La Haine. Από τον aNameToCome

La Haine. Από τον aNameToCome Facebook Twitter
9

Το μίσος των Ισλαμιστών για την Ευρώπη και το Δυτικό πολιτισμό μπορώ να το καταλάβω: Είναι καταρχάς θρησκευτικό, είναι για πολλούς το χρέος τους προς την δική τους πίστη, είναι το διαβατήριο για τον παράδεισο τους. Είναι όμως και πολιτικό, η Δύση έχει επέμβει σε διαφορετικές χρονικές στιγμές στα εδάφη τους και το έχει κάνει με διάφορους τρόπους άλλες φορές με λίγη και άλλες φορές με απροκάλυπτη βία. Είναι όμως πάνω απ' όλα πιστεύω μίσος πολιτισμικό. Η Δύση συμβολίζει ό,τι οι φονταμενταλιστές μισούν, την ισότητα –σε κάποιο έστω βαθμό- των γυναικών, την πρόοδο, την τεχνολογία, την τέχνη, την ελευθερία.


Και αυτό είναι ένα μίσος αντιφατικό και τελικά εξευτελιστικό για τους ίδιους. Εκατομμύρια συμπατριώτες τους, άνθρωποι με το ίδιο θρήσκευμα εγκαταλείπουν ή ονειρεύονται να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους για να ζήσουν στη μισητή Ευρώπη ή ακόμη και στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Πολλές φορές εγκαταλείπουν τον τόπο που γεννήθηκαν κυνηγημένοι από τους ίδιους τους φανατικούς, όπως τα προσφυγικά ρεύματα που βλέπουμε σήμερα στην Ελλάδα, άλλες φορές απλώς για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή που όσο και φανατικός να είναι κάποιος, δε μπορεί να μην βλέπει ότι αυτή μπορεί να την εξασφαλίσει καλύτερα στην Ολλανδία και όχι στο Πακιστάν. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί είναι ένα υπερσύγχρονο ψυγείο πιο σημαντικό από το να εκτελείς το θέλημα του προφήτη;


Από όσους τα καταφέρουν να κάνουν αυτό το ταξίδι, ελάχιστοι θα καταφέρουν να αφομοιωθούν στη νέα τους πατρίδα, οι περισσότεροι θα παραμείνουν στο περιθώριο εισπράττοντας ένα κοινωνικό επίδομα, δε θα μπορέσουν ποτέ να διαχειριστούν τόση ελευθερία, όχι βέβαια αποκλειστικά με δική τους ευθύνη. Κάποιοι θα νιώσουν ευγνώμονες, άλλοι πάλι θα νοιώσουν περιθωριοποιημένοι και θα μισήσουν τη χώρα που τους υποδέχτηκε ξεχνώντας πώς ήταν η χώρα που τους έδιωξε. Από τα παιδιά που θα γεννηθούν, λίγα θα ενταχθούν, τα περισσότερα θα μπορούσαν να παίζουν στο προφητικό La Haine του Mathieu Kassovitz. Κάποια από αυτά, ελάχιστα, θα οπλιστούν με βόμβες και θα σκοτώσουν τυχαίους συμπολίτες τους που έτυχε να είναι στο βαγόνι του μετρό ή στην ουρά του check in του αεροδρομίου, μπορεί να είναι στις Βρυξέλλες, στο Παρίσι, στο Λονδίνο. Πού βρέθηκε όμως τόσο τυφλό μίσος σε εικοσάχρονους πολίτες των Βρυξελλών,  που τους έκανε να μην διστάσουν να ανατιναχθούν κι αυτοί μαζί με αθώους; Ποιος τους οργάνωσε, τους εξόπλισε, τους κατεύθυνε; Δυστυχώς, η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά έγιναν γύρω από ένα τζαμί.

Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω με τίποτε, είναι το μίσος Ευρωπαίων πολιτών που δεν έχουν σχέση με το Ισλάμ, που δεν έχουν καταγωγή από Αραβικές χώρες, πολύπαθες ή μη. Σήμερα έγινε ένα φρικτό τρομοκρατικό χτύπημα στην καρδιά της Ευρωπαϊκής ένωσης. Οι περισσότεροι στα social media, άρχισαν τα γραφικά Je Suis Bruxelles, άβαταρ με σημαίες του Βελγίου και άλλα που δεν είναι του γούστου μου αλλά τέλος πάντων αναμενόμενα. Άλλοι πάλι ανόητοι σύνδεσαν το προσφυγικό/μεταναστευτικό πρόβλημα με την τρομοκρατία αδυνατώντας να κατανοήσουν το προφανές, ότι οι περισσότεροι από τους πρόσφυγες προσπαθούν να ξεφύγουν ακριβώς από τέτοιου είδους ή παρόμοια τρομοκρατία. Υπήρξαν όμως και κάποιοι –και αυτό είναι πια ένα pattern – σχεδόν χαιρέκακα επίχαιραν διότι η «Ευρώπη πλήρωσε για το κακό που έχει κάνει στους πρόσφυγες». Είναι οι ίδιοι που θεωρούν ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες ευθύνονται για τους πνιγμούς των προσφύγων στην προσπάθεια τους να περάσουν στη Λέσβο ή στη Χίο. Αυτοί που ούτε λίγο, ούτε πολύ, θεωρούν τους πρόσφυγες ηλίθιους που ρισκάρουν τη ζωή τους για να έρθουν στην κόλαση της Δύσης. Αυτοί που δηλώνουν άθεοι αλλά κόπτονται για τα θρησκευτικά δικαιώματα των Ισλαμιστών. Ποιοι είναι αυτοί και ποια νοητική αδυναμία τους κάνει ανίκανους να κατανοήσουν τα προφανή; Δεν μεγάλωσαν σε απολυταρχικά καθεστώτα καταπίεσης, δεν έμαθαν να μην σκέφτονται και να υπακούν το ιερό βιβλίο.


Η μόνη απάντηση που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι γι' αυτούς το ρόλο του Ισλάμ, τον έπαιξε ο λαϊκισμός. Μια ψυχική και νοητική χολέρα που δεν έχει τόσο τρανταχτά συμπτώματα όσο ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός αλλά είναι με πιο ύπουλο και υπόκωφο τρόπο, το ίδιο θανατηφόρα. Η βάση αυτής της αντίληψης είναι ότι ο καθένας μας είναι de facto αθώος, αλάνθαστος ακόμα και όταν τον εξαπατούν χαρτοκλέφτες με κοντομάνικα. Τότε ποιος φταίει για τα βάσανα του; Ποιος φταίει που δεν έχει αυτά που θεωρεί ότι δικαιωματικά του ανήκουν; Μα φυσικά οι άλλοι. Πάντα οι άλλοι.


Η κόλαση είναι φυσικά οι άλλοι, απλώς καμιά φορά οι ηλίθιοι είμαστε εμείς.

Στήλες
9

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

6 σχόλια
"...Τότε ποιος φταίει για τα βάσανα του; Ποιος φταίει που δεν έχει αυτά που θεωρεί ότι δικαιωματικά του ανήκουν; "Αυτό θέλετε να μου πείτε ότι Δεν είναι λαϊκισμός??Τότε να το πείτε σε ένα μικρό παιδάκι που αναρωτιέται γιατί βρίσκεται σε μία βάρκα που βουλιάζει. Να του εξηγησετε έτσι, ότι φταίει το ίδιο και κανείς άλλος...Και αυτή είναι μία λαϊκίστικη απάντηση από μένα.Τέλος πάντων εσείς υποθέτω πιστεύετε, προφανώς, ότι υπάρχει δικαιοσύνη και ελευθερία σε όλο τον πλανήτη και όλοι μπορούν να διεκδικούν αυτά που θέλουν... Μακάρι να ήταν έτσι.
οταν η αναλυση ενος φαινομενου δεν μπορει να χωρεσει σε 3-5 λεξεις τοτο το 80% κοσμου εχει θεμα, δεν μας ειναι ευκολο να πιστεψουμε μια επεξηγηση εκπορευομενη απο την κοινη λογικη και απο μια σειρα διαδοχικων και συνεκτικων σκεψεων...προτιμουμε ευκολες ερμηνειες, απλουστευτικες που μας κανουν να νοιωσουμε σιγουροι για το τι συμβαινει γυρω μας...η ερμηνεια της ανθρωπινης υποστασης δεν ειναι για τον καθενα, ομως ο καθενας επιθυμει μια εξηγηση για τα γεγονοτα, το προφανες αδιεξοδο το καλυπτει τελεια ο λαικισμος που ερμηνευει τα παντα με συνθηματα και λεζαντες 3-5 λεξεων...
Εξαιρετικός όπως πάντα. Απλώς, λαμβάνοντας υπόψη ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των τύπων προέρχονται από την αριστερά, ίσως τελικά έχουν κοινά χαρακτηριστικά με τους Ισλαμιστές. Ιερά βιβλία που δεν αμφισβητούνται ποτέ και για κανέναν λόγο, μίσος για όποιον δεν είναι με "εμάς", παράδεισο / σοσιαλιστική κοινωνία, κλπ.
Το αυτομαστίγωμα αυτό το κάνουν μόνο οι ακροαριστεροί στη Δύση. Λιγότερο από ενδιαφέρον για την Ισλαμική Ανατολή και περισσότερο λόγω απύθμενο μίσους προς τη Δύση που δεν υποτάχθηκε στον Κομμουνιστικό ολοκληρωτισμό που ακόμα και εν έτη 2016 αποτελεί τη δυνατότερη ονείρωξη τους.
Να το πάρουμε ανάποδα. Αντί να αναρωτηθούμε για το μίσος, ας αναρωτηθούμε για την αγάπη. Η αγάπη του δυτικού "πολίτη του κόσμου" προς το ξένο είναι η αγάπη του ισχυρού προς τον αδύναμο. Όμως η δημογραφική εξέλιξη σε συνδυασμό με τη μεταφορά κεφαλαίων από τη Δύση στην Ανατολή, απειλούν την ισχύ της Δύσης. Το να αποδίδουμε αόριστα στον "λαϊκισμό" ένα πρόβλημα στρατηγικής είναι μια σκέψη που μόνο ο δυτικός μπορεί να κάνει, επειδή ακριβώς νιώθει αρκετά ισχυρός για να το κάνει.
δηλαδη εσυ πιστευεις οτι ο λαικισμος ειναι αποκλειστικο προνομιο της δυσης; Προφανως κανεις λαθος. Οτι υπαρχουν αντικρουομενες στρατηγικες μεταξυ ανατολης και δυσης ειναι επισης προφανες αλλα οχι καινουριο...Ειναι σαν να πιστευεις οτι το ΙΚ μαχεται για την επικρατηση της θρησκειας και οχι για την εξουσια η οποια φανηκε να ειναι σε αμφισβητηση σε καποια μερη στον αραβικο κοσμο