STENDHAL : ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΥΡΟ
Το κοινωνικό καρκίνωμα της εποχής του Σταντάλ ανατέμνεται με τον πιο τολμηρό τρόπο στο κορυφαίο «Το Κόκκινο και το Μαύρο», από τα πιο ευθύβολα μυθιστορήματα που δεν θα πάψουν ποτέ να μας αφορούν.
Aπό τα βιβλία που τα διαβάζεις και φουσκώνουν τα πνευμόνια σου από τους χυμούς και την πραγματική νοηματοδότηση της υψηλής λογοτεχνίας. Το Κόκκινο και το Μαύρο του Σταντάλ, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πάπυρος σε μετάφραση του Γιώργου Σπανού, είναι ένα βιβλίο αμετακίνητα αιώνιο, που όποιος δεν γνωρίζει οφείλει ευλαβικά να εντάξει στα αναγνώσματα των διακοπών του - ο χρόνος και η διάθεση επιτρέπουν την ιδανική «κατάποσή» του. Πρόκειται βέβαια για την επιτομή του ρεαλιστικού μυθιστορήματος, που σφράγισε όχι μόνο τη γαλλική αλλά την παγκόσμια λογοτεχνία.
Ο Zυλιέν Σορέλ, γιος ξυλουργού απ' το Βεριέρ, ευαίσθητος όσο και φιλόδοξος, γεμάτος θαυμασμό για τα ιδεώδη του Ναπολέοντα, θέτει στόχο του να ξεφύγει από τα δεσμά της φτωχής του καταγωγής και να κατακτήσει την καταξίωση και τον πλούτο στην παρακμιακή γαλλική κοινωνία της Παλινόρθωσης των Βουρβόνων. Ευφυής και φιλόδοξος, ιδεαλιστής και μέγας υποκριτής, φύση επαναστατική και στυγνός οπορτουνιστής, θα χτίσει τη θριαμβευτική του καριέρα εκμεταλλευόμενος στο έπακρο τον κώδικα της κοινωνικής υποκρισίας, ώστε από την ταπεινή επαρχιακή Βεριέρ να βρεθεί στα σαλόνια του Παρισιού, κατακτώντας την καρδιά της όμορφης και ευγενικής κυρίας Ντε Ρενάλ, συζύγου του πρώτου εργοδότη του, και ύστερα της αριστοκρατικής και αλαζονικής Ματθίλδης.
Όσο όμως μετεωρική είναι η άνοδός του τόσο απότομη και σκληρή θα είναι η πτώση του. Ο άνεμος τηςΙστορίας που πνέει στο έργο, η γοργή ροή της αφήγησης, η ψυχολογική εμβάθυνση στους εμβληματικούς χαρακτήρες, που πλάθονται σαν πρόσωπα με σάρκα και οστά, η σύνδεση των ηρώων με τον κοινωνικό τους περίγυρο, η ζωντανή απεικόνιση ενός ολόκληρου κόσμου σε όλες τις πτυχές του, καθιστούν το Κόκκινο και το Μαύρο μια ανεπανάληπτη αναγνωστική εμπειρία αλλά και ένα μέσο μύησης στη μεγάλη τέχνη του μυθιστορήματος. Για τον Σταντάλ, το κόκκινο αντιπροσωπεύει τα στρατεύματα του Ναπολέοντα και το μαύρο την Εκκλησία.
