Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ξανά τα ίδια;

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ξανά τα ίδια; Facebook Twitter
44


________________
1.

Ρε συ Α, μπα μεγάλο ποσοστό των ερωτώντων τους παραπέμπεις σε ψυχολόγο. Και ερωτώ με εμπειρία 3 ετών σε ψυχοθεραπεία: είναι η μόνη λύση, μια σποραδική μόδα που ολοένα πε-τυχαίνει μεγάλης αποδοχής ή ένας τρόπος όλοι οι ψυχολόγοι, παραψυχολόγοι και πέρι-ψυχολόγοι (aka σπουδές, επαγγελματική εμπειρία, χημεία μεταξύ ψυχολόγου-ασθενή) να βγάλουν το παραδάκι τους;

Και αν δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα για 30άρια εώς και 80άρια σε κάθε επίσκεψη; Να κρεμαστώ τώρα ή να ανατρέξω σε προ Φρόιντ τρόπους ψυχικής χαρτογράφησης και ανάτασης;

Τελικά όσοι έχουν περάσει από ψυχολόγο με μεγάλη ευκολία στέλνουν όλους τους υπόλοιπους στην ίδια περπατησιά αλλά εν τέλει είναι μονόδρομος ή φαινομενικά η εύκολη λύση του προβλήματος;
Ναι ξέρω, γενικά μιλάω και απάντηση δεν έχει.

-ένας φανατισμένος πρώην θεραπευόμενος και νυν αποστολέας ψυχικά πάσχοντων ανθρώπων σε ψυχολόγο.-

Μιλάς γενικά και κάπως φύρδην μίγδην, εν τούτοις, απαντήσεις υπάρχουν για όλα όσα λες.


Το ποσοστό των ερωτώντων που παραπέμπω σε ψυχολόγο είναι αυτό που είναι, προκύπτει από τις ερωτήσεις που στέλνει ο κόσμος, και οι ερωτήσεις που στέλνει ο κόσμος δεν είναι τυχαίες. Θα ρωτήσει αυτός που έχει μια απορία, όχι αυτός που έχει λύσει μια απορία. Μάλλον υποθέτεις ότι το προτείνω επειδή έχω σχετική εμπειρία, και η υπόθεση σου είναι απλώς, υπόθεση. Δεν θέλω να την επιβεβαιώσω ή να την αρνηθώ, γιατί δεν έχει σημασία. Το προτείνω όταν πιστεύω ότι αυτό πρέπει να προτείνω. Δεν έχω πάει σε καρδιολόγο, ή μπορεί να έχω πάει σε καρδιολόγο, αλλά έτσι κι αλλιώς, αν κάποιος μου γράψει ότι πονάει στο στήθος και δεν μπορεί να ανέβει τις σκάλες, σε καρδιολόγο θα του πω να πάει. Μάντεψε τι θα πω σε κάποιον που θα γράψει ότι τρέχει η βρύση του μπάνιου. Και πάει λέγοντας. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα μου έλεγες ότι προτείνω ακριβές επισκέψεις με μεγάλη ευκολία; Ή θα έλεγες να προσέχω τι λέω επειδή υπάρχουν κακοί γιατροί, κακοί υδραυλικοί και επιπλέον, προτείνω την εύκολη λύση; Ή θα αναρωτιόσουν ποτέ αν οι οδοντίατροι έχουν βρει το κόλπο με τα σφραγίσματα και τους καθαρισμούς για να βγάζουν παραδάκι;


Δεν έχεις πειστεί ότι η ψυχολογία και η ψυχιατρική έχει αποτέλεσμα; Τελικά, αυτό δεν είναι το θέμα σου; Δεν έχω σκοπό να προσπαθήσω να σου αλλάξω γνώμη. Όπως έχει πει ο Neil de Grasse, το καλό με την επιστήμη είναι ότι ισχύει, ανεξάρτητα από το αν πιστεύεις εσύ ή όχι.


Το ότι υπάρχουν πολλοί που κάνουν δουλειές σχετικές με την ψυχική υγεία χωρίς να έχουν την κατάλληλη εκπαίδευση είναι ζήτημα πολιτικών αποφάσεων μιας χώρας. Δεν είναι πρόβλημα της επιστήμης. Επειδή δεν είμαι ειδική, μπορεί να κάνω αυτή την πρόταση σε κάποιον που δεν την χρειάζεται, ή να μην την κάνω σε κάποιον που την χρειάζεται. Λάθος όμως μπορεί να κάνω σε οποιαδήποτε απάντηση. Γιατί είναι αυτές οι απαντήσεις πιο ειδικές από τις άλλες;


Αυτό το θέμα έχει προκύψει υπερβολικά πολλές φορές και φαντάζομαι ότι αρκετοί έχουν κουραστεί να διαβάζουν την ίδια απάντηση. Έχω κουράσει κι εγώ τον εαυτό μου, για να πω την αλήθεια, αλλά θα συνεχίσω. Έστω και ένας να πάρει το κουράγιο για να αναζητήσει βοήθεια, έστω κι ένας, είναι αρκετό κίνητρο για να γράφουμε ξανά και ξανά, εδώ και στα σχόλια, ότι δεν είναι δείγμα αδυναμίας να παραδεχτεί κανείς ότι χρειάζεται τη συμβολή ενός επαγγελματία για να φροντίσει τον εαυτό του, όπως κάνει όταν πονάει, ακόμη και όταν θέλει αποτρίχωση. Είναι το ίδιο πράγμα. Γι' αυτό ζητώ από όσους έχουν βαρεθεί να διαβάζουν τα ίδια, κι άλλη υπομονή.

________________
2.

Αμπα, σκέφτηκα μια ερώτηση που από χρόνια με προβλημάτιζε και πιστεύω θα σου αρέσει. Ζω στο εξωτερικό εδώ και χρόνια. Όταν είμαι κλεσμένη κάπου πχ σε πάρτυ ή σε ένα δείπνο έχω παρατηρήσει ότι μιλάνε όλοι σε όλους, και γενικα ο κόσμος αυτοσυστήνεται και προσπαθεί να πιάσει κουβέντα με τους περισσότερους μέσα στη συγκέντρωση. Έτσι ακόμα και όταν εχεις να πας κάπου όπου δεν γνωρίζεις κανέναν, δεν νιώθεις άβολα γιατί ξέρεις ότι οι άλλοι θα σε συμπεριλάβουν στις συζητήσεις μόνο και μονο επειδή είσαι κι εσύ ανάμεσα στους καλεσμένους, και άρα μέρος της "ομάδας" και αποτελεί ένδειξη ευγένειας να μην σε αποκλείσουν. Επισης οι οικοδεσπότες αλλά και άλλοι γνωστοί, φροντίζουν να συστήνουν τον κόσμο μεταξύ του. Τέλος, όταν ξανασυναντάς ένα άτομο που έχεις γνωρισει μια φορά, σε χαιρετά εγκάρδια. Μπορείς σε παρακαλώ να μου πεις γιατί στην Ελλάδα οι άνθρωποι είναι έτσι σνομπ και δεν έχουμε την κουλτούρα να συμπεριλαμβάνουμε με εγκάρδιο τρόπο τους άλλους συνδαιτημόνες που δεν γνωρίζουμε ακόμα; Γιατί όταν πας σε ένα πάρτυ στην Αθήνα δεν σου μιλαει κανείς ιδίως οι κοπέλες, δεν επιδιώκουν να κάνουν μια γνωριμία μαζί σου και αν σε ξανασυναντήσουν ποτέ κανουν πως δεν σε θυμούνται ακόμα και αν έχετε γνωριστεί στο παρελθον? Γιατί ειμαστε τόσο κομπλεξικοί ρε γαμώτο? Ακόμα και σε συγκεντρώσεις επαγγελματικου χαρακτήρα όπου ο σκοπός είναι η δικτύωση, αριβάρω, πάω να συστηθώ και διαπιστώνω ότι με αποφεύγουν, στρέφουν το βλέμμα αλλού, γυρίζουν πλάτη κλπ. Έλεος ρε παιδιά λίγο άνεση. Εδώ που ζω θεωρείται αγένεια να μην μιλάς στον κόσμο. Ελπίζω να διατύπωσα καλά τη απορία μου και να μου πεις τη γνώμη σου καλή μου Αμπά! ΥΓ βρίσκω κ ευκαιρία να σου πω ότι υποφέρουμε ρε αμπα τόσους μήνες αναμονή, θέλω να κάνω ερώτηση και το σκέφτομαι να μην υπερφορτώσω τις γραμμές να πούμε! Εσύ θες να δουλεύεις παρτ-ταιμ ή σου κάνανε μείωση ωραρίου οι παλιάνθρωποι;- έγκλειστος

 

Χμμ θα διακινδυνέψω ακροβασία με την απάντηση. Καταλαβαίνω τι λες και νομίζω ότι έχει κάποια βάση. Δεν ξέρω αν εξηγείται με κομπλεξισμό, δε νομίζω ότι είναι η κατάλληλη λέξη. Νομίζω ότι είμαστε – το 'είμαστε' πάει στους πιο νότιους / ανατολικούς λαούς – πιο καχύποπτοι με τους αγνώστους. Φοβόμαστε περισσότερο να μας τη φέρουν, να μας κοροϊδέψουν, και υποθέτουμε πρώτα το χειρότερο. Η ιστορία της χώρας μας, η πολιτική μας ζωή, μας έχουν διδάξει να είμαστε επιφυλακτικοί και να εμπιστευόμαστε τους πολύ οικείους μας, δηλαδή μάλλον την στενή οικογένεια. Δεν είναι και περίεργο, με όλα αυτά που ζούμε εδώ και αιώνες, ακόμη και σήμερα, ως κοινωνία. Άλλοι πολίτες, άλλων χωρών, έχουν κάπως περισσότερη εμπιστοσύνη σε αυτό που λέμε κράτος, και νιώθουν λίγο πιο προστατευμένοι, κι έτσι είναι πιο ανοιχτοί σε νέες γνωριμίες. Δεν ξέρω. Αυτή είναι η θεωρία μου, γιατί κι εγώ το έχω σκεφτεί αυτό που λες. Είναι καλή αφορμή για κουβέντα.


________________
3.

Αγαπητή Α, μπα
Έχω παρατηρήσει ότι όταν ψεκάζομαι με κάποιο (επώνυμο) άρωμα σε κατάστημα αυτό διαρκεί πάνω μου. Όταν όμως αγοράζω το ίδιο άρωμα σε καινούργια συσκευασία διαρκεί πολύ λιγότερο. Και δεν μιλάω για τον διαχωρισμό μεταξύ eau de toilette και eau den parfum, γιατί όταν θέλω να αγοράσω το eau de toilette δοκιμάζω το αντίστοιχο δείγμα. Μου έχει κολλήσει η ιδέα οτι τα testers έχουν πολύ πιο ισχυρή σύνθεση από τα κλειστά αρώματα, ότι δεν είναι δηλαδή από την ίδια φουρνιά. Ισχύει κάτι τέτοιο;- Τα λεφτά μας πίσω


Τα λεφτά μας πίσω, συμφωνώ σε όλα. Νομίζω ότι είναι καλύτερο να τη βγάζει κανείς με τα δείγματα και καλύτερα να μην αγοράζει τις μεγάλες συσκευασίες, γιατί κι εκεί πιστεύω ότι γίνεται σκόντο. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα της καταγωγής μου (βλέπε παραπάνω ερώτηση) αλλά κάθε φορά λέω ότι θα είναι ιδέα μου, και μετά είμαι σίγουρη ότι δεν είναι. Παιδιά, άλλη μια ευκαιρία για μεγάλη κουβέντα. Μάλλον το 'α μπα' πρέπει να γίνει forum.


________________
4.


Αγαπητή Λένα καλησπέρα! ποιά η αποψή σου για φίλους που αδιαφορούν; Γενικά ειμαι χαλαρός τύπος και δε χαμπαριάζω από πολλά αλλά λίγο οργανωτικός όσον αφορά την καθημερινότητα και τις εξόδους! Η φίλη μου ,που έχουμε άριστη σχεση, ειναι στο εντελώς αντίθετο άκρο με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να συνεννοηθούμε Έκανα αρκετές προσπάθειες -εις μάτην βέβαια- και το συζήτησα μαζι της αλλα δεν φάνηκε να καταλάβει το θέμα μου!.Το κερασάκι ειναι ότι αγνοείται η ρημάδα η τύχη της και έχω να την δω περίπου 2 μήνες παρά τις πολλαπλές προτάσεις μου! Πώς μου προτείνεις να το αντιμετωπίσω;- big mama john

Με κάτι τέτοιους αυτό που πετυχαίνει περισσότερο είναι οι συναντήσεις σε σπίτια. Αλλιώς, κανόνισε με αυτούς που συνεννοούνται, και ενημέρωσε όσους αδυνατούν να συγκεντρωθούν και να επικοινωνήσουν με τον αφαλό τους, να σε βρουν όπου είσαι. Είναι σαν κακομαθημένα παιδιά αυτοί οι τύποι, και καταλαβαίνω τον πόνο σου. Μην προσπαθείς να τους αλλάξεις, μην προσπαθείς να τους κάνεις να καταλάβουν. Δεν θα καταλάβουν γιατί αυτοί μια χαρά είναι. Εσύ έχεις το πρόβλημα (που σου δημιουργούν αυτοί, αλλά εσύ το έχεις).

________________
5.


"The Buddhists say if you meet somebody and your heart pounds, your hands shake, your knees go weak, that's not the one. When you meet your 'soulmate' you'll feel calm. No anxiety, no agitation."
Ισχύει στη δική σου περίπτωση;- ΗΥΔ

Σέβομαι τη βουδιστική φιλοσοφία για τις ατάκες της, αλλά οι αφορισμοί, όσο αξιοσέβαστες και να είναι οι πηγές, είναι ανοησίες. Εκτός αν είναι του Όσκαρ Γουάιλντ.

________________
6.

Τι να μαγειρέψω στους γονείς του φίλου μου που θα ρθουν για επίσκεψη;- κουκ

Κάτι που έχεις κάνει πάρα πολλές φορές, σε έχουν επαινέσει, και μπορείς να το φτιάξεις με κλειστά τα μάτια. Μην πειραματιστείς σε τραπέζι. Πειραματίσου σε συνοδευτικό ή στη σαλάτα. Και αν δεν είσαι πολύ καλή στα γλυκά, πάρε ένα καλό έτοιμο, αλλιώς θα γίνει χαλασμός στην κουζίνα και θα προσθέσεις άγχος που δεν χρειάζεται.

________________
7.

Είναι μόνος. Είμαι μόνη. Μου χαμογελάει και δείχνει ένα κάποιο ενδιαφέρον. Το ίδιο κι εγώ. Γιατί ενώ του πρόσφερα 2-3 ευκαιρίες να μείνουμε μόνοι, αυτός αρνήθηκε;- λλολλα

Γιατί θέλει λίγο, αλλά όχι αρκετά. 

________________
7. 1


Φωτογραφίες πώς μπορούμε να σου στείλουμε; Θέλω να σου στείλω την καινούρια του πρώην, να μου επιβεβαιώσεις ότι είναι ένα μαύρο χάλι.
ευχαριστώ!- ma

Αγαπητή φίλη, με όλη μου την καρδιά σου επιβεβαιώνω, και χωρίς να την δω: η καινούρια του πρώην είναι ένα μαύρο χάλι. Άστους τώρα να πάνε στην ευχή του Θεού, και αυτόν, και αυτήν.

44

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#3 την πρώτη φορά δοκιμάζεις κάτι που δεν το έχεις ξαναμυρίσει (συνήθως), άρα δεν έχεις μέτρο της δυναμικής του.Επειδή είναι τζάμπα βάζεις περισσότερο απο ότι βάζεις σπίτι σου που το πλήρωσες. Όπως το σαμπουάν στο σπίτι των γονιών μου, πάντα βάζω παραπάνω.Όπως το χαρτί υγείας (αν υπάρχει) στις τουαλέτες δημόσιας χρήσης(γι' αυτό δεν υπάρχει).Οι εταιρείες δεν έχουν την πολυτέλεια να παρασκευάσουν δυο χαρμάνια: ένα για πώληση και ένα για τα δοκιμαστικά. Αντίθετα το σταθερό χαρμάνι δημιουργεί πελάτες για 10ετίες.Στο μυαλό επομένως ψαξτε παίδες
#6μαθε απο τον φιλο σου καποια πραγματα για τις προτιμησεις τους για να μην μαγειρεψεις κατι ατοπο.κανε επιλογες που να μπορουν να ειναι ετοιμες χωρις να χαλασουν απο την αναμονη (πχ, οχι κολοκυθακια τηγανητα, πατατες τηγανητες), γιατι αν δεν εχεις κετεριγκ, θα πρεπει να εισαι χωμενη στην κουζινα. εισαι οικοδεσποινα και πρεπει να εισαι μαζι τους , να συζητατε. μην παρεις τον ρολο της μαγειρισας την ωρα του γευματος..
#4επειδη ειμαι μαλλον σαν την φιλη σου, δεν ξερω... μπορει και να εχει δικιο η abba.εγω το βιωνω σαν να εχω αλλες αναγκες και ρυθμους στις συναντησεις , απο καποιους απο τους φιλους μου. χωρις να εχω ξυνισει με καποιους η να μην τους αγαπω.δοκιμασε αυτο που λεει η abba, αλλα αν δεν πιασει, εχε φιλιες διαφορετικων ταχυτητων. καποιοι χανομαστε στον μικροκοσμο μας, η επικεντρωνομαστε κατα καιρους σε μια σχεση η μια δουλεια, κλπ..
#3δεν νομιζω να ισχυει.μαλλον οφειλεται στο οτι με την μεγαλη συσκευασια, ψεκαζεις περισσοτερο, γεμιζει και ο χωρος σου και εχεις λιγοτερη ευαισθησια στο αρωμα που βαζεις.σε ενα καταστημα υπαρχουν και πολλες αλλες μυρωδιες κι ετσι αυτη που δοκιμαζεις, ξεχωριζει στην μυτη σου.δεν σου εχει συμβει να νομιζεις οτι δεν μυριζεις τιποτε πλεον , ενω σου κανουν κομπλιμεντα για το αρωμα, οι γυρω σου?
#2διοτι στην ελλαδα, δεν εχουμε παρελθον αριστοκρατιας...στον πολιτισμενο δυτικο κοσμο, οπως λες κι εσυ, ειναι μεσα στον κωδικα συμπεριφορας, η ευγενια προς ολους τους καλεσμενους.απ οτι ισως θα ξερεις , στα καθιστα γευματα επιβαλλεται τα ζευγαρια να τοποθετουνται χωριστα ωστε να πριμοδοτειται η επικοινωνια μεταξυ ολων.εδω περασαμε απο τον υποδουλο, στον χωριατη και μετα στον αρχοντοχωριατη...μπορει να υπαρχει η περιβοητη εγκαρδιοτητα και ισως περισσοτερη ειλικρινεια, αλλα παει πακετο και με την αγενεια, συχνα.
#1δηλαδη, εσυ πιστευεις οτι καποιος που χρειαζεται ψυχολογο η ψυχιατρο, αν δεν εχει τα απαραιτητα χρηματα, μπορει να παρει μια απαντηση απο την abba και να γινει καλα?ελα Χριστέ και μπουκωνε....
Το αν η ψυχιατρική είναι "επιστήμη" ή κάτι άλλο, αυτό είναι από μόνο του ένα δύσκολο ερώτημαhttp://www.newyorker.com/magazine/2010/03/01/head-case-2http://en.wikipedia.org/wiki/Anti-psychiatry
Μια ανακοινωσούλα to whom it may concern στο περιθώριο των σχολίων της στήλης: Δεν ξέρω τί φταίει ακριβώς και δεν λαμβάνονται τα μέϊλ μεταξύ των χρηστών. Μέχρι στιγμής έχουν σημειωθεί δύο διαπιστωμένα περιστατικά και πραγματικά ελπίζω να μην υπήρξαν κι άλλα που δεν έμαθα ποτέ. Για το λόγο αυτό παρακαλώ όσους αγαπητούς Α,μπαholics έστειλαν και δεν έλαβαν μέχρι στιγμής απάντηση από μένα να μου ξαναστείλουν στο [email protected] (και κοιτάζω πάντα και τα spam, να ξέρετε):)
#1 Έχω διαβάσει πολλές φορές ότι η Λένα στέλνει αβίαστα κόσμο σε ψυχολόγους. Δεν μπορώ να καταλάβω από πού προέρχεται αυτή η πεποίθηση, μιας και η Λένα μπορεί να το γράψει σαν λύση σε ένα με δυο άτομα την εβδομάδα. Δηλαδή στα 35 άτομα προτρέπει τους δυο. Δεν το λες και εξωφρενικό, αφοί αυτοί που στέλνουν το πρόβλημά τους λύνεται με βοήθεια ειδικού.Τώρα γιατί όλοι όσοι έχουν κάνει ψυχοθεραπεία, συμβουλεύουν κάποιον να πάει, είναι επειδή όταν οι ίδιοι βρήκαν τα ζόρια, ο ψυχολόγος τους βοήθησε. Εσύ μπορεί να νιώθεις έτσι γιατί δεν έχεις βρει τον κατάλληλο. Θέλει πολύ ψάξιμο για να κατασταλάξεις σε κάποιον που θα δεις ότι οι συνεδρίες και τα λεφτά πιάνουν τόπο.#1.7 Καταλαβαίνω τον πόνο σου αλλά νιώθω την ανάγκη να εξομολογηθώ (λόγω των ημερών) ότι γέλασα πολύ. Συμφωνώ και γω ότι είναι χάλια. Πρώτη ξαδέρφη του smeagol είναι, στανταράκι σου λέω.
#2 Απο την εμπειρία μου σε σκανδιναβική χώρα, έχω διαπιστώσει οτί υπάρχει σε πολυ μεγάλο βαθμό η τυπική ευγένεια μεταξύ αγνώστων, σε αντίθεση με την Ελλάδα που στους 10 που θα συναντήσεις, οι 3 θα αδιαφορήσουν, οι 2 θα σε σκυλοβρίσουν και μόνο που τους μίλησες, οι 4 θα ναι τυπικοί και 1 μόνο που δεν θα σε πάρει σπίτι του. Νομίζω πως αυτό μπορεί να αποδοθεί στην υψηλότερη εγκληματικότητα, στην απότομη ανάπτυξη της πόλης-της αστικής κουλτούρας και στο οτί η Ελλάδα είναι κράτος μονήρες, σε αντίθεση με τα περισσότερα δυτικοευρωπαικά. Διαφωτισμός κύριοι!
#1 Αν σπάσεις το πόδι σου σε ποιον θα πας; Στον ορθοπεδικό η στον μπογιατζή; Αν ένας φίλος σου το σπάσει σε ποιον θα τον στείλεις;Το ίδιο συμβαινει και με την ψυχική υγεία και γιαυτό στέλνεις και εσύ κάποιους.Η εύκολη λύση όμως δεν είναι και το ξέρει όποιος πέρασε από εκεί ως ασθενής και όχι ως περιπατητής. Έχω περάσει πολύ δύσκολα σε εναν τέτοιο χώρο.Και εγώ και ο απέναντι μου.
Για το #3: Έχω αυτήν την απορία εδώ και λίγο καιρό που μια φίλη όταν της είπα την εμπειρία μου οτι έκανα την μάσκα με το τεστερ και το πρόσωπο μου έλαμψε, μετά αγόρασα περιχαρής ολόκληρη την συσκευασία και καμία σχέση, ήταν απόλυτα σίγουρη οτι τα φακελάκια τεστερ (συγκεκριμένα μάσκα προσώπου) είναι πολύ καλύτερα από το κουτί (έχει μεγάλη εμπειρία με καλλυντικά η συγκεκριμένη κοπέλα). Παιδιά τα φώτα σας όποιος ξέρει, μήπως είναι ιδέα μας ή ισχύει; Κάποιος που έχει σχέση με αυτά και γνωρίζει; Πάντως όταν μου το είπε ένιωσα εντελώς ηλίθια χεχε
#2: δεν ξέρω πόσα χρόνια ζεις στο εξωτερικό, αλλά η εκτίμησή σου θα ταίριαζε περισσότερο σε κάποιον που βρίσκεται σε μια χώρα μόλις λίγους μήνες.οι ξένοι είναι πιο ανοιχτοί σε αγνώστους, αλλά όχι πάντα. έχω βρεθεί σε σπίτια ξένων και μου μιλούσαν όλοι, έχω πάω και 2ήμερη εκδρομή λόγω γενεθλίων μιας κοπέλας, ήμουν η μόνη ξένη και πέρα από το 'πώς κοιμήθηκες το βράδυ' δε μου μιλούσε κανείς' και ήταν όλοι απρόσιτοι. οι φίλοι μου στην Ελλάδα και η οικογένειά μου όμως, αγκάλιασαν τον φίλο μου από την πρώτη στιγμή και τότε αυτός κατάλαβε τη διαφορά μεταξύ των δύο λαών.πήγαινα κάθε εβδομάδα στην παμπ με συναδέλφους και ήταν όλοι ανοιχτοί (πιωμένοι) και ωραίοι και τη Δευτέρα, δε με κοιτούσαν καν για να με χαιρετήσουν στο γραφείο.το συμπέρασμα που βγάζω από τη σύγκριση Ελλήνων και Άγγλων, είναι ότι είμαστε εντελώς αντίθετοι. το μαύρο το δικό μας, είναι το άσπρο τους και τούμπαλιν.-ευγενικοί (όταν είναι νηφάλιοι) στους ξένους, αλλα ουσιαστικά απρόσιτοι.-προσιτοί (και αγενείς πολλές φορές, ενώ είναι πιωμένοι), αλλά μέχρι ένα σημείο.οι φιλικές/οικογενειακές σχέσεις τους και οι σχέσεις τους με το σύντροφό τους δεν είναι συνήθως τόσο κοντινές όπως οι δικές μας.διαλέγεις και παίρνεις. σωστό και λάθος δεν υπάρχει.
#2. Καταλαβαίνω απόλυτα τι λέει ο ερωτών. Νομίζω πως ναι, είναι  σνομπισμός/εκλεκτισμός (όχι απαραίτητα ή όχι πάντα συνειδητός) εν μέρει, μαζί με έλλειψη εξοικείωσης με την ευγένεια του small talk που, γενικά μιλώντας και χωρίς να τσουβαλιάζω, σαν λαός δεν την έχουμε. Δεν εξαιρώ τον εαυτό μου καθώς στην εφηβεία κι εγώ απέφευγα να συνομιλήσω για πολλή ώρα με άγνωστους σε μένα προσκεκλημένους, σίγουρα όχι από καχυποψία ή φόβο, αλλά από βαρεμάρα. Άλλωστε τι έχεις να φοβηθείς όταν βρίσκεσαι σε ένα σπίτι, δείπνο, συγκέντρωση ή πάρτυ όπου αφενός αισθάνεσαι ασφαλής λόγω της πολυκοσμίας κι αφετέρου για να είναι καλεσμένος ο "άγνωστος" σημαίνει ότι γνωρίζει τουλάχιστον αυτόν που κάλεσε κι εσένα, άρα δεν είναι και τελείως άγνωστος; Νομίζω ότι σε τέτοιες περιστάσεις μπορεί και να κυριαρχεί υποσυνείδητα α) η ανάγκη του ανήκειν και β) το ένστικτο της ελάχιστης απώλειας ενέργειας. Θα μιλήσεις με αυτούς που ήδη ξέρεις και αυτή είναι η ομάδα σου, εκεί ανήκεις. Γιατί να ξοδέψεις δυνάμεις και σάλιο σε σύντομες χαζοκουβέντες (ειδικά αν δεν το κάνεις με ευχέρεια πρόκειται για τεράστια απώλεια ενέργειας) με κάποιον που πιθανότατα δε θα ξανασυναντήσεις αντί να συσφίξεις τις σχέσεις σου με αυτούς που ήδη γνωρίζεις; Την αξία του small talk την καταλαβαίνεις με τον καιρό, όταν έρχεται και η δική σου σειρά να βρεθείς άγνωστος μεταξύ ομάδων γνωστών, ή αν αρχίζεις να βλέπεις τέτοιες μαζώξεις ως ευκαιρία να κάνεις κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα.
2Εγώ βρίσκω εξίσου αδιάφορη συμπεριφορά και στη Ελλάδα και στο εξωτερικό.Είναι γιατί εγώ είμαι σνομπαρία, όπου κι αν με βάλεις.Βεβαια στην Ελλάδα έχω παρατηρήσει ότι αν είσαι με άλλον ένα, δυάδα, σου μιλάνε πιο άνετα.
#1 Γενικά είναι θέμα παιδείας και όταν μεγαλώνεις με την αρχή ότι ο συντομότερος δρόμος δύο ανθρώπων είναι μια χειραψία τότε φανερώνεις και την καταγωγή σου. Άλλη νοοτροπία αλλά από αυτήν την κίνηση οι περισσότεροι αναγνωρίζουν/εμφανίζουν την ανατροφή τους.Στην Ελλάδα λέμε όμως κάτι παραπλήσιο: η καλημέρα του θεού είναι. Απλά παίζετε ένα παιχνίδι: το ποιος θα την πει πρώτη.
#3 Καλέ, ποια ιδέα σου; Πασίγνωστο είναι πως τα δείγματα είναι συμπυκνωμένα και οι συσκευασίες που αγοράζουμε αραιωμένες, δεν είναι η ιδέα σας. Τα μόνα που πραγματικά κρατάνε, ειναι τα parfum (parfum καθαρό σκέτο, όχι eau de parfum). Αλλά αυτά δεν υπάρχουν παρά μόνο σε λίγα αρώματα και σε τιμές απλησίαστες. Ουφ, με συγχύσατε τώρα που το θυμήθηκα.