Επτά ιστορίες που αγγίζουν όλο το ταξικό φάσμα παρουσιάζονται με φόντο την κραυγή αγωνίας των ηρώων τους προς τη Γραμμή Ζωής, όταν πλέον έχουν φτάσει στο αδιέξοδο. Αν και οι ανάγκες τους είναι κυρίως οικονομικές, η κλήση σε μια απρόσωπη υπηρεσία που προσφέρει ψυχολογική υποστήριξη φανερώνει τη θέλησή τους για ένα φιλικό άγγιγμα που θα τους δώσει κουράγιο αν θελήσουν να συνεχίσουν, ρόλο που φαίνεται να θέλει να παίξει η ταινία προς τα θύματα της κρίσης την τελευταία δεκαετία. Παρά τους πομπώδεις διαλόγους και το σκοτεινό περιβάλλον μιας πόλης όπου βασιλεύει η νύχτα, επιλογές που περισσότερο εκβιάζουν συναισθήματα και λειτουργούν διδακτικά, μια σειρά από διάσπαρτες ποιητικές εικόνες που συνοδεύουν τις περισσότερες ιστορίες μαρτυρεί την πηγαία ανησυχία πίσω από αυτό το εγχείρημα, ως ένα ίχνος ελπίδας σε μια δυσάρεστη κατάσταση που θα συνεχίζεται άγνωστο μέχρι πότε.