[ΓΝΩΜΕΣ] Ακολουθεί πρωκτική διαφήμιση. Του Τάσου Θεοδωρόπουλου.

Δεν φημίζομαι για την ψυχική μου ισορροπία, αλλά αυτό είναι ένα από τα πράγματα που με τα χρόνια έμαθα να το χρησιμοποιώ ως εργαλείο κοινωνικής κι επαγγελματικής αναρρίχησης. Ο χαρακτήρας μου είναι εκ φύσεως διπλοπρόσωπος, οι θέσεις μου απέναντι σε φλέγοντα ζητήματα, αλλάζουν σε χρόνο μηδέν, οι τοποθετήσεις μου έχουν τη σαφήνεια των χρησμών της Πυθίας και η προσωπική μου, κυρίως νυχτερινή ζωή, θα μπορούσε να εξασφαλίσει σε περίπτωση που ήμουν διάσημος όλα τα εξώφυλλα της Espresso για τον επόμενο χρόνο.

Με λίγα λόγια, θα μπορούσα κάλλιστα να γίνω πολιτικός αν διέθετα μερικά ακόμα χαρίσματα που μου ξέφυγαν με σημαντικότερο όλων τον μογγολισμό. Δηλαδή την αντιαισθητική λεκτικά έκφραση του αυτισμού. Το πρόβλημα μου είναι, πως από τη στιγμή που δεν έγινα πολιτικός και έγινα κάτι άλλο, πιο συγγραφικό και παρατηρητικό, αναγκάζομαι να είμαι παρών σε μια τηλεοπτική κυρίως πραγματικότητα, που έχει βαλθεί να με προικίσει με το προαναφερθέν χάρισμα που δεν διαθέτω, αυτό του μογγολισμού. Με καταστροφικά αποτελέσματα τόσο για την υγεία μου όσο και για την υγεία όσων αντέχουν ακόμα να βρίσκονται γύρω μου.

Είναι λίγες οι μέρες που έχουμε μπει στην επίσημη προεκλογική περίοδο αλλά αρκούν για να διπλασιάσω Πρόζακ και βότκες σε σημείο να με βρίσκει το ξημέρωμα ημιθανή στον καναπέ, ενώ μπροστά μου παίζει σε εφιαλτική λούπα η εικόνα που έπαιζε και εφτά ώρες πριν, όταν δηλαδή λιποθυμούσα. Άσχημοι άνθρωποι, κυριολεκτικά άσχημοι άνθρωποι, από τα ρούχα τους μέχρι το προγούλι και τις εκφράσεις του προσώπου τους, να μιλάνε ντεσπεράντο προσπαθώντας να με πείσουν ότι είναι η μητρική μου γλώσσα, καθισμένοι σε τραπέζια σαν αυτά του Σπύρου Παπαδόπουλου στο «Στην Υγειά Μας».

Όποτε παίρνει κάποιος το λόγο, είναι τουλάχιστον εμφανές στην άρθρωση του, ο ποτισμένος στο φτηνό χωριάτικο κρασί της βλάχικης εκλογικής περιφέρειας του, νοητικός ειρμός.  Και η επιθυμία του να μοιραστεί τη δόξα της Έφης Θώδη αν του δωθεί μικρόφωνο με δημοτικά καψούρικα του πανηγυριού που στο μυαλό του μεταφράζονται σε ξένα μοντέρνα. Απέναντι σε δημοσιογράφους συντονιστές που καταβάλλουν (α)φιλότιμες προσπάθειες να σε πείσουν και να πειστούν και οι ίδιοι, πως η παρουσία τους, κι ο χειρισμός της ανθρώπινης στάνης στα στούντιο τους, αφορούν σε οποιονδήποτε, βγάζουν λογική ή έχουν την παραμικρή, έστω εξ αγχιστείας σχέση με την έννοια της αξιοπρέπειας. Αν είχα τα πνευματικά δικαιώματα του «Ελλάδα έχεις ταλέντο» θα τους έκανα μήνυση για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας για αθέμιτο ανταγωνισμό και αντιγραφή του format με τις ατάλαντες πατσαβουρίτσες που κακοφωνίζουν μπροστά στην Μανωλίδου.

Όσο προχωράει η νύχτα τα πράγματα χειροτερεύουν. Στα διαλλείματα των εκπομπών αυξάνονται οι πολιτικές διαφημίσεις. Καθολικές επιθέσεις σε όλες μου τις αισθήσεις και πρωκτοερωτισμός μαζί. Ακολουθεί πρωκτική διαφήμιση. Η Ντόρα έχει στήσει μια δική της αυτοσυνέντευξη, με μαζεμένους άμοιρους κομπάρσους που της υποβάλλουν ερωτήσεις γραμμένες από τη διαφημιστική εταιρεία για να εκθέσει τις θέσεις της σαν να δίνει πραγματική συνέντευξη. Ο Σαμαράς λέει κάτι περίεργα για την έννοια της «πατρίδας» και της Ελλαδίτσας που πρέπει να ξαναγίνει Ελλάδα. Είναι που είναι ζουμπάς και μπούλης, σαν εκτόπισμα παρουσίας και αύρα με το που λέει αυτή την παπαριά συρρικνώνεται ακόμα περισσότερο.

Ο Βενιζέλος βρίσκεται σε επαφή με το υπερπέραν, νομίζοντας ότι παίζει στο «Κάψε το Σενάριο» την ώρα που στην πραγματικότητα διαφημίζει αερόσακους ασφαλείας αυτοκινήτων. Και κάπου κάπου, πιο σπάνια, η νιρβάνα του ψηφοφόρου οπιομανούς διακόπτεται βίαια από μια επαναστατική μουσική, εικόνες ανθρώπων με αλυσίδες στα πόδια κι έναν εργάτη με κράνος να σπρώχνει τους κακούς για να γίνει πιο ισχυρό του ΚΚΕ. Πιο κοντά στην gay αισθητική ποτέ του δε βρέθηκε το ΚΚΕ και το συγχαίρω, αυτό με τον εργάτη και το κράνος, αν το συνοδεύσεις και με το YMCA των Village People και έχεις πιει ένα μπουκάλι όπως εγώ, κάνεις το σπίτι σου πάρτυ αμέσως και καλείς όποιον σε έχει κλικάρει από το gayromeo.

Mετά τις 12, μία το βράδυ τα πράγματα ξεφεύγουν πλέον από κάθε έλεγχο. Οι πολιτικές διαφημίσεις, μπλέκονται με ξέκωλες που γλύφουν ακουστικά και παίζουν σφεντόνα με το λαστιχάκι της κυλότας τους σε διαφημίσεις των τηλεφωνικών  «παρτογραμμών», η Βάνα Μπάρμπα δηλώνει σε συνεντεύξεις ότι «θα παραμείνω η Βάνα που ξέρει ο κόσμος»  χωρίς να διευκρινίζει αν μιλάει για την περίοδο που την ξέραμε με τα βυζιά στο χέρι σε ασκήσεις φωτογραφικής ισορροπίας ή κάποια άλλη, και σε όλο αυτό το πακέτο προστίθενται οι διαφημίσεις κοινωνικής προσφοράς που είναι υποχρεωμένα από το ΕΣΡ να παίζουν τα κανάλια για να ισοφαρίσουν τα πρόστιμα:

Silver Alert για μια γριά που χάθηκε (όχι δεν είναι η Βάνα, ακόμα κρατιέται), Η Ελληνική Αστυνομία είναι στο πλευρό σας (κατεβάζω κι ένα Xanax για να μην πάθω κρίση πανικού), η Μιμή Ντενίση με αλλήθωρο βλέμμα που ζητάει χρήματα για το ίδρυμα της Παναγίας της Ελεούσας με παιδιά που πάσχουν από πνευματική υστέρηση, μια γιαπωνέζα που τραγουδάει καραόκε σε έναν παππού που θέλει να μείνει μόνος του, ο καρκίνος του μαστού, ένα σκυλί που χέζει σε τουαλέτα και το περιμένει ο Καραμίχος, με μήνυμα να μαζεύουμε τα σκατά των σκυλιών μας από το πεζοδρόμιο και στην υγειά της κουτσής να γιάνει το πόδι της.

Οι διαφημίσεις μπλέκονται, δεν ξέρω αν ήταν το σκυλί που τα αμόλησε η  Ντόρα, ανησυχώ μήπως το Silver Alert αναφέρεται στη μάνα μου η οποία επειδή της κόωανε τη σύνταξη τώρα παίζει σε ροζ διαφημίσεις για τηλεφωνικό σεξ, ταυτόχρονα ψηλαφώ τους μαστούς μου και τηλεφωνώ στο «αγόρια σε περιμένουν για να παίξεις μαζί τους» λέγοντας «έλα Αλέκο να παίξουμε το χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Αντρέα» (Αντρέας είναι το ψευδώνυμό μου στο sm σεξ). Mετά  ξημερώνει. Και καταλαβαίνω πως είναι να μένεις κάπου, που το μπαλκόνι σου θα βλέπει μόνιμα σε φωταγωγό και μπουγαδόσκοινα και κόκκους σκόνης από τινάγματα χαλιών να αιωρούνται στον κίτρινο αρρωστιάρικο φως που διεισδύει με θρασυδειλία ανάμεσα στο μικρό χώρο ανάμεσα στους τοίχους.

***ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο facebook στο www.facebook.com/tazthebuzz ή στο profile Tassos Theodoropoulos, στο twitter  ως klarinabourana ή στο [email protected] για μέιλ και υποθέσεις προσωπικής εκδίκησης.