιοί κάνουν αγώνα για να βρουν έναν ρόλο αφού κλείσουν τα 50 τους. Αυτό το ταμπού θέλουν να σπάσουν οι Γαλλίδες ηθοποιοί.
«Οι γυναίκες μετά τα 50 αναπτύσσουν υπερδυνάμεις: γίνονται αόρατες στη μεγάλη οθόνη, μολονότι οι μισές Γαλλίδες είναι ηλικίας άνω των 50», σχολίασε δηκτικά η Μαρίνα Τομέ, η οποία ίδρυσε στα τέλη του 2015 μια ειδική επιτροπή εντός του σωματείου των ηθοποιών AAFA. Η βασική ιδέα της είναι να ευαισθητοποιήσει τους δημιουργούς για αυτά τα χρόνια στη ζωή μιας ηθοποιού που είναι «πολύ ηλικιωμένη» για να αναλάβει ρόλους ενζενί και «υπερβολικά νέα» για να παίξει ρόλους γιαγιάς. Σήμερα, στην επιτροπή αυτή μετέχουν 40 ηθοποιοί.
Όσο πλησιάζουν τα 50, οι ρόλοι για τις γυναίκες αρχίζουν να σπανίζουν και ταυτόχρονα περιορίζονται και οι ατάκες τους, τόσο στη μεγάλη όσο και στη μικρή οθόνη. Το φαινόμενο αυτό, δηλαδή η «σμίκρυνση» των διαλόγων, παρατηρείται για τις γυναίκες από τα 45 και μετά ενώ για τους άνδρες συναδέλφους τους μετά τα 60, σύμφωνα με μια έρευνα του Francetv info.
«Τα γηρατειά τιμωρούν πολύ περισσότερο τις γυναίκες παρά τους άνδρες», καθώς έχουν συνδεθεί στο μυαλό πολλών με την ασχήμια, σύμφωνα με την Γκουεναέλ Λε Γκρας, η οποία διδάσκει την τέχνη του κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο του Μπορντό.
Στην οθόνη, αυτό μεταφράζεται με την παρουσίαση ζευγαριών με σημαντική διαφορά ηλικίας – αν και υπάρχουν και εδώ ορισμένες εξαιρέσεις, κυρίως για διάσημες ηθοποιούς όπως η Κατρίν Ντενέβ ή η Φανί Αρντάν που έχουν εμφανιστεί με συντρόφους νεότερους από τις ίδιες σε ταινίες τους. Η ηθοποιός Μάγκι Τζίλενχαλ είχε προκαλέσει αίσθηση το 2015 όταν αποκάλυψε ότι έχασε έναν ρόλο επειδή στα 39 της θεωρήθηκε «πολύ μεγάλη» για να ερμηνεύσει τη σύντροφο ενός 55χρονου ηθοποιού.
