Το La La Land σηματοδότησε την επιστροφή των μιούζικαλ στα Όσκαρ

Το La La Land σηματοδότησε την επιστροφή των μιούζικαλ στα Όσκαρ Facebook Twitter
1

Όλοι ζήσαμε πέρσι, τη μεγάλη στιγμή των μιούζικαλ, όταν ένα από αυτά έτρεχε στην κούρσα των Όσκαρ με 14 υποψηφιότητες. Ένας αριθμός ρεκόρ για μια ταινία, που στάθηκε δίπλα στον Τιτανικό και στο All About Eve.

Μάλιστα, πέρα του ότι είχαμε να δούμε μιούζικαλ να κερδίζει το αγαλματάκι από το 2002 με το Chicago, ήταν και η πρώτη ταινία του είδους -για περίπου 60 χρόνια- που δεν ήταν μεταφορά από ένα θεατρικό έργο.

Οι περισσότεροι το αγάπησαν, όσο δε για την μουσική του ακόμα παίζεται με επιτυχία στα ραδιόφωνα. Όμως δεν ήταν και τόσα λίγα τα μιούζικαλ που σήκωσαν το χρυσό. Οι λάτρεις του είδους και της μουσικής, ας δώσουν προσοχή στις παρακάτω ταινίες που κατάφεραν να τερματίσουν πρώτες στην χρονιά τους.

Το La La Land σηματοδότησε την επιστροφή των μιούζικαλ στα Όσκαρ Facebook Twitter

Το πρώτο μιούζικαλ της MGM το 1929, με τίτλο The Broadway Melody, κατάφερε ήδη τη δεύτερη χρονιά των βραβείων να ξεχωρίσει. Με μουσική από τους Arthur Freed και Nacio Herb Brown, η ιστορία αφορούσε τον αγώνα κάποιων ερμηνευτών και στιχουργών του βαριετέ (Anita Page, Bessie Love και Charles King) να κάνουν καριέρα στον απαιτητικό χώρο της θεατρικής Νέας Υόρκης.

Το επόμενο μιούζικαλ που τερμάτισε πρώτο, ήταν το 1936 και μιλούσε για την ιστορία του δημιουργού των Ziegfeld Follies, Florenz "Flo" Ziegfeld Jr. Η ταινία με τίτλο The Great Ziegfeld, έδωσε το χρυσό και στην πρωταγωνίστρια Luise Rainer, ενώ ακολούθησαν και δύο σίκουελ. Συγκεκριμένα, το 1941 το Ziegfeld Girl (με τους James Stewart και Judy Garland) και το 1946 το Ziegfeld Follies (σε σκηνοθεσία του Vincente Minnelli, σύζυγο της Garland και πατέρα της Liza).

Οκτώ χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1944, το Going My Way κέρδισε τα στοιχήματα και αποτέλεσε την αρχή μιας μεγάλης καριέρας για τον Bing Crosby, στο ρόλο ενός παπά σε μια προβληματική περιοχή της Νέας Υόρκης. Η επιτυχία ήταν τέτοια που η Paramount Pictures, τον επόμενο μόλις χρόνο, κυκλοφόρησε τη συνέχεια με τίτλο The Bells of St. Mary's.

Ένα από τα πιο γνωστά μιούζικαλ στις αρχές της δεκαετίας του 1950, σε σκηνοθεσία πάλι Vincente Minnelli, ήταν το βραβευμένο με έξι Όσκαρ An American in Paris. Η ιστορία δύο ανδρών που αγάπησαν την ίδια Παριζιάνα, με πρωταγωνιστή τον σούπερ σταρ της εποχής Gene Kelly και σε μουσική του George Gershwin, έχει γράψει επιπλέον ιστορία για το φινάλε της 17λεπτης χορευτικής σκηνής που κόστισε τότε περίπου μισό εκατομμύριο δολάρια.

Η συνέχεια για τον Vincente Minnelli ήταν ακόμα καλύτερη, γιατί στο επόμενο μιούζικαλ, στο Gigi (1958), έφτασε τα 9 Όσκαρ, εκ των οποίων ένα καλύτερης ταινίας και ένα σκηνοθεσίας.

Το La La Land σηματοδότησε την επιστροφή των μιούζικαλ στα Όσκαρ Facebook Twitter

Οι επιτυχίες για τα μιούζικαλ απογειώνονται με το διάσημο West Side Story (1961) που έφυγε από την τελετή με 10 αγαλματίδια. Το έργο, μεταφορά από το θεατρικό των Leonard Bernstein και Stephen Sondheim, μιλούσε για την ιστορία δυο εραστών από άλλες περιοχές της πόλης. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντάμε τους Natalie Wood, Richard Beymer και Rita Moreno.

Ένα ακόμα διάσημο έργο -και λόγω της θεατρικής του επιτυχίας- είναι το My Fair Lady (1964). Την χρονιά εκείνη, απέναντι του είχε σπουδαίες ταινίες όπως οι Mary Poppins και Zorba the Greek. Η ιστορία της ταινίας των οκτώ Όσκαρ, αναφέρεται σε έναν καθηγητή φωνητικής (Rex Harrison) που επιχειρεί να «αναβαθμίσει» μια κοπέλα (Audrey Hepburn) από πτωχή πωλήτρια σε κυρία της υψηλής κοινωνίας.

Η συνέχεια της σύντομης αυτής παρουσίασης, θα μας βρει με τη μεταφορά του βραβευμένου με Τόνι θεατρικού The Sound of Music (1965). Στον πρωταγωνιστικό ρόλο της νέας αυστριακής καλόγριας η Julie Andrews που έχασε τελικά το Όσκαρ από την Julie Christie για την ερμηνεία της στο Darling. Η ταινία, αν και έλαβε ανάμεικτες κριτικές, έφυγε από τα βραβεία με 5 Όσκαρ.

Τρία χρόνια αργότερα, η μεταφορά ενός ακόμα θεατρικού, βασισμένο στο γνωστό σε όλους μας έργο του Charles Dickens Oliver Twist, ήρθε να πάρει το βραβείο καλύτερης ταινίας. Ο λόγος για το Oliver!, που κέρδισε συνολικά πέντε Όσκαρ, εκ των οποίων και σκηνοθεσίας για τον Carol Reed αλλά και καλύτερης μουσικής για τον Johnny Green.

Το La La Land σηματοδότησε την επιστροφή των μιούζικαλ στα Όσκαρ Facebook Twitter

Χρειάστηκε να περάσουν 34 ολόκληρα χρόνια αλλά και σημαντικά μιούζικαλ ως υποψήφια για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας [Hello, Dolly! (1969), Fiddler on the Roof (1971), Cabaret (1972), Beauty and the Beast (1991) και Moulin Rouge! (2001)], μέχρι να επιστρέψει το είδος στην κορυφή. Το κατάφερε το Chicago (2002), που κέρδισε συνολικά έξι Όσκαρ και έδωσε επιπλέον στην Catherine-Zeta Jones το πολύτιμο αγαλματίδιο, με τις υπόλοιπες πρωταγωνίστριες (Renée Zellweger και Queen Latifah) να είναι επίσης υποψήφιες για τις ερμηνείες τους. Όσο για τον Richard Gere, που ήταν φαβορί έχοντας κερδίσει ήδη μια Χρυσή Σφαίρα, τελικά του το πήρε ο Adrien Brody για την ερμηνεία του στο The pianist.

Στα χρόνια από τότε και μέχρι το βραβευμένο πέρυσι με έξι Όσκαρ και συνολικά 212 βραβεύσεις La La Land, μόνο το Les Misérables κατάφερε να πάρει το 2012 μια υποψηφιότητα στην κατηγορία.

Θα ξαναδούμε άραγε σύντομα μιούζικαλ να πρωταγωνιστεί στα μεγάλα βραβεία;

Θέλεις βραβευμένες ταινίες; Δες Nova!

Απόλαυσε ταινίες που σάρωσαν τα βραβεία σε Αμερική και Ευρώπη. Και ταινίες που ήδη κλέβουν την παράσταση στο χορό των φετινών βραβείων σε Α' προβολή: Τρεις Πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι, Wonder, Η Μορφή του Νερού, The Disaster Artist, The Greatest Showman

Oscars News
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένα στα γρήγορα με την Taylor Swift

Pulp Fiction / Ένα στα γρήγορα με την Taylor Swift

Τη στιγμή που οι δύο υποψήφιοι Πρόεδροι, ο Μπάιντεν χιουμοριστικά και ο Τραμπ απειλητικά, επικαλούνται την προτίμησή της για να επηρεαστούν οι ψηφοφόροι των προεδρικών εκλογών, η Τέιλορ Σουίφτ ξεφουρνίζει ένα ακόμα μουσικό ημερολόγιο με επικάλυψη μελαγχολικής εκδίκησης έναντι των πρώην της και την ίδια synthpop μονοτονία που επιμένει να σπάει ρεκόρ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Civil War»: Γιατί μια ταινία δράσης έχει φρικάρει τόσο τους Αμερικανούς θεατές;

The Review / «Civil War»: Γιατί μια ταινία δράσης έχει φρικάρει τόσο τους Αμερικανούς θεατές;

Ο Γιάννης Βασιλείου και ο Γιάννης Καντέα-Παπαδόπουλος, κριτικός στο Αθηνόραμα, αναλύουν τη νέα ταινία του Άλεξ Γκάρλαντ, που μόλις κυκλοφόρησε στις αίθουσες και τρομάζει τους Αμερικανούς θεατές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου μιλούν για την αγαπημένη εκπομπή των booklovers

Οθόνες / «Βιβλιοβούλιο»: Μια διόλου σοβαροφανής τηλεοπτική εκπομπή για το βιβλίο

Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου ήταν κάποτε «ανταγωνιστές». Και πια κάνουν μαζί την αγαπημένη εκπομπή των βιβλιόφιλων, τη μοναδική που υπάρχει για το βιβλίο στην ελληνική τηλεόραση, που επικεντρώνεται στη σύγχρονη εκδοτική παραγωγή και έχει καταφέρει να είναι ευχάριστη και ενημερωτική.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μην ανοίγεις την πόρτα

Οθόνες / «Μην ανοίγεις την πόρτα»: Το χειροποίητο αλλά καθόλου ερασιτεχνικό θρίλερ των Unboxholics

Η πρώτη τους ταινία είναι λογικό να αποτελεί τη συνισταμένη των επιρροών τους αλλά και τόσο παρήγορο να συνορεύει με ένα λιντσικό σύμπαν ψυχολογικού θρίλερ, αντί να αναπαράγει απότομες τρομάρες και δωρεάν ανατριχίλες. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Sympathizer: Όλοι οι πόλεμοι διεξάγονται δύο φορές, μία στο πεδίο της μάχης και μία  στη μνήμη

Daily / The Sympathizer: Όλοι οι πόλεμοι διεξάγονται δύο φορές, μία στο πεδίο της μάχης και μία στη μνήμη

Σατιρικό δράμα και περιπέτεια κατασκοπίας συγχρόνως, η νέα φιλόδοξη σειρά του HBO διαθέτει, ανάμεσα στα άλλα σημαντικά της ατού, τον Παρκ Τσαν-γουκ στη σκηνοθεσία και τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ σε τέσσερις διαφορετικούς ρόλους.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Τελικά, είναι ο Τομ Ρίπλεϊ γκέι; 

Βιβλίο / Τελικά, είναι γκέι ο Τομ Ρίπλεϊ;

Το ερώτημα έχει τη σημασία του. Η δολοφονία του Ντίκι Γκρίνλιφ από τον Ρίπλεϊ, η πιο συγκλονιστική από τις πολλές δολοφονίες που διαπράττει σε βάθος χρόνου ο χαρακτήρας, είναι και η πιο περίπλοκη επειδή είναι συνυφασμένη με τη σεξουαλικότητά του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το νέο Χόλιγουντ των 80άρηδων στο Φεστιβάλ Καννών

Pulp Fiction / Το νέο Χόλιγουντ των 80άρηδων στο Φεστιβάλ Καννών

Ο Κόπολα πούλησε τα φημισμένα αμπέλια του και σκάρωσε ένα από τα ακριβότερα στοιχήματα στην ιστορία του σινεμά. Όμως, το Φεστιβάλ Καννών των auteurs και των κινηματογραφιστών αιχμής έχει τόση ανάγκη τους καταξιωμένους δημιουργούς μιας αλλοτινής εποχής;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιώργος Αρβανίτης: «Έλεγα "είμαι καλύτερος" και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Οι Αθηναίοι / Γιώργος Αρβανίτης: «Πείσμωνα για να γίνω ο καλύτερος και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Από μια νιότη γεμάτη αντιξοότητες, ο τροχός για εκείνον γύρισε, η ζωή του στράφηκε στο φως και έγινε βιβλίο. Η Ευρώπη τον ανακάλυψε από τις ταινίες του Αγγελόπουλου, στις ιστορίες του πρωταγωνιστούν ο Φίνος, ο Μαστρογιάνι και ο Κουροσάβα. Ο πολυβραβευμένος διευθυντής φωτογραφίας που ήταν «πάντα την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος» είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Εμφύλιος πόλεμος

Οθόνες / «Εμφύλιος πόλεμος»: Μυθοπλαστική εικασία ή ρεαλιστικό σενάριο;

Με μια φιλμογραφία γεμάτη ζόμπι, κλώνους και αποκυήματα φαντασίας, αυτή είναι η λιγότερο αλληγορική ταινία του Άλεξ Γκάρλαντ που επιλέγει να μην εξηγήσει τις αιτίες του διχασμού, επιμένει σε μια πολιτική ασάφεια και δεν κατονομάζει τον Τραμπ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Baby Reindeer: Ποτέ η φράση “sent from my iPhone” δεν έμοιαζε πιο τρομακτική

Daily / Baby Reindeer: Ποτέ η φράση «sent from my iPhone» δεν έμοιαζε πιο τρομακτική

Ισορροπώντας ανάμεσα στο θρίλερ, το κοινωνικό δράμα και τη μαύρη κωμωδία, η αυτοβιογραφική σειρά του Netflix αφηγείται με συνταρακτικό τρόπο μια αληθινή ιστορία κακοποίησης, μαζοχισμού και τραύματος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Γέλιο-κονσέρβα: Ο θάνατος του πιο απόκοσμου και μισητού ήχου στην τηλεόραση

Οθόνες / Γέλιο-κονσέρβα: Ο θάνατος του πιο απόκοσμου και μισητού ήχου στην τηλεόραση

Το laugh track στις κωμικές σειρές αντιπροσώπευε την ψευδαίσθηση μιας κοινότητας, αλλά τώρα ακόμη κι αυτή η ψευδαίσθηση έχει χάσει τη λάμψη της. Καμία σειρά με γέλιο-κονσέρβα δεν έχει κερδίσει το βραβείο Emmy καλύτερης κωμωδίας εδώ και σχεδόν 20 χρόνια.
THE LIFO TEAM
Σάκης Καρπάς: «O κόσμος θα μας πει να συνεχίσουμε ή θα μας στείλει σπίτι μας»

Οθόνες / Unboxholics: «O κόσμος θα μας πει να συνεχίσουμε ή θα μας στείλει σπίτι μας»

Καθώς το «Μην ανοίγεις την πόρτα», το σκηνοθετικό ντεμπούτο των Unboxholics, ετοιμάζεται να βγει στις αίθουσες, ο Σάκης Καρπάς μας μιλά για το δάσος και άλλα πράγματα που τους τρομάζουν, για αγαπημένες ταινίες και games τρόμου, αλλά και για την άδικη δαιμονοποίηση των gamers.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιατί επιστρέφουμε συνεχώς στο σινεμά των 90s;

Pulp Fiction / Γιατί επιστρέφουμε συνεχώς στο σινεμά των '90s;

Είναι η δεκαετία του '90 η καλύτερη όλων στο σινεμά; Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος συζητά με την κριτικό και αρθρογράφο της LiFO Ειρήνη Γιαννάκη για τη δεκαετία που ξεκίνησε με το «Pretty Woman», το «Goodfellas», το «Χορεύοντας με τους λύκους» και το «Μόνος στο σπίτι» και έκλεισε με τα «Μάτια ερμητικά κλειστά», την «Έκτη αίσθηση», το «Matrix» και το «Fight Club».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Ghostwatch»: H ταινία τρόμου που προκάλεσε πανικό στο βρετανικό κοινό

Οθόνες / «Ghostwatch»: Γιατί αυτή η ταινία τρόμου προκάλεσε πανικό στο βρετανικό κοινό το 1992;

H κυκλοφορία του «Late Night with the Devil» στους κινηματογράφους ξαναφέρνει στην επικαιρότητα μια πρωτοποριακή και πέρα για πέρα ανατριχιαστική δημιουργία του BBC, που προκάλεσε πανικό και ακραίες αντιδράσεις στη Βρετανία το 1992, οδηγώντας έναν νεαρό τηλεθεατή στην αυτοκτονία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ