Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία για την ερημοποίηση του πλανήτη, καθώς όλα δείχνουν ότι η έρημος κερδίζει έδαφος. Σύμφωνα με όσα δημοσιοποίησε το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση, με αφορμή τη σημερινή Ημέρα κατά της Ερημοποίησης, το 40% του εδάφους του πλανήτη απειλείται πλέον από το φαινόμενο.

 

Η ερημοποίηση μετατρέπει σε έρημο κάθε χρόνο περίπου 12 εκατ. εκτάρια εύφορης γης, που είναι έδαφος ζωτικής σημασίας για την διατροφή ενός συνεχώς αυξανόμενου ανθρώπινου πληθυσμού ο οποίος αναμένεται να φτάσει γρήγορα τα 9 δισεκ. άτομα.

 

Κάθε χρόνο περίπου 24 δισεκατομμύρια τόνοι γόνιμου εδάφους χάνονται από τη διάβρωση και τα εδάφη αυτά αποτελούν τη βάση για περισσότερο από το 90% της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων. Το φαινόμενο της ερημοποίησης οφείλεται κυρίως στην ανθρώπινη πίεση για τον πλούτο των εδαφών του πλανήτη και ως εκ τούτου σε μεγάλο βαθμό συνδέεται με την καταστροφή των δασών και άλλων φυσικών οικοτόπων που προστατεύουν τα εδάφη μας, την κακοδιαχείριση των ίδιων εδαφών, την τροποποίηση των κύκλων νερού και προφανώς την αλλαγή του κλίματος.

 

Επίσης, σύμφωνα με τα στοιχεία που αναφέρθηκαν από το WWF, εκτιμάται ότι μέχρι το 2030, η λειψυδρία θα αναγκάσει 700 εκατομμύρια ανθρώπους να μεταναστεύσουν. Μάλιστα, το 40% των ανθρώπινων συγκρούσεων παράγεται από τον ανταγωνισμό για τους φυσικούς πόρους, (όπως το νερό), ενώ  είναι σαφές ότι η καταστροφή των οικοσυστημάτων, συμπεριλαμβανομένης της αποψίλωσης των δασών, έχουν αρνητικές επιπτώσεις στις συνθήκες της ευημερίας, της ασφάλειας και της υγείας των τοπικών κοινωνιών, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην προώθηση του φαινομένου της μετανάστευσης.

 

Το 70% της χρήσης του νερού χρησιμοποιείται για την άρδευση και πιστεύεται ότι η ζήτηση για το νερό θα αυξηθεί κατά 55% ως το 2050.

 

Αν και η Γη είναι ένας πλανήτης πλούσιος σε νερό, μόνο το 1% του νερού αυτού είναι γλυκό νερό που στη συνέχεια χρησιμοποιείται από τον άνθρωπο.

 

Όλα αυτά είναι μια παγκόσμια αλυσίδα…Μια πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Princeton συσχετίζει την αποψίλωση των δασών στον Αμαζόνιο (που σήμερα έχουν χάσει σχεδόν το ένα πέμπτο του δάσους ενώ ένα άλλο πέμπτο είναι υποβαθμισμένο) με την ξηρασία στην Καλιφόρνια, ενώ άλλη έρευνα που διεξήχθη από το διάσημο Ινστιτούτο Διαστημικών Μελετών (GISS) της NASA Goddard, ένα από τα κορυφαία ερευνητικά κέντρα στον κόσμο για την αλλαγή του κλίματος, δείχνει ότι η αποψίλωση των δασών του Αμαζονίου παράγει αποτελέσματα από τις βροχοπτώσεις στη Βόρεια Αμερική και στον υπόλοιπο πλανήτη . Όταν τα δάση καταστρέφονται το φαινόμενο θα ενισχύσει αναπόφευκτα και την ένταση των φαινομένων όπως πλημμύρες, κατολισθήσεις, ξηρασίες αλλά και την ερημοποίηση. Είναι μια λεπτή αλυσίδα που, αν σπάσει, τότε η καταστροφή παράγει ένα ντόμινο τόσο σε τοπικό επίπεδο (φυσικές καταστροφές) και σε παγκόσμιο (κλιματική αλλαγή) .

 

Το μέλλον των δασών δεν είναι καλύτερο στην Αφρική, όπου η τελευταία έρευνα της  UNEP δείχνει πώς μια μεγάλη περιοχή επηρεάζεται από την ερημοποίηση που προκαλείται από τον άνθρωπο. Στην Ασία η κατάσταση είναι ανάλογη. Η αύξηση της πυκνότητας του πληθυσμού και της αποψίλωσης των δασών προκαλεί μια σχετική αύξηση των φυσικών καταστροφών, όπως η ξηρασία. Εκτιμάται ότι, μόνο σε αυτή την ήπειρο, η ξηρασία από το 1900είχε  9,6 εκατομμύρια θύματα .

 

Η  WWF, επισημαίνει ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να μελετήσουν πολιτικές για τη διατήρηση του πολύτιμου «μπλε χρυσού", που είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τη διατήρηση του «πράσινου χρυσού», δηλαδή των δασικών οικοσυστημάτων που παράγουν και προστατεύουν τους υδάτινους πόρους του πλανήτη.

 

 

 

Με πληροφορίες από τη La Repubblica