Για ποιο σύμπαν μου μιλάς τώρα Κοελιο;
Για εκείνο που ότι θελήσω πολύ θα συνωμοτησει για να μου το πάρει μακριά μου; Για το σύμπαν αυτό που θα με αφήσει να φτάσω στην πηγή για να με ρίξει μέσα και να με μπαζωσει;
Ευχαριστώ,δεν θα πάρω!
Ήταν ένας άνδρας σαν όλους τους άλλους αλλά για εμένα ήταν ξεχωριστός. Το χαμόγελο του.. Εκείνο το πάθος που ήταν κρυμμένο στα μάτια του.. Οι ατελείωτη συζήτηση που περίμενα πάντα να κάνω.. Ποτέ δεν περίμενα να τα βρω σε έναν άνθρωπο και τα βρήκα και τα έχασα και όλα μέσα σε ένα βράδυ!
Μου άφησες απωθημένα λοιπόν κακό μου σύμπαν.
Για άλλη μια φορά με απογοητευσες με το που μου έδωσες μια στάλα ελπίδας. Ας μην μου έδινες τίποτα..
Ακούς; Και δεν μιλάω σε εσένα σύμπαν! Στο γαμημενο απωθημένο που μου άφησες μιλάω!
Μάζεψε τώρα οτιδήποτε μου έδωσες και φύγε. Δεν θέλω τίποτα να θυμίζει την νύχτα εκείνη γιατί περίμενα ότι θα ακολουθήσουν πολλές ακόμη. Και μην φανταστείς.. Συζήτηση και ένα φιλί,τίποτα παραπάνω δεν έδωσες,αλλά αυτά για μένα ήταν αρκετά.
Δεν θέλω όμως τα ψίχουλα σου αγόρι μου,εσένα ήθελα! Ολόκληρο όμως.
Όλα ή τίποτα. Αν όχι το ένα τότε το άλλο!
